Αποθεωτική υποδοχή του Luis Frank Arias και των Soneros de Verdad από το αθηναϊκό κοινό στο 4ο Cuba Festival, στη σκηνή του Θεάτρου Πέτρας στην Πετρούπολη. Το ΑΤΕΧΝΩΣ ήταν εκεί.
Κείμενο-φωτογραφίες: Οικοδόμος //
Οι τελευταίες οικονομικές-πολιτικές εξελίξεις επηρεάζουν αναπόφευχτα και τον χώρο του πολιτισμού, με αποτέλεσμα να ακυρώνονται καθημερινά πολλές συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις και άλλες εκδηλώσεις.
Έτσι, δεν ήταν πολλοί αυτοί που την Τετάρτη (8/7) το βράδυ ανηφόρισαν προς το Θέατρο Πέτρας στην Πετρούπολη για να παρακολουθήσουν το 4ο Cuba Festival. Ήταν όμως αποφασισμένοι να κλείσουν τ’ αυτιά τους στις τηλεοπτικές κασσάνδρες που απειλούν με… το τέλος του κόσμου, να παραμερίσουν για λίγες ώρες προβλήματα και αρνητικές σκέψεις και να αφεθούν στους ξεσηκωτικούς ρυθμούς της αυθεντικής κουβανέζικης μουσικής.
Όπως μάς ενημέρωσε από μικροφώνου ο διοργανωτής (που κατέβαλλε κάθε προσπάθεια για να μην ακυρωθεί η εκδήλωση), το φεστιβάλ πραγματοποιήθηκε χάρη στην καθοριστική όσο και συγκινητική συμβολή του Luis Frank Arias και των άλλων μελών του συγκροτήματος Soneros de Verdad, οι οποίοι, κόντρα στις αντιξοότητες, επέμειναν να έρθουν και να παίξουν για το ελληνικό κοινό όχι απλά μειώνοντας τις προσυμφωνημένες «απαιτήσεις» τους, αλλά πληρώνοντας κιόλας οι ίδιοι τα αεροπορικά εισιτήριά τους!
Για να καταλάβουν και οι… λιγότερο μυημένοι το μέγεθος του συγκροτήματος, αρκεί να πούμε ότι ο ηγέτης των Soneros de Verdad Luis Frank Arias θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους πρεσβευτές της κουβανέζικης μουσικής σε όλο τον κόσμο. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος των θρυλικών Buena Vista Social Club και τραγουδιστής μερικών από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα της Κούβας, όπως οι Afro Cuban All Stars και Sons The Cuba, όπου συνεργάστηκε και τραγούδησε μαζί με τον θρύλο της κουβανέζικης και παγκόσμιας λάτιν μουσικής σκηνής Pio Leiva. Οι Soneros de Verdad συγκαταλέγονται στους καλύτερους κουβανούς μουσικούς σε ολόκληρο τον κόσμο και έχουν χαρακτηριστεί ως η «δεύτερη γενιά» των Buena Vista Social Club.
Νωρίς το απόγευμα, κατά τη διάρκεια των τελευταίων δοκιμών στο Θέατρο Πέτρας, πλησιάσαμε για λίγα λεπτά τον Luis Frank Arias και τον ρωτήσαμε για τα σχέδια της μπάντας αλλά και αν γνωρίζει για την κατάσταση στην Ελλάδα. Μάς είπε ότι η ευρωπαϊκή τους περιοδεία αποτελείται από προγραμματισμένες εμφανίσεις σε διάφορες πρωτεύουσες, ότι εκτιμά τον ελληνικό πολιτισμό, αγαπά τους έλληνες και χαίρεται ιδιαίτερα που θα παίξει στην Αθήνα, ενώ ήταν ενημερωμένος –σε γενικές γραμμές- για την κατάσταση στη χώρα μας. Τον ρωτήσαμε τι θα είχε να πει στους Έλληνες ως πολίτης μιας χώρας όπως η Κούβα που βιώνει εδώ και δεκαετίες τις βαριές συνέπειες του αποκλεισμού που της επέβαλλαν οι ΗΠΑ και χαμογελώντας μάς είπε ότι σημασία έχει να μην παραδίνεσαι στις δυσκολίες αλλά να τις αντιμετωπίζεις με πείσμα. «Όταν έχεις δίκιο δεν υπάρχει περίπτωση να μη νικήσεις! Η χαρά της ζωής, φίλε, βρίσκει χώρο μέσα σε κάθε δυσκολία. Εμείς, με τη μουσική μας αποσκοπούμε και σ’ αυτό».
Τη μουσική βραδιά, προετοιμάζοντας το κοινό γι’ αυτό που θα ακολουθούσε, άνοιξαν Dj’s και άλλα συγκροτήματα όπως οι PISTOLA LA ESENCIA MOTA ALEXANDRA που συνδυάζουν με επιτυχία την ηλεκτρονική με την κουβανέζικη μουσική, ενώ πάνω στη σκηνή και ανάμεσα στον κόσμο που χόρευε βρίσκονταν Κουβανοί χορευτές και χορεύτριες καθώς και χορευτικά λάτιν συγκροτήματα από την Ελλάδα. Δίπλα στη σκηνή πάνω σε μια μεγάλη οθόνη προβάλλονταν εικόνες από την ιστορία και τα πρόσωπα της κουβανικής επανάστασης, την καθημερινή ζωή στη σύγχρονη Κούβα και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Η είσοδος των Soneros de Verdad στη σκηνή οδήγησε στην κορύφωση αυτό το ξέφρενο λαϊκό «πανηγύρι». Οι ήχοι της σάλσα, του τσα τσα τσα, του μερένγκε και άλλων ειδών της κουβανέζικης και λάτιν μουσικής πλημμύρισαν το νταμάρι της Πετρούπολης. Η διαμορφωμένη πίστα μπροστά στη σκηνή γέμισε ασφυκτικά από ζευγάρια κάθε ηλικίας που χόρευαν ενώ στις κερκίδες ελάχιστοι ήταν αυτοί που… άντεχαν να παραμείνουν θεατές. Οι απογειωτικοί ρυθμοί της μουσικής και το πάθος της ερμηνείας του Luis Frank Arias και των εξαιρετικών μουσικών της μπάντας του παρέσυραν και τους… πιο αναποφάσιστους να… ψηφίσουν «ναι» στο κέφι και στην αισιοδοξία και να βάλουν στην άκρη τη «μαυρίλα» της καθημερινότητας.
Ο αεικίνητος περφόρμερ ερμήνευσε μεταξύ άλλων και αρκετά γνωστά στο ευρύ κοινό τραγούδια, έκανε επίδειξη επί σκηνής των χορευτικών του ικανοτήτων και δεν σταμάτησε να «συνομιλεί» με το κοινό παρά μόνο όταν έσβησαν τα φώτα της σκηνής, μέσα στα ενθουσιώδη χειροκροτήματα και τις επευφημίες.
Δίπλα στη σκηνή… έκαναν αισθητή την παρουσία τους με έκθεση βιβλίου για την Κούβα και πανό ενάντια στον αποκλεισμό των ΗΠΑ, οι Έλληνες φίλοι-αλληλέγγυοι της Κούβας: ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Χοσέ Μαρτί», οι εκδόσεις Διεθνές Βήμα, το Δίκτυο Ελλήνων bloggers “La Red Solid@ria Griega”, η πολιτιστική-ποδοσφαιρική ομάδα “Hasta la Victoria Siempre”, το μπλογκ Sierra Maestra (που πρόσφερε δωρεάν στο κοινό πανέμορφες χειροποίητες δημιουργίες με… άρωμα Κούβας) και το ηλεκρονικό περιοδικό ΑΤΕΧΝΩΣ.
Κεντρική θέση στα τραπεζάκια της έκθεσης βιβλίου είχε η νέα έκδοση του Πολιτιστικού Συλλόγου «Χοσέ Μαρτί» ΚΟΥΒΑ-ΗΠΑ: “Η επανάσταση δεν εξαγοράζεται” (διατίθεται από τις εκδόσεις Διεθνές Βήμα). Το βιβλίο εκτός από αντικείμενο συζήτησης για την νέα εξελισσόμενη κατάσταση στις κουβανοαμερικανικές σχέσεις, έγινε και ανάρπαστο αποδεικνύοντας το μεγάλο ενδιαφέρον των συμπατριωτών μας για την κουβανική επανάσταση και το μέλλον της, ακόμα και αυτών που δεν έχουν έρθει ακόμα κοντά στο κίνημα αλληλεγγύης προς την Κούβα.
«Η χαρά της ζωής, φίλε, βρίσκει χώρο μέσα σε κάθε δυσκολία», είναι αυτό που μένει όταν τα μουσικά όργανα τοποθετούνται στις βαλίτσες και τα τελευταία φώτα σβήνουν. Όταν και οι τελευταίες σταγόνες του κούμπα-λίμπρε στεγνώνουν και οι σκέψεις ότι υπάρχει και μια διαφορετική προσέγγιση, ένας άλλος τρόπος ζωής από αυτόν που προσπαθούν να σου επιβάλλουν στην πατρίδα σου, οπλίζουν με ελπίδα την πεποίθηση ότι αξίζει να το παλέψεις. Γιατί, όπως μάς… ενθάρρυνε και ο συμπαθέστατος Luis Frank: «Όταν έχεις δίκιο δεν υπάρχει περίπτωση να μη νικήσεις!».