Στις 2 και 3 Νοέμβρη θα καταθέσει στη ΓΣ του ΟΗΕ το ψήφισμα που στηρίζει η συντριπτική πλειοψηφία των κρατών – μελών
Στις 2 και 3 Νοέμβρη η Κούβα θα καταθέσει στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, όπως κάνει σε ετήσια βάση τα τελευταία 30 χρόνια, το ψήφισμα με τίτλο «Ανάγκη τερματισμού του οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού που έχει επιβληθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής κατά της Κούβας».
Περιλαμβάνει τα τελευταία, επικαιροποιημένα στοιχεία της περιόδου Αύγουστος 2021 – Φεβρουάριος 2022, τα οποία καταγράφουν το τεράστιο κόστος που σημαίνει για τον κουβανικό λαό η βάρβαρη αυτή πολιτική. Μια πολιτική που καταδικάζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των κρατών – μελών του Οργανισμού και συναντά την καθολική καταδίκη των λαών σε όλο τον κόσμο.
Στο φετινό κείμενο καταγράφονται επιπλέον οι συνδυασμένες επιπτώσεις της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, με άμεση έκφραση στους τομείς της Ενέργειας, των τροφίμων, του περιβάλλοντος και των μεταφορών, και ο σωρευτικός αντίκτυπος των δύο ετών της πανδημίας COVID-19.
Όπως σημειώνεται: «Από το 2019, ο αποκλεισμός έχει κλιμακωθεί σε μια ποιοτικά πιο επιβλαβή και απάνθρωπη διάσταση, με ενισχυμένη εξωεδαφική συνιστώσα.
Οι αγωγές που υποβλήθηκαν βάσει του νόμου Χελμς – Μπάρτον (Κεφ. 3), οι διώξεις εταιρειών, πλοίων και ναυτιλιακών εταιρειών που στέλνουν προμήθειες καυσίμων στη χώρα, η αυθαίρετη και αδικαιολόγητη ένταξη της Κούβας στον κατάλογο των “κρατικών χορηγών της τρομοκρατίας” του υπουργείου Εξωτερικών (σ.σ. των ΗΠΑ), η επίθεση σε όλες τις πηγές εισοδήματος και ξένου νομίσματος που εισέρχεται στη χώρα, ο εκφοβισμός τρίτων και η ενίσχυση της πίεσης σε κυβερνήσεις, τραπεζικά ιδρύματα και επιχειρηματίες σε όλο τον κόσμο, έχουν παγιωθεί ως ουσιαστικό μέρος της στρατηγικής των ΗΠΑ να απομονώσουν την Κούβα και να προκαλέσουν οικονομική κατάρρευση».
Αναφέρεται ακόμα ότι «σε συνθήκες πραγματικού οικονομικού πολέμου, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει εξαπολύσει μια καταστροφική εκστρατεία επικοινωνίας σε μέσα ενημέρωσης για να προσπαθήσει να αποσταθεροποιήσει τη χώρα. Καταφεύγουν σε ψέματα, συκοφαντίες, χειραγώγηση δεδομένων, εικόνων και στις πιο ποικίλες μεθόδους αντισυμβατικού πολέμου, για να δημιουργήσουν πολιτική αποσταθεροποίηση και τη λεγόμενη “αλλαγή καθεστώτος”, κατά σαφή παραβίαση της αρχής της μη ανάμειξης στις εσωτερικές υποθέσεις».
Ο αποκλεισμός σε απόλυτους αριθμούς
Αναφορά γίνεται πιο ειδικά στη σκληρή πολιτική που συνεχίζει η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν, η οποία διατήρησε ατόφιες τις επιπρόσθετες 240 κυρώσεις που επέβαλε η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ.
Μόνο μεταξύ Αυγούστου 2021 και Φλεβάρη 2022 αυτή η πολιτική προκάλεσε στην Κούβα ζημιές ύψους 3,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων, 49% πάνω από τις αντίστοιχες της περιόδου Γενάρη – Ιούλη 2021. Πρόκειται για ποσοστό ρεκόρ σε μόλις επτά μήνες, που αντανακλά τον εντεινόμενο αντίκτυπο του αποκλεισμού στις εξαγωγές της Κούβας, κυρίως στον τουριστικό τομέα, την ανελέητη δίωξη των τραπεζικών – οικονομικών λειτουργιών της χώρας, τις επιπτώσεις στην παραγωγή και στις υπηρεσίες που παρέχονται στον πληθυσμό, τα εμπόδια στην πρόσβαση σε προηγμένες τεχνολογίες.
Υπολογίζεται ότι σε αυτό το διάστημα το ΑΕΠ της χώρας θα μπορούσε να είχε αυξηθεί κατά 4,5% αν δεν υπήρχε ο αποκλεισμός.
Όπως αναφέρεται στο ψήφισμα, μόνο τους 14 πρώτους μήνες διακυβέρνησης Μπάιντεν το κόστος των ζημιών που έχουν προκληθεί στην Κούβα είναι 6,3 δισ. δολάρια, δηλαδή 454 εκατ. δολάρια κατά μέσο όρο τον μήνα ή 15 εκατ. δολάρια τη μέρα.
Αν υπολογιστούν μάλιστα σε τρέχουσες τιμές, οι συσσωρευμένες ζημιές κατά τη διάρκεια έξι δεκαετιών πολύμορφου αποκλεισμού φτάνουν τα 154,2 δισ. δολάρια. Επιπλέον, αν υπολογιστεί η υποτίμηση του δολαρίου σε σχέση με την τιμή του χρυσού στη διεθνή αγορά, ο αποκλεισμός έχει προκαλέσει μετρήσιμες ζημιές άνω των 1,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Στο ψήφισμα σημειώνεται ακόμα: «Ως αποτέλεσμα, οι επιδόσεις της κουβανικής οικονομίας έχουν υποστεί εξαιρετικές πιέσεις, που εκδηλώνονται στην παροχή υπηρεσιών, στο λιανικό εμπόριο, στην έλλειψη τροφίμων και φαρμάκων, στην επιδείνωση του επιπέδου κατανάλωσης και της γενικής ευημερίας του πληθυσμού. Τους τελευταίους μήνες έχει γίνει συστηματική εργασία για αναζήτηση ενεργειακής σταθερότητας, κάτω από πολύ περίπλοκες συνθήκες, καθώς η διαθεσιμότητα των μονάδων παραγωγής είναι περιορισμένη, λόγω έλλειψης καυσίμων, ανταλλακτικών και άλλων απαραίτητων πόρων για τη λειτουργία τους».
Υπογραμμίζεται επίσης ότι οι βαριές συνέπειες του αποκλεισμού έγιναν πιο αισθητές την περίοδο της πανδημίας. Εμποδίστηκαν η άφιξη δωρεών, η απόκτηση ανταλλακτικών ειδικά για τα απαραίτητα μηχανήματα οξυγόνου, όπως και την αγορά και τη μεταφορά βασικών υλικών για την πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία αυτής της ασθένειας, καθώς και για την έρευνα, παραγωγή και αξιολόγηση υποψήφιων εμβολίων.
Παρά τις δυσκολίες, η Κούβα λόγω της σοσιαλιστικής της δομής στην Υγεία και στην επιστήμη κατάφερε να παράγει 4 δικά της εμβόλια και πρωτοστάτησε στην αλληλεγγύη, με μπριγάδες γιατρών σε δεκάδες χώρες σε όλη τη Γη.
Παρότι εδώ και 3 δεκαετίες που κατατίθεται το ψήφισμα στηρίζεται σχεδόν ομόφωνα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, μαζί με μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού συμμάχους τους, εξακολουθούν να το αγνοούν. Το ζήτημα του άμεσου και χωρίς όρους τερματισμού του αποκλεισμού είναι στην πρώτη γραμμή του κινήματος αλληλεγγύης στην Κούβα και στον λαό της, το οποίο αναπτύσσεται στην Ελλάδα και στις περισσότερες χώρες του κόσμου.
Θυμίζουμε πως το θέμα του εμπάργκο βρίσκεται και στο επίκεντρο της XXII Διεθνούς Συνάντησης Κομμουνιστικών & Εργατικών Κομμάτων, που έληξε χθες.