Επιμέλεια Γιώργος Μουσγάς //
Ο Νίκος Καραντηνός (1920 -25.6.2008) γεννήθηκε στα Μιχαλιτσάτα Ληξουρίου της Κεφαλονιάς. Η Κατοχή τον βρήκε να σπουδάζει στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1941 οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ και το ΕΑΜ Νέων Φιλοσοφικής. Υπήρξε υπεύθυνος της «Νίκης», της παράνομης εφημερίδας της Οργάνωσης Αθήνας και στη συνέχεια μέλος στη συντακτική επιτροπή της «Νέας Γενιάς», οργάνου του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΠΟΝ, ενώ συμμετείχε σε αντιστασιακές δραστηριότητες με το ψευδώνυμο «Διονύσης» στήνοντας παράνομα τυπογραφεία. Ήταν μαθητής της Ηλέκτρας Αποστόλου, που τον δίδαξε να γράφει απλά και κατανοητά, να μεταδίδει άμεσα και χωρίς ρητορείες την ουσία. Και η είδηση, η ουσία σε εκείνες τις – όχι και τόσο μακρινές – εποχές ήταν μία: κάλεσμα αγώνα.
Μεταπολεμικά, εξορίστηκε (1948-1950) στην Ικαρία και στη Μακρόνησο. Εργάστηκε σε εφημερίδες, κυρίως στην Αθηναϊκή, της οποίας υπήρξε αρχισυντάκτης, και επίσης στις Δημοκρατική Αλλαγή, Ημέρα, Εξπρές, Άλφα Ρεπορτάζ. Μετά τη μεταπολίτευση εργάστηκε στο Ριζοσπάστη.
Διετέλεσε γενικός γραμματέας στο πρώτο διοικητικό συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), στην ίδρυση της οποίας πρωτοστάτησε, καθώς και αντιπρόεδρος, γενικός γραμματέας και ταμίας της ΕΣΗΕΑ. Ακόμη, διετέλεσε πρόεδρος του «Συνδέσμου Δημοσιογράφων-Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης 1941-1944».
Το 2015 η μορφή του Νίκου Καραντηνού κόσμησε την αναμνηστική σειρά γραμματοσήμων των ΕΛΤΑ για τα «100 χρόνια από την ίδρυση της ΕΣΗΕΑ». Η σειρά περιελάμβανε και άλλες εφτά φυσιογνωμίες του δημοσιογραφικού κόσμου, μεταξύ των οποίων η πρώτη γυναίκα στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, Μαρία Ρεζάν (που εικονίζεται δίπλα στο Ν. Καραντηνό).