Γράφει ο Στέλιος Κανάκης //
«Έχασε τέσσερις δήμους το ΚΚΕ» λένε. Ας το δούμε αυτό, στοιχειωδώς λογικά.
Χάνει κανείς κάτι όταν το έχει στην κατοχή του, εξ αυτής της κατοχής και χρήσης του έχει ένα κέρδος και εκ της απώλειάς του υφίσταται κάποια βλαπτική μεταβολή.
«Το ΚΚΕ έχει ένα δήμο» σημαίνει ότι ο δήμαρχος είναι κομμουνιστής και ενδεχομένως να είναι μέλη του ή και συνεργαζόμενοι η πλειοψηφία των δημ. συμβούλων.
Ας δούμε ποιος κερδίζει από κάτι τέτοιο, ώστε να υπολογίσουμε και την ενδεχόμενη ή πραγματική χασούρα.
Ένας δήμαρχος έχει κάποιες μηνιαίες απολαβές. Ας δεχτούμε ότι είναι 2.000 ευρώ μηνιαίως. Ο δήμαρχος του ΚΚΕ παίρνει έναν κομματικό μισθό 800 ευρώ και η διαφορά κατατίθεται ως ενίσχυση στο κόμμα. Άρα, υπό την στενότατη έννοια, στο μόνο το οποίο «ζημιώνεται» το ΚΚΕ – αν μπορούμε να το πούμε αυτό, είναι… 1.200 ευρώ ανά μήνα. Όσο και να το έψαξα, δεν βρήκα κάτι άλλο να χάνει και που να αποτιμάται συγκεκριμένα υλικά ή άυλα.
Ας δούμε τώρα τι συνέβαινε με εμάς τους δημότες. Το ΚΚΕ έχει συγκεκριμένη πολιτική και ανάλογες θέσεις. Σ’ ένα δήμο που τον «είχε» το ΚΚΕ, ίσχυαν ορισμένα πράγματα που το ΚΚΕ θεωρεί αυτονόητα, μάλιστα σε πλήρη αντίθεση με τους άλλους δήμους. Οι δημότες πληρώναμε χαμηλότερα δημοτικά τέλη, κατασχέσεις για χρέη δεν υφίσταντο, οι ανάγκες των παιδιών μας σε παιδικούς σταθμούς καλύπτονταν στο 100%, τροφεία δεν πληρώναμε, οι παρεχόμενες υπηρεσίες πολιτισμού και αθλητισμού ήταν δωρεάν. Λειτουργούσαν τμήματα χορού, μουσικής, ζωγραφικής, χειροτεχνίας, ακόμη και δραματική σχολή. Οι δημοτικές βιβλιοθήκες επαναλειτούργησαν και εμπλουτίστηκαν, άλλες δημιουργήθηκαν, τα άπορα παιδιά σιτίζονταν, λαμβανόταν πρόνοια για τους άνεργους, τους πάσχοντες και τους γέροντες. Παρεχόταν δωρεάν στήριξη στους μαθητές μέσα από λαϊκά φροντιστήρια. Τα σχολεία επισκευάζονταν, παραδόθηκαν νέα και δεν ξεπάγιαζαν οι μαθητές μας το χειμώνα από έλλειψη πετρελαίου θέρμανσης, φαινόμενο σύνηθες στους «άλλους» δήμους. Πολλές υπηρεσίες του δήμου, που σε προηγούμενες εποχές είχαν ιδιωτικοποιηθεί, υπό τον κομμουνιστή δήμαρχο γίνονταν πάλι δημοτικές. Θα αντιλαμβάνεστε ασφαλώς, ότι η συγκεκριμένη υπηρεσία, από μέσο προσπορισμού κέρδους κάποιου – ας τον πούμε κόσμια ιδιώτη και με όποια ποιότητα προσφερόταν, γινόταν δημοτική και με αρκετά μικρότερο κόστος, μιας που αφαιρούνταν το κέρδος του… ιδιώτη και αναβαθμισμένη ποιότητα.
Πολλοί εργαζόμενοι του δήμου (και των άλλων δήμων), ίσως και πάνω απ’ το 40% ήταν εξαμηνίτες. Ανήκαν σε εκείνες τις… τυχερές ομάδες πληθυσμού που εργάζονται έξι μήνες και «κύριος οίδε» έπειτα τι κάνουν. Είναι, ελπίζω, σαφές πως με τους εξαμηνίτες, σε καμία περίπτωση δεν καλύπτει ο δήμος τις ανάγκες του και κατ’ επέκταση τις ανάγκες των δημοτών του, διότι συμφωνούμε πως αυτές είναι δωδεκάμηνες. Η κομμουνιστική διοίκηση του δήμου, βλέποντας το εμφανώς παράλογο της όλης κατάστασης και ούσα αποφασισμένη να επιτελέσει συγκεκριμένο έργο παροχής υπηρεσιών και ελάφρυνσης των δημοτών, προχώρησε στη μονιμοποίηση όσων περισσότερων μπορούσε και πάντα κόντρα στη γενική κυβερνητική πολιτική. Η οποία, μιας και κάθε άλλο παρά κομμουνιστική είναι, δεν έχει τέτοιες ευαισθησίες και ανάλογη πολιτική για τον εργαζόμενο λαό.
Εγκαταλελειμμένες εκτάσεις ή άλλες που είχαν αφεθεί στην εκμετάλλευση μεγαλοκαρχαριών και απατεώνων, κερδίζονταν χωρίς κόστος, γίνονταν πάρκα που τα χαίρονται σήμερα οι δημότες. Κτίρια ετοιμόρροπα αναστηλώνονταν, επισκευάζονταν και δίνονταν στους δημότες για συλλογική χρήση.
Οι δημοτικοί υπάλληλοι λάμβαναν το επίδομα των 174 ευρώ και τους 13ο και 14ο μισθούς.
Κι όλα αυτά, στον συγκεκριμένο δήμο, με τον κομμουνιστή δήμαρχο. Σε πλήρη «παραφωνία» με τους γύρω δήμους και σε απόλυτη αντίθεση με την κυβερνητική πολιτική. Επί πλέον, ο κομμουνιστής δήμαρχος ήταν συμπαραστάτης στις αγωνίες, στα προβλήματα, στους αγώνες του λαού της πόλης του.
Τώρα; Ο νέος δήμαρχος δεν έχει αυτήν την πολιτική. Εκπροσωπεί ένα από τα κόμματα που μας κυβερνούν κι είναι υπεύθυνα για το χάλι της κοινωνίας μας, είναι πολιτικά συγγενής των άλλων δημάρχων, που όχι μόνο δεν προχώρησαν στα παραπάνω, αλλά εναντιώθηκαν κιόλας – κι ο ίδιος o νεοεκλεγμένος, άλλωστε, ποτέ δεν είπε ότι θα λάβει τέτοια μέτρα. Κάτι θολές γενικούρες για… καλύτερο δήμο.
Αυτά όλα τώρα κινδυνεύουν. Αργά, αλλά σταθερά θα μας τα πάρουν πίσω οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των ίδιων κομμάτων που αφαίρεσαν τόσα από τη ζωή μας. Είναι μαθηματικά βέβαιο, πως αυτό το πισωγύρισμα θα το φορτωθούμε σύντομα στις πλάτες μας οι δημότες. Εδώ, έχουμε πολύ συγκεκριμένη χασούρα. Απόλυτα μετρήσιμη και σοβαρή βλαπτική μεταβολή. Την οποία θα πληρώσουμε όλοι εμείς. Ανεξάρτητα ποιον δήμαρχο ψηφίσαμε.
Ποιος, λοιπόν έχασε το δήμο;