Στο έλεος των μεγάλων ελλείψεων σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό βρίσκεται το Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης, συνολικά όλες οι δομές Υγείας στο Νομό Πιερίας, ενώ την ίδια ώρα καταγράφεται πολύ υψηλός αριθμός κρουσμάτων στο νομό, σύμφωνα με την Τομεακή Επιτροπή Πιερίας του ΚΚΕ.
Όπως τονίζει η Τομεακή Επιτροπή «αποτέλεσμα αυτών των ελλείψεων είναι:
– Τα πολύ υψηλά ποσοστά θανάτων στο Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης.
– Οι τεράστιες ουρές που δημιουργούνται στα κλιμάκια του ΕΟΔΥ, καθώς είναι λίγα και δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες του πληθυσμού.
Άλλη μια εκδήλωση πραγματοποιεί η ΕΕ σήμερα στη γνωστή προσπάθεια που κάνει εδώ και χρόνια να καθιερώσει την 23η Αυγούστου, ημερομηνία που υπεγράφη το Σύμφωνο…
– Το κλείσιμο των Αγροτικών Ιατρείων στα χωριά και η υπολειτουργία των Κέντρων Υγείας σε Αιγίνιο και Λιτόχωρο.
– Η μετατροπή του ΓΝ Κατερίνης ουσιαστικά σε νοσοκομείο μιας νόσου, αφού πολλά είναι τα περιστατικά ασθενών που χρήζουν νοσηλείας, όμως λόγω των ελλείψεων και της υποβάθμισης του δημοσίου συστήματος Υγείας, με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ όπως και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό.
Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του προσωπικού, των γιατρών και νοσηλευτών, εάν τα νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας, οι κινητές μονάδες του ΕΟΔΥ, τα ΤΟΜΥ, τα Αγροτικά Ιατρεία στα χωριά, συνολικά οι δημόσιες δομές Υγείας δεν ενισχυθούν με μόνιμες προσλήψεις προσωπικού και υλικοτεχνικής υποδομής, η κατάσταση θα παραμένει τραγική, το προσωπικό θα παραμένει εξαντλημένο και ταυτόχρονα δεν θα μπορούν να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του λαού για υψηλής ποιότητας παροχή Υγείας.
Δεν έφταναν οι πιο πάνω ελλείψεις, που οφείλονται στο γεγονός ότι η Υγεία έχει μετατραπεί σε ακριβό εμπόρευμα για λίγους, για να κερδοσκοπούν σε βάρος της υγείας των πολλών οι έμποροι της Υγείας. Την κατάσταση έρχονται να επιδεινώσουν τα “πρωτόκολλα-λάστιχο” που εφαρμόζονται μέσα στους χώρους δουλειάς, για να εξασφαλιστεί η θωράκιση της κερδοφορίας της εργοδοσίας, των επιχειρηματικών ομίλων, της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο, στον επισιτισμό, στα εργοστάσια, όπως και σε τόσους άλλους χώρους δουλειάς έρχονται αντιμέτωποι με την επικίνδυνη και αντιεπιστημονική οδηγία να επιστρέψουν για δουλειά στις 5 μέρες ενώ νοσούν, ακόμα και αν δεν είναι έτοιμοι, ακόμη κι αν δεν νιώθουν καλά, γιατί σύμφωνα με την κυβέρνηση πρέπει να λειτουργήσει η οικονομία.
Με πρωτόκολλα υπερμετάδοσης του κορονοϊού λειτουργούν επίσης τα σχολεία, όπου στοιβάζονται από 23 έως 25 μαθητές ανά αίθουσα, χωρίς να εξασφαλίζεται ούτε στους μαθητές ούτε στους εκπαιδευτικούς η ασφαλής διεξαγωγή του μαθήματος.
Ενώ ο αριθμός των κρουσμάτων έχει εκτοξευθεί, το προσωπικό καθαριότητας των σχολείων έχει μειωθεί, δεν εφαρμόζεται κανένα μέτρο για αραίωση των μαθητών ανά αίθουσα. Ο αριθμός των μαθητών που πρέπει να νοσήσουν για να κλείσει το τμήμα στο οποίο παρουσιάζονται κρούσματα παραμένει στο απαράδεκτα υψηλό ποσοστό του 50%. Επίσης δεν λαμβάνεται υπόψη εάν κάποιος μαθητής κατά τη διάρκεια του μαθήματος κατεύθυνσης, ήρθε σε επαφή με συμμαθητή του που νοσεί».
Με βάση τα παραπάνω, η Τομεακή Επιτροπή Πιερίας του ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη, τον λαό της περιοχής να διεκδικήσει:
– Διενέργεια δωρεάν επαναλαμβανόμενων διαγνωστικών τεστ σε όλους με ευθύνη του ΕΟΔΥ.
– Αύξηση των σημείων διεξαγωγής διαγνωστικών τεστ, ώστε να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες του νομού.
– Να μην ισχύουν τα πρωτόκολλα της εργοδοσίας και το αίσχος της καραντίνας των 5 ημερών. Μέτρα προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς.
– Ενίσχυση του προγράμματος μαζικού εμβολιασμού με πλατιά και οργανωμένη επιστημονική ενημέρωση, με μέτρα προσωποποιημένης ενημέρωσης.
– Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των κλάδων και ειδικοτήτων, ώστε να καλυφθούν οι διαρκείς ανάγκες των δομών Υγείας στο Νομό Πιερίας.
– Επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας χωρίς αποζημίωση.
– Εξασφάλιση από το κράτος δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και νοσηλείας σε όλους.
– Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού εκπαιδευτικών στα σχολεία, αραίωση των μαθητών ανά τμήμα. Μόνιμες προσλήψεις σε προσωπικό καθαριότητας ώστε να καλύπτονται οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες των σχολείων.
