“Το ΝΑΤΟ φλερτάρει με τον πόλεμο”, σημειώνει σε άρθρο του ένας πρώην αναπληρωτής υφυπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, σχολιάζοντας την απόφαση της χώρας του να δώσει το «πράσινο φως» στο καθεστώς του Κιέβου για πυραυλικά χτυπήματα στο έδαφος της Ρωσίας και την αποστολή Γάλλων αξιωματικών στο έδαφος της Ουκρανίας. «Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ φοβούνται την κατάρρευση της Ουκρανίας, αλλά η τοποθέτηση ΝΑΤΟικών στρατευμάτων σε μικρούς αριθμούς δεν αποτελεί λύση, ενώ η εξουσιοδότηση για βαθιά πλήγματα προσκαλεί την καταστροφή», αναφέρει το άρθρο, προσθέτοντας ότι οι αποφάσεις αυτές «δεσμεύουν το ΝΑΤΟ σε έναν πόλεμο με τη Ρωσία και προσεγγίζουν μια κήρυξη πολέμου κατά της Ρωσίας».
Προειδοποιεί μάλιστα ότι «η Ευρώπη θα γεμίσει σύντομα με σακούλες πτωμάτων» αν «η εισαγωγή στρατιωτών του ΝΑΤΟ γίνει σε σχετικά μικρούς αριθμούς». Το πιθανό αποτέλεσμα όλων αυτών – γράφει – είναι να συνεχιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία και να οδηγήσει σε ένα τρομερά επικίνδυνο «φλερτ του ΝΑΤΟ με έναν μεγαλύτερο πόλεμο». Την ώρα που η πολεμική ανάφλεξη κρέμεται από μια κλωστή, αναλύσεις όπως αυτή, από τα χείλη Αμερικανών αξιωματούχων, ένα πράγμα επιβεβαιώνουν:
Ότι ο αμερικανοΝΑΤΟικός σχεδιασμός βάζει μπουρλότο στην περιοχή, όπου κορυφώνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. Και ότι η χώρα μας και ο λαός μας θα έχουν κακά ξεμπερδέματα, όσο η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα μας σπρώχνουν όλο και πιο βαθιά στην πολεμική εμπλοκή.
Ο αστερίσκος
…έχει εξήγηση
Σύσσωμη η εργοδοσία παρεμβαίνει με όλους τους τρόπους για να ψηφιστούν στις ευρωεκλογές κόμματα της ΕΕ και να μην εκφραστεί με πιο ριζοσπαστικό τρόπο η δυσαρέσκεια για την Ευρώπη του πολέμου, της εκμετάλλευσης και της φτώχειας, την οποία δυσαρέσκεια οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν στο 53%. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν έχουν και οι μεγαλοεπιχειρηματίες τα άγχη τους για την επόμενη μέρα, ή ότι δεν επιδιώκουν μέσω και της κάλπης να διευθετήσουν δικούς τους ανταγωνισμούς. Όπως για παράδειγμα ο Μυτιληναίος, που απασχολεί ιδιαίτερα την επικαιρότητα για τις επιχειρηματικές και πολιτικές παρεμβάσεις του. Σε μια από αυτές «παρότρυνε» τους εργαζόμενους (πρώτα απ’ όλα του ομίλου του) να ψηφίσουν «ευρωπαϊκού προσανατολισμού» κόμματα, που έχουν «ρεαλιστικές απόψεις» για την «πράσινη μετάβαση». Ο αστερίσκος που βάζει ως κριτήριο ψήφου εξηγείται.
Πηγή Ριζοσπάστης