Επιμέλεια Πάνος Αλεπλιώτης //
Η ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας διακηρύσσει την θέση του για τους Κούρδους και το Κουρδικό ζήτημα. Είναι θέμα ταξικό, ισότητας και ελευθερίας τονίζει. Η διακήρυξη δημοσιεύεται στην εφημερίδα Riktpunkt του ΚΚ Σουηδίας.
“Ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού της Τουρκίας κατέχει αμύθητα πλούτη ενώ εκατομμύρια άνθρωποι αγωνίζονται στην φτώχεια και την ανεργία.
Αυτή η ευτυχισμένη μειοψηφία αποτελείται από καπιταλιστές, μεγάλους γαιοκτήμονες και πλούσια παράσιτα που ζουν από τα επιτόκια. Με την εργασία των εργατών και των φτωχών αγροτών γίνονται πλουσιότεροι και συσσωρεύουν όλο και περισσότερο κέρδος.
Σε βασικό κόμβο υποστήριξης των Αμερικανών και Ισραηλινών με καύσιμα αναδεικνύονται ο λιμένας των Αγίων Θεοδώρων και τα διυλιστήρια της ευρύτερης περιοχής. Πρόκειται για άλλη…
Υπάρχουν εκατομμύρια πολίτες Κουρδικής καταγωγής ανάμεσα στους φτωχούς που δημιουργούνται από το άδικο και εκμεταλλευτικό σύστημα στην Τουρκία.
Οι Κούρδοι είναι στην πλειοψηφία τους φτωχοί άνθρωποι ακριβώς όπως και οι πολίτες άλλης καταγωγής.
Υπάρχουν και Κούρδοι που εκμεταλλεύονται άλλους ανθρώπους στην χώρα μας. Οι Κούρδοι εργοστασιάρχες, μεγάλοι τσιφλικάδες, τοκογλύφοι και επιχειρηματίες είναι τμήμα της Τούρκικης ευτυχισμένης μειοψηφίας.
Τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών Κούρδων και των άλλων εκμεταλλευτών είναι ταυτόσημα.
Επιθυμούν την συνέχιση της άδικης κατάστασης, επιζητούν νέα κέρδη και αρπάζουν κάθε ευκαιρία για να γίνουν περισσότερο πλούσιοι.
Και οι εκμεταλλευόμενοι, οι φτωχοί και άνεργοι Κούρδοι δεν ξεχωρίζουν από τους άλλους φτωχούς και άνεργους.
Αυτή η κατάσταση, που είναι η πηγή και η αιτία της ανισότητας πρέπει να αλλάξει.
Το Κουρδικό μπορεί να συζητηθεί με σωστό τρόπο μόνο κάτω από το πρίσμα των παραπάνω στοιχείων και η λύση του μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο μέσα από αυτή την βάση.
Το κύριο ζήτημα στην Τουρκία είναι η ύπαρξη των καπιταλιστών από την μια και των εργατών από την άλλη, των πλουσίων από την μια και των φτωχών από την άλλη.
Αυτό είναι το κύριο ζήτημα σε όλο τον κόσμο.
Η βάση για όλη την τυραννία, αδικία, διαφθορά και καταστροφή του περιβάλλοντος, για όλα τα πραξικοπήματα και τους πολέμους είναι το κεφάλαιο, που ενδιαφέρεται μόνο για τις ευκαιρίες για περισσότερο κέρδος.
Και το Κουρδικό πρέπει να αναλυθεί μέσα από ταξική θεώρηση. Ο ισχυρισμός πως οι εκμεταλλευτές και οι εκμεταλλευόμενοι Κούρδοι έχουν κοινά συμφέροντα είναι ένα μεγάλο ψέμα. Αυτοί που έχουν κοινά συμφέροντα είναι οι εργάτες, οι άνεργοι και οι φτωχοί κάθε καταγωγής.
Το Κουρδικό είναι ένα θέμα ισότητας.
Το Κουρδικό είναι ακόμη θέμα ελευθερίας.
Δεν υπάρχει καμία νομιμότητα σε λύσεις που αγνοούν την κουρδική γλώσσα, την ταυτότητα τους ή ακόμη και την υπαρξή τους, λύσεις που απαιτούν από αυτούς την εξαφάνισή τους, την διάλυση και την υποταγή τους σε μια άλλη ταυτότητα.
Η θέση πως ένα έθνος ή ένας λαός είναι ανώτερος κάποιου άλλου και λόγω αυτού του γεγονότος πρέπει να έχει περισσότερα προνόμια είναι ένα ψέμα που διατηρείται για να κρύψει τις παγκόσμιες αδικίες και να στρέφει τους φτωχούς να μισούν ακόμη και να επιτίθενται μεταξύ τους για το συμφέρον των καπιταλιστών.
Ο εθνικισμός που παλαιότερα έπαιξε ένα προοδευτικό και απελευθερωτικό ρόλο σε προηγούμενες εποχές της ιστορίας της ανθρωπότητας εδώ και χωρίς εξαιρέσεις είναι ένα όπλο στα χέρια των εκμεταλλευτών.
Δεν μπορούμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε ένα κουρδικό και ένα τουρκικό εθνικισμό.
Δεν υπάρχει περιοχή στον κόσμο όπου ένα έθνος μπορεί να απελευθερωθεί πλήρως όταν δεν γίνεται ο διαχωρισμός μεταξύ εκμεταλλευτών και εκμεταλλευόμενων. Αυτή είναι η αλήθεια είτε πρόκειται για την Καταλωνία, την Παλαιστίνη, την Κορσική, την Ιρλανδία ή την Τουρκία.
Ο εθνικισμός γεννά περισσότερο εθνικισμό. Για παράδειγμα ο ελληνικός και ο τουρκικός εθνικισμός αλληλοσυντηρούνται για να δώσουμε ένα παράδειγμα. Το ίδιο συμβαίνει και με τον τούρκικο και τον κουρδικό εθνικισμό.
Ακόμη και αν μιλούν διαφορετική γλώσσα και έχουν άλλη καταγωγή έχουν όλοι οι καταπιεσμένοι το ίδιο συμφέρον.
Όταν ένας φτωχός Παλαιστίνιος και ένας ιουδαίος εργάτης σε ένα ισραηλινό εργοστάσιο κάνουν την ίδια δουλειά τότε αρχίζει να τρέμει η δύναμη του ιμπεριαλισμού, ο σιωνισμός και οι υποκριτές παλαιστίνιοι ηγέτες, όλοι όσοι έχουν συμφέρον από το “παλαιστινιακό ζήτημα”.
Το Κουρδικό δεν μπορεί να λυθεί στο πλαίσιο μιας κατάστασης όπου οι εκμεταλλευόμενοι Κούρδοι είναι στην ίδια πλευρά με τους εκμεταλλευτές που διαπραγματεύονται για το δικό τους κομμάτι από την πίτα.
Οι ισχυροί της Τουρκίας χρειάζονται την ύπαρξη αυτού του προβλήματος για να διασπούν τον λαό ώστε οι εργαζόμενοι να μην αγωνίζονται ενωμένοι.
Η αντιπαλότητα που αισθάνονται οι καταπιεσμένοι μεταξύ τους έχει δυστυχώς λειτουργήσει και έχει συντελέσει στην διατήρηση της ισχύουσας κατάστασης.
Οι διακρίσεις στην γλώσσα, στην ταυτότητα και στην περιουσία δεν διασπούν μόνο τους εργάτες αλλά μεταβάλλουν τους καταπιεσμένους Κούρδους σε φθηνό εργατικό απόθεμα.
Η ίδια τακτική ακολουθείται και για τους πρόσφυγες. Η εχθρότητα απέναντι στους πρόσφυγες ευνοεί τους καπιταλιστές, που προσλαμβάνουν μετανάστες που φοβούνται να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και σχεδόν υποδουλώνονται.
Το γεγονός πως το Κουρδικό μετατράπηκε σε ζήτημα ταυτότητας ευνόησε τους καπιταλιστές και ταυτόχρονα όταν τίθεται με αυτό τον τρόπο και τους εκμεταλλευτές κουρδικής καταγωγής.
Οι Κούρδοι καπιταλιστές κατάφεραν να πλουτίσουν από το “Κουρδικό ζήτημα “. Ταυτόχρονα η ζωή για εκατομμύρια Κούρδους δεν είναι παρά φτώχεια και ανεργία.
Αυτό δεν μπορεί να συνεχίσει. Δεν υπάρχει ελευθερία όταν δεν υπάρχει ψωμί.
Οι συνομιλητές του Κουρδικού είναι όλοι οι εργαζόμενοι που ζουν στην Τουρκία, η κοινωνία. Δεν υπάρχει ζήτημα που οι εργαζόμενοι ανεξαρτήτως καταγωγής δεν μπορούν να λύσουν με κοινή θέληση και αγώνα
Ο ισχυρισμός πως το Κουρδικό μπορεί να λυθεί όταν θα καθίσει κανείς στο ίδιο τραπέζι με τους κυρίαρχους σε ένα εκμεταλλευτικό σύστημα δεν ισχύει.
Τίποτα που συμφέρει τον κουρδικό λαό δεν μπορεί να προέλθει από τους εχθρούς της εργασίας, της επιστήμης, της τέχνης, των γυναικών, της δημοκρατίας και του περιβάλλοντος.
Το όριο που πρέπει να τραβηχτεί δεν είναι ανάμεσα στους Τούρκους και στους Κούρδους αλλά ανάμεσα στους εκμεταλλευτές και στους εκμεταλλευόμενους.
Ο λαός πρέπει να ενωθεί σε αυτή την βάση. Ο κοινός εχθρός είναι ο ιμπεριαλισμός, τα διεθνή και ντόπια μονοπώλια και οι καπιταλιστές.
Η νοοτροπία που αγνοεί τον κουρδικό λαό και τον αναγκάζει να απαρνηθεί την ύπαρξη του και τον καταπιέζει φέρει μεγάλη ευθύνη για το γεγονός πως κάποιοι Κούρδοι στην Τουρκία εμπιστεύονται τις διεθνείς δυνάμεις.
Είναι ντροπή όλων μας που δεν αντισταθήκαμε πιο έντονα σε αυτή την νοοτροπία και σε αυτή την άδικη κατάσταση.
Ο δρόμος για να διορθώσουμε αυτή την αδικία είναι να σταθούμε ενωμένοι ενάντια στους εκμεταλλευτές, για το κοινό μας συμφέρον.
Δεν είμαστε στην ίδια βάρκα.
Ο ιμπεριαλισμός είναι στην αντίπερα πλευρά. Η τάξη των καπιταλιστών είναι στην αντίπερα πλευρά.
Οι σείχηδες και οι αντιδραστικοί όλων των μορφών είναι στην αντίπερα πλευρά.
Η Τουρκία θα εγγυηθεί αδελφοσύνη, ενότητα, ισότητα και ελευθερία μέσω της νίκης του αντιπάλου.
Δεν θα υπάρχει Κουρδικό ζήτημα στην σοσιαλιστική Τουρκία. Με την πνευματική τους ενέργεια θα χτίσουν οι Κούρδοι και όλοι οι εργαζόμενοι ανεξαρτήτως καταγωγής μια κοινωνία όπου δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο”.
Η ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας.
Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία. Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000.
