ΤΟΥΤΗ Η ΓΗ
ΟΛΗ Η ΓΗ ΕΝΑ ΠΑΧΝΙ
ΚΙ Η ΖΩΗ ΑΛΙΣΒΕΡΙΣΙ
ΜΙΑ ΑΛΑΝΑ ΜΙΑ ΠΝΟΗ
ΤΗΝ ΠΑΤΩ ΠΡΙΝ ΜΕ ΠΑΤΗΣΕΙ
ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΟΙ ΓΕΡΑΣΤΟΙ
ΚΙ Ο ΚΑΗΜΟΣ ΜΙΑ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ
ΜΕ ΚΡΑΤΑΕΙ ΜΙΑ ΕΥΧΗ
ΡΑΒΕ ΞΗΛΩΝΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ
ΤΣΑΜΙΚΟΣ Ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ
ΚΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΤΟ ΜΕΘΥΣΙ
Η ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΣΤΑΘΜΟΣ
ΚΙ ΑΝ ΚΑΤΕΒΩ ΤΙ ΘΑ ΖΗΣΕΙ?
ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ ΤΟΥΤΗ Η ΓΗ
ΤΗΝ ΠΑΤΩ ΓΙΑ ΝΑΧΩ ΜΟΙΡΑ
ΠΕΛΑΓΙΣΙΑ Η ΜΟΡΦΗ
ΣΥΝΟΥΣΙΑ Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ Η ΑΣΤΡΑΠΗ
ΟΡΘΙΕΣ ΜΝΗΜΕΣ Η ΠΑΓΙΔΑ
ΓΡΑΨΕ ΣΒΗΣΕ Η ΓΙΟΡΤΗ
ΜΙΑ ΚΑΤΑΝΤΙΑ Η ΕΛΠΙΔΑ
Ο ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ
ΜΕ ΑΔΕΙΟ ΜΑΤΙ ΚΙ ΕΝΑ ΑΔΡΑΧΤΙ
ΜΑΣ ΞΕΤΥΛΙΓΟΥΝΕ
ΠΟΡΕΙΑ ΣΚΟΤΑΔΙ Σ’ ΕΝΑ ΠΗΓΑΔΙ
ΜΑΣ ΝΑΝΟΥΡΙΖΟΥΝΕ
ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΔΕΙΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ
ΚΙ ΟΛΟ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΣΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΤΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ
ΚΑΝΤΗΛΙΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ
ΠΟΛΛΟΙ ΠΙΣΤΕΨΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΙΟΤΕΨΑΝ
ΣΗΜΑΔΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ
ΑΛΛΟΙ ΦΥΤΕΨΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΟΥΡΣΕΨΑΝ
ΣΕ ΤΟΠΟ ΑΔΗΛΟ
ΣΤΑΣΟΥ ΚΑΙ ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ ΙΔΙΟ ΧΩΜΑ
ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΗΣΑΜΕ
ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΘΑΦΤΟΥΝ
ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΝΑ ΣΜΙΓΟΥΝΕ
ΣΩΜΑΤΑ ΛΑΘΗ ΣΒΗΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ
ΠΡΟΑΥΛΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΓΜΟΙ
ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΜΝΗΜΑΤΑ
ΟΧΙ ΣΤΑΘΕΙΤΕ ΜΗΝ ΧΑΡΙΣΤΕΙΤΕ
ΣΤΟ ΑΔΕΙΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥΣ
ΠΟΡΕΙΑ ΦΩΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΚΙ Ο ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ ΤΟΥΣ
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Τ’ ΑΣΤΡΑ ΓΥΡΕΥΟΥΝ ΝΥΧΤΑ ΑΔΕΛΦΕ ΜΟΥ
ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΕΡΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΜΑ ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ Ν’ ΑΛΗΤΕΥΟΥΝ
ΒΑΔΙΖΟΥΝ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΑΔΕΙΑΝΑ
ΞΟΔΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΣΤΑΓΟΝΕΣ
ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΟΝΑΧΑ Ο ΣΤΕΝΑΓΜΟΣ
ΚΙ ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΕΞΩ ΜΕΣΑ ΛΑΙΣΤΡΥΓΟΝΕΣ
ΜΕΣ ΣΤΟ ΜΠΑΟΥΛΟ ΜΑΣ Ο ΠΗΓΑΙΜΟΣ
ΤΙ ΜΑΣ ΤΙΜΑ ΚΑΙ ΤΙ ΜΑΣ ΑΤΙΜΑΖΕΙ
ΑΔΕΙΕΣ ΣΠΗΛΙΕΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΙ ΑΡΜΕΝΟΙ
ΤΟ ΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΜΑΣ ΟΛΟ ΤΡΟΜΑΖΕΙ
ΤΟ ΑΛΛΟ ΨΑΧΝΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΔΙΑΔΡΟΜΗ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΗΓΑΙΜΟ ΧΩΡΙΣ ΔΟΞΑΡΙ
ΧΑΡΙΖΩ ΣΤ’ ΑΣΤΡΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΥΡΕΥΟΥΝ ΣΥΝΑΞΑΡΙ
ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΧΩΜΑ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ