Γράφει ο Ηρακλής Κακαβάνης //
Ο Γιόχαν Γκένσφλες (Γουτεμβέργιος) γεννήθηκε στις 5 Απρίλη του 1397 στη Μαγεντία της Ρηνανίας και πέθανε στις 3 Φλεβάρη 1468. Παιδί αστικής οικογένειας. Το όνομα Γουτεμβέργιος το πήρε από ένα σπίτι που η μητέρα του το πήρε για προίκα. Στις 23 Φλεβάρη 1440 ο Ιωάννης Γουτεμβέργιος παρουσιάζει την εφεύρεσή του: Την τυπογραφία.
Θα μπορούσε να κάνει καριέρα έντιμου δημοτικού υπαλλήλου αλλά σε ηλικία 14 ετών έχασε τον πατέρα του. Η θέση της οικογένειας χειροτέρεψε και ο νέος χρειάστηκε να εργαστεί. Επέλεξε μια δουλειά του χεριού. Κατεργασία διαμαντιών και πολύτιμων λθων. Πιθανώς κατεργαζόμενος πολύτιμους λίθους συνέλαβε την ιδέα των μολυβδένιων στοιχείων.
Αυτή η περίοδος της ζωής του είναι αρκετά μυστηριώδης. Επειδή έλαβε μέρος στους πολιτικούς αγώνες που χώριζαν τη γενέτειρά του προγράφηκε στα 1420 και τα ίχνη του χάθηκαν για αρκετά χρόνια.
Περίπου στα 1430 εγκαταστάθηκε στο Στρασβούργο, όπου είχε κάποιους συγγενείς από την πλευρά της μητέρας του. Επίσης εμφανίζεται ως χρυσοχόος, μέλος στην εθνοφρουρά του Στρασβούργου και στα 1434 είχε μια δικαστική διαμάχη με τον αρχιγραμματέα της γενέτειράς του τον οποίο και έβαλε φυλακή προκειμένου να τον αναγκάσει. Το 1437 το όνομά του εμφανίζεται σε μια δίκη που σχετιζόταν με την αθέτηση της υπόσχεσης γάμου προς την Αννέτ ντε λα Πόρτε δε Φερ. Η απόφαση του δικαστηρίου δεν υπάρχει αλλά τελικά φαίνεται ότι την παντρεύτηκε αφού το όνομα αυτής στους δημόσιους καταλόγους είναι Άννα φον Γκούτεμπεργκ, με την οποία έκανε και παιδιά. Φαίνεται ότι έχει κάνει δύο γάμους, διότι στη γενεαλογία του βρίσκεται και άλλη με το όνομα Αικατερίνα Γκούτεμπεργκ.
Στα 1439 ο Γουτεμβέργιος με άλλους τρεις πολίτες του Στρασβούργου έφτιαξαν ένα συμβόλαιο για «να φέρουσι διάφορες τέχνες» και θαυμάσια έργα το οποία όμως δεν ονομάζουν. Στο συμβόλαιο αυτό δε γίνεται λόγος περί τυπογραφίας. Από την αναφορά όμως σε θαυμάσια έργα προκύπτει ότι ο Γουτεμβέργιος από πριν γνώριζε αυτή την τέχνη, την οποία θεωρούσουν θαυμάσια και μαγική, και προσπαθούσε να την υλοποιήσει. Συνέλαβε την ιδέα της τυπογραφικής τέχνης από το όνομά του που ήταν γραμμένο στη σφραγίδα του δακτυλιδιού του.
Στην αρχή της ήταν ατελής αυτή η τέχνη επειδή τα γράμματα ήταν χαραγμένα πάνω σε ξύλο, κινητά παρ’όλα αυτά αν και μερικές λέξεις ήταν ολόκληρες χαραγμένες πάνω σε ένα ξύλο. Αυτά συνδέονταν με ράμματα.
(Περισσότερα επί του θέματος με άλλη ευκαιρία)