Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Με άθλιες μεθοδεύσεις, σαν τον κλέφτη εν μέσω Αυγούστου, η κυβέρνηση της ΝΔ πέρασε από τη Βουλή το αντιδραστικό πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών. Πατώντας στο έδαφος των προσαρμογών της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ πάει ένα βήμα παραπέρα τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις σε μια σειρά τομείς, από τη λειτουργία των ΟΤΑ μέχρι την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Σε ότι αφορά το ακαδημαϊκό άσυλο, η κυβέρνηση έκανε «σημαία» της πολιτικής της την κατάργηση του, στο πλαίσιο του δόγματος «νόμος και τάξη» που πάει χέρι-χέρι με τη βαθύτατα αντιλαϊκή-αντεργατική της πολιτική. Προς αυτήν την κατεύθυνση χρησιμοποιήθηκαν μια σειρά ψευδεπίγραφα προσχήματα:
ΨΕΜΑ 1ο: Το άσυλο προστατεύει την ανομία και παραβατικότητα εντός των πανεπιστημίων
Η κυβέρνηση της ΝΔ ισχυρίζεται ότι με το νομοσχέδιο στοχεύει στην καταπολέμηση της παραβατικότητας και των έκνομων πράξεων εντός των πανεπιστημιακών χώρων, καθώς και την πάταξη της εμπορίας ναρκωτικών. Πρόκειται για πρόσχημα το οποίο χρησιμοποιείται κατά κόρον για να δικαιολογηθεί η κατάλυση του ακαδημαϊκού ασύλου και η δυνατότητα των αστυνομικών αρχών να παρεμβαίνουν ανεμπόδιστα στα πανεπιστήμια.
Είναι μέγιστη η υποκρισία όσων μετέρχονται αυτό το προκλητικό επιχείρημα. Άραγε, σε περιοχές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, όπου δεν ισχύει κανένα άσυλο, τι εμποδίζει την αστυνομία να καταστείλει τις παραβατικές συμπεριφορές και τη διακίνηση ναρκωτικών; Τι είδους «άσυλο» υπάρχει, για παράδειγμα, στην Ομόνοια, το Μεταξουργείο ή το Βαρδάρη όπου ανθεί το οργανωμένο έγκλημα;
Όπως έχουμε τονίσει σε παλαιότερο άρθρο, το ισχύον θεσμικό πλαίσιο (Ν. 4485/2017, άρ. 3, παρ. 2) επιτρέπεται η «επέμβαση δημόσιας δύναμης σε χώρους των Α.Ε.Ι. αυτεπαγγέλτως σε περιπτώσεις κακουργημάτων, καθώς και εγκλημάτων κατά της ζωής και ύστερα από απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση».
Τι είπε στη Βουλή η υπουργός Παιδείας κ. Κεραμέως; «Με την προτεινόμενη διάταξη» είπε, «υπάρχει δυνατότητα επέμβασης των αρχών για κάθε αξιόποινη πράξη, όχι μόνο για κακουργήματα και εγκλήματα κατά της ζωής». Με λίγα λόγια, αν στο μέλλον η αστική εξουσία κρίνει, για παράδειγμα, ότι η πολιτική δράση (ή η διακίνηση αντιιμπεριαλιστικού έντυπου υλικού) εντός του πανεπιστημίου αποτελεί «αξιόποινη πράξη», τότε η αστυνομία θα μπορεί να επέμβει και να συλλάβει τους «παρανομούντες».
Για τέτοιου είδους «δημοκρατικό πανεπιστήμιο» κάνει λόγο ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση του…
ΨΕΜΑ 2ο: Με την κατάργηση του ασύλου η κυβέρνηση «παραδίδει τα πανεπιστήμια στους καθηγητές, τους φοιτητές, στο διοικητικό προσωπικό».
Αυτό το παραπλανητικό επιχείρημα χρησιμοποίησε μιλώντας στη Βουλή η υπουργός Παιδείας. Πρόκειται ασφαλώς για ψέμα πρώτου μεγέθους. Στόχος της κυβέρνησης είναι η ολοκληρωτική παράδοση του πανεπιστημίου στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, ώστε να καταστούν οι σχολές πεδίο ανεμπόδιστης δράσης του εγχώριου κεφαλαίου και των πολυεθνικών.
Να τι εννοεί η κυβέρνηση όταν κάνει λόγο για «πανεπιστήμια που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της αγοράς». Πρόκειται ουσιαστικά για πανεπιστήμια-παραμάγαζα των επιχειρηματικών ομίλων οι οποίοι, με γνώμονα πάντα την κερδοφορία τους, έχουν λόγο για τον προσανατολισμό της ακαδημαϊκής έρευνας, τα προγράμματα σπουδών, κλπ.
Δεν πάει καιρός από τη δημοσίευση ανακοίνωσης ότι μεγάλος πετρελαϊκός όμιλος χορηγεί, στο πλαίσιο συμφώνου συνεργασίας με το ΑΠΘ, εννέα υποτροφίες σε μεταπτυχιακούς φοιτητές και υποψήφιους διδάκτορες σε συγκεκριμένες θεματικές περιοχές. Αλλά και παλαιότερα, με ευθύνη όλων των αστικών κυβερνήσεων, αντίστοιχη δράση είχαν πολυεθνικές όπως η «Coca Cola» και η «Friesland» που χρηματοδότησαν σχετικά προγράμματα («Ριζοσπάστης», 30/9/2005), μετατρέποντας έτσι την ανώτατη εκπαίδευση σε εργαλείο στήριξης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους.
Αλήθεια, αυτοί είναι που εγγυώνται την «ακαδημαϊκή ελευθερία» και την «ελεύθερη διακίνηση των ιδεών»;
ΨΕΜΑ 3ο: Η κατάργηση του ασύλου ενισχύει την «ακαδημαϊκή ελευθερία» και την «ελεύθερη διακίνηση των ιδεών».
Ως «ρύθμιση που υπηρετεί την ελευθερία και την απρόσκοπτη διακίνηση των ιδεών» παρουσίασε, μεταξύ άλλων, την κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου ο πρωθυπουργός. Πρόκειται για άλλο ενα πρόσχημα της κυβέρνησης.
Να θυμίσουμε στην κυβέρνηση και τους λοιπούς «ασυλοφάγους» ότι στην Πολωνία, χώρα-μέλος της Ε.Ε. όπου το Κομμουνιστικό Κόμμα αντιμετωπίζει ποικίλες διώξεις και εμποδίζεται η δράση των κομμουνιστών, δεν υπάρχει ακαδημαϊκό άσυλο. Στην ίδια χώρα-μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, το Μάη του 2018, δυνάμεις της αστυνομίας εισέβαλαν σε αίθουσα διδασκαλίας του Πανεπιστημίου του Στετίνο και συνέλαβαν τον καθηγητή Γιέρζι Κόχαν με την «κατηγορία» ότι διοργάνωνε σεμινάριο για τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Μαρξ!
Άραγε, τέτοιου είδους «ακαδημαϊκή ελευθερία» και «απρόσκοπτη διακίνηση ιδεών» θέλει ο πρωθυπουργός που περιβάλλεται από στελέχη τύπου Γεωργιάδη («σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και αν πας και πεις ότι είσαι κομμουνιστής σε βάζουν φυλακή, στην Ελλάδα γίνεται το αντίθετο») και Κυρανάκη («Οι κομμουνιστές σκότωναν έλληνες»);
Άραγε, ποια «ακαδημαϊκή ελευθερία» και τι είδους «ιδέες» εξυπηρετεί το «μπάσιμο» του ΝΑΤΟ στα πανεπιστήμια, όπου προκηρύσονται κατά καιρούς πολεμοκάπηλα προγράμματα «πρακτικής άσκησης” φοιτητών; Τι δουλειά έχει, παραδείγματος χάρη, ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα όπως το ΑΠΘ να συνάπτει σύμφωνα συνεργασίας με τον ειδεχθέστερο φονικό πολεμικό μηχανισμό του πλανήτη;
ΨΕΜΑ 4ο: Το άσυλο προστατεύει τους «μπαχαλάκηδες» καταστώντας τα πανεπιστήμια «ορμητήρια βίας».
Τη δράση των – γνωστών αγνώστων – «μπαχαλάκηδων» χρησιμοποίησε κατά κόρον η κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού, για να στηρίξει την κατάργηση του ασύλου. Πρόκειται για παλιό, χιλιοειπωμένο επιχείρημα που σκόπιμα επιχειρεί να τσουβαλιάσει το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα με την δράση μικρών περιθωριακών ομάδων.
Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Σε τι εξυπηρετεί η δράση των λεγόμενων «μπαχαλάκηδων»; Η απάντηση είναι πως η δράση των κουκουλοφόρων χρησιμοποιείται ως άλλοθι, διαχρονικά από τις αστικές κυβερνήσεις, ώστε να επιτεθούν στο άσυλο και να αυξήσουν τα μέτρα καταστολής και την αστυνομοκρατία.
Το αφήγημα της ΝΔ και των λοιπών «ασυλοφάγων» περί της «βίας των κουκουλοφόρων» στα πανεπιστήμια συνιστά απάτη. Και αυτό διότι η αστυνομία θα μπορούσε κάλλιστα να συλλάβει τους όποιους «μπαχαλάκηδες» έξω απ’ τις πύλες των πανεπιστημίων όπου δεν υπάρχει άσυλο. Γιατί δεν το έχει πράξει; Μήπως γιατί η δράση τους – επαναλαμβάνουμε – αποτελεί διαχρονικά το κατάλληλο άλλοθι για την κατάργηση του ασύλου και την συκοφάντηση των φοιτητικών αγώνων;
Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρο πως στόχος της κυβέρνησης είναι το χτύπημα ενάντια στο οργανωμένο φοιτητικό κίνημα, ενάντια στη δυνατότητα της σπουδάζουσας νεολαίας να διεκδικεί συλλογικά τα δίκαια αιτήματα της για δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο που θα καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών.
ΨΕΜΑ 5ο: Το άσυλο είναι «αναχρονιστικός θεσμός» που «δεν έχει θέση σε μια δημοκρατία του 21ου αιώνα».
Είναι πάγια τακτική του πολιτικού προσωπικού της αστικής τάξης να βαφτίσει ως «αναχρονισμό» οτιδήποτε δεν εξυπηρετεί τη διαιώνιση της εξουσίας του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο αυτό, ως «αναχρονισμός» χαρακτηρίζονται τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, οι απεργιακές κινητοποιήσεις, οι εργατικές-λαϊκές διεκδικήσεις, η αντιιμπεριαλιστική δράση, κλπ.
Η «δημοκρατία του 21ου αιώνα», στην οποία αναφέρονται, έχει ταξικό πρόσημο. Είναι η «δημοκρατία τους», η αστική δημοκρατία, η οποία διώκει τη συνδικαλιστική δράση στους χώρους δουλειάς, ποινικοποιεί την απεργία και τους αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας, που θωρακίζει με συνεχώς νέα μέτρα την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Ο πραγματικός αναχρονισμός, ωστόσο, είναι η σταθερή υποχρηματοδότηση των πανεπιστημίων, οι τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό, η ανύπαρκτη φοιτητική μέριμνα. «Αναχρονισμός» είναι η κατηγοριοποίηση και απαξίωση των πτυχίων, ο καθορισμός των ερευνητικών προγραμμάτων με βάση την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ φέρουν ακέραια την ευθύνη για την υποβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και συνολικά της δημόσιας Παιδείας.
Το πανεπιστημιακό άσυλο δεν είναι «αναχρονισμός». Είναι κατάκτηση του φοιτητικού και γενικότερα του εργατικού-λαϊκού κινήματος, το οποίο είναι το μόνο αρμόδιο να το υπερασπιστεί και να ακυρώσει στην πράξη τις άθλιες μεθοδεύσεις της κυβέρνησης.
____________________________________________________________________________
Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.