Επιμέλεια Πάνος Αλεπλιώτης //
Η τελευταία έκθεση του Διεθνούς Συμβουλίου Νοσηλευτών (ICN) αναφέρει ότι ο αριθμός των νοσοκόμων που έχουν πεθάνει από COVID -19 έφτασε τον Οκτώβριο τις 1.500, από 1.097 τον Αύγουστο.
Ο αριθμός περιλαμβάνει νοσοκόμες μόνο από 44 από τις 130 χώρες του κόσμου όπου εκπροσωπείται το Συμβούλιο, και είναι τουλάχιστον διπλάσιος ο πραγματικός αριθμός θανάτων, γύρω στις 3000 νοσηλευτές, εκτιμά η Annette Kennedy πρόεδρος του Συμβουλίου.
-Σε πολλές χώρες οι νοσοκόμες φροντίζουν αρρώστους με Covid-19 χωρίς τον απαραίτητο ή κακής ποιότητας εξοπλισμό, δουλεύουν πολλές ώρες πάνω από το κανονικό ωράριο.
Είναι εξοργιστικό να παρακολουθεί κανείς τη λασπομαχία ανάμεσα στη ΝΔ, στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ τις μέρες αυτές που καίγεται το πελεκούδι, ο λαός τσουρουφλίζεται…
Πολλές φορές αντιμετωπίζονται με καχυποψία σαν τους ανθρώπους που μεταδίδουν τον ιό, ζούνε όμως μέσα στον φόβο μήπως κολλήσουν οι ίδιοι και μετεφέρουν τον ιό και στην οικογενειά τους. Υπάρχουν τουλάχιστον 6 εκατομμύρια κενές θέσεις νοσοκόμων στον κόσμο.
H νοσοκόμα είναι ο τελευταίος άνθρωπος που κρατάει το χέρι του αρρώστου πριν πεθάνει, αναφέρει η Annette Kennedy.
Ακόμα κι αν το ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ των περισσότερων από 20 εκατομμυρίων εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης είναι μόνο 0,5%, από 2,6% που ισχύει παγκόσμια, πάνω από 20.000 εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας έχουν κινδυνεύσει να πεθάνουν από τον ιό.
Μιλώντας κατά τη διάρκεια του διαδικτυακού συνεδρίου “Nightingale 2020” στις 27-28 Οκτωβρίου, ο Διευθύνων Σύμβουλος του ICN Howard Catton ανέφερε:
-Το γεγονός ότι έχουν πεθάνει τόσες πολλές νοσοκόμες κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας, όσες πέθαναν κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου, είναι συγκλονιστικό. Από τον Μάιο του 2020 ζητούμε την τυποποιημένη και συστηματική συλλογή δεδομένων σχετικά με τις λοιμώξεις και τους θανάτους των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και το γεγονός ότι ακόμη δεν εφαρμόζεται από όλες τις χώρες είναι σκάνδαλο.
Το 2020 είναι το Διεθνές Έτος της Νοσοκόμας και της Μαίας και η 200η επέτειος από τη γέννηση της Florence Nightingale και είμαι βέβαιος ότι θα ήταν πολύ λυπημένη και θυμωμένη για αυτήν την έλλειψη δεδομένων.
Η Florence Nightingale απέδειξε κατά τη διάρκεια του Κριμαικού πολέμου πώς η συλλογή και η ανάλυση δεδομένων μπορεί να βελτιώσει την κατανόησή μας για τους κινδύνους για την υγεία, ώστε να βελτιώσουμε τις κλινικές πρακτικές και να σώσουμε ζωές, και αυτό συμπεριλαμβάνει νοσοκόμες και εργαζόμενους στον τομέα της υγείας. Εάν ήταν ζωντανή σήμερα, οι ηγέτες του κόσμου θα άκουγαν τη φωνής της να λέει πως πρέπει να προστατεύσουν τις νοσοκόμες μας. Υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ των κολακευτικών λέξεων και των επαίνων που παίρνουμε και της δράσης που πρέπει να αναληφθεί.
Μιλώντας μετά το Συνέδριο, ο κ. Catton είπε ότι η πανδημία απέδειξε πώς ο όλος ο πλανήτης είναι στενά συνδεδεμένος και ότι οι κυβερνητικές αντιδράσεις πρέπει να το αναγνωρίσουν και να ανταποκριθούν κατάλληλα.
-Πιστεύω πραγματικά ότι αυτό που λέμε παγκόσμιο δεν ήταν ποτέ πιο τοπικό όσον αφορά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, τα μαθήματα που πρέπει να πάρουμε και τις λύσεις που αναζητούμε.
Για παράδειγμα, η απόκτηση ατομικού προστατευτικού εξοπλισμού διασυνοριακά απαιτεί από τις κυβερνήσεις γειτονικών χωρών να συνεργαστούν σε θέματα τελωνείων και ελέγχου και, όταν έχουμε ένα εμβόλιο, να το χορηγήσουμε σε όλους όσους το χρειάζονται, και όχι μόνο σε εκείνους που μπορούν να πληρώσουν για αυτό, απαιτείται πολυμέρεια και συνεργασία.
-Οι νοσοκόμες θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο σε αυτό που έρχεται και μετά το COVID-19 με την εμπειρία μας και τα δεδομένα που έχουμε επισημάνει. Έχουμε μια πολύ ισχυρή και νόμιμη φωνή που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε για να επηρεάσουμε τα συστήματα υγείας του μέλλοντος.
Σχολιάζοντας τις διαδηλώσεις και απεργίες ορισμένων νοσοκόμων στην Ευρώπη για τον χειρισμό της πανδημίας, ο κ. Catton είπε:
-Δεν με εκπλήσσει το γεγονός ότι φτάσαμε σε αυτό το σημείο, επειδή μπήκαμε σε αυτήν την πανδημία τόσο άσχημα προετοιμασμένοι, με έλλειψη επενδύσεων, με έξι εκατομμύρια νοσοκόμες λιγότερες από ότι χρειάζονται και την βραδύτητα ορισμένων κυβερνήσεων να ανταποκριθούν κατάλληλα.
-Αυτό είναι ένα μεγάλο μάθημα για το μέλλον. Όταν τελειώσει αυτή η πανδημία, δεν πρέπει ποτέ να θεωρήσουμε τα συστήματα υγείας μας δεδομένα και πρέπει να επενδύσουμε πολύ περισσότερο σε αυτά και στους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας μας.
-Οι νοσοκόμες είναι θυμωμένες για την έλλειψη ετοιμότητας, αλλά είναι επίσης θυμωμένες για την έλλειψη υποστήριξης που έχουν λάβει.
-Πρέπει να προχωρήσουμε από τους επαίνους και τα κολακευτικά λόγια σε πραγματική δράση, γιατί κανένας από εμάς από μόνος του, δεν πρόκειται να τα καταφέρει και οι οικονομίες δεν θα ανακάμψουν αν δεν διατηρήσουμε τους εργαζόμενους στον τομέα της Υγείας και τις νοσοκόμες μας ικανές να μας φροντίσουν όλους μας.
Όσον αφορά την χώρα μας:
Οι ελλείψεις είναι γνωστές στην χώρα μας όσο και τα αιτήματα του νοσηλευτικού προσωπικού για περισσότερες αναγκαίες προσλήψεις. Δεν γίνονται μια και η κυβέρνηση έχει επιλέξει να στηρίξει τους επιχειρηματικούς ομίλους και όχι την υγεία του λαού και το σύστημα Υγείας. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία. Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000.
