Με την εκδήλωσή της στις Βρυξέλλες με θέμα «Η πολιτική ΕΕ και ελληνικών κυβερνήσεων οδήγησε στο έγκλημα στα Τέμπη. Καμία συγκάλυψη, να αποδοθούν όλες οι ευθύνες», η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ έθεσε στο επίκεντρο την αναζήτηση τόσο των αιτιών όσο επίσης των πολιτικών και ποινικών υπευθύνων για το έγκλημα των Τεμπών.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με την εισήγηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ και εκ νέου υποψήφιου Κώστα Παπαδάκη και συνεχίστηκε με ομιλίες από τον Νίκο Καραθανασόπουλο, μέλος της ΚΕ και βουλευτή του ΚΚΕ, μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για το έγκλημα στα Τέμπη, τον Γιώργο Τσακλίδη, πατέρα θύματος στα Τέμπη, και τον Θοδωρή Βαριδάκη, μέλος του Σωματείου Εργαζομένων στη «Hellenic Train» και της παράταξης ΔΕΣΚ-Σιδηροδρομικών. Το κλείσιμο της εκδήλωσης έγινε από τον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ και εκ νέου υποψήφιο Λευτέρη Νικολάου – Αλαβάνο.
Ο Κώστας Παπαδάκης στην εισήγησή του στάθηκε στις διαχρονικές ευθύνες που έχει η ΕΕ, αλλά και οι κυβερνήσεις για την κατάσταση στον σιδηρόδρομο, αναδεικνύοντας, παράλληλα, και τις συνέπειες από τη λεγόμενη απελευθέρωση των σιδηροδρόμων.
Όπως τόνισε, «όλα χαράχτηκαν» με μια πολιτική που βασίζεται στα 4 πακέτα Κανονισμών και Οδηγιών της ΕΕ για την απελευθέρωση-ιδιωτικοποίηση της «αγοράς» των σιδηροδρόμων που ενσωματώθηκαν με τις ψήφους και τη στήριξη όλων των αστικών κυβερνήσεων και κομμάτων όλα αυτά τα χρόνια σε πλήρη σύμπλευση και μόνο με το ΚΚΕ να καταψηφίζει, να αποκαλύπτει και να προειδοποιεί για το τι ερχόταν.
Για τον ρόλο της ΕΕ, ο ευρωβουλευτής του Κόμματος σημείωσε ότι «αποτελεί κυριολεκτικά “μαγική εικόνα” ότι η ΕΕ είναι τάχα “πυρ και μανία” με την ασφάλεια των σιδηροδρόμων στην Ελλάδα. Θα θυμάστε πόσο πολύ είχε προβληθεί με θόρυβο από τα ΜΜΕ και τα αστικά κόμματα τις πρώτες ημέρες μετά την τραγωδία η λεγόμενη “διαδικασία επί παραβάσει” της Κομισιόν σε βάρος της Ελλάδας. Τότε ήμασταν οι μόνοι που επιμείναμε ότι αυτή η διαδικασία δεν έχει καμία σχέση με ζητήματα ασφάλειας, όπως κάποιοι άφηναν τεχνηέντως να υπονοηθεί. Αυτό που ζητούσε ήταν η υλοποίηση της Οδηγίας 34 του 2012 και αφορούσε τη συγκρότηση του ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου σιδηροδρόμων και την υπογραφή των συμβάσεων για να είναι κι επισήμως ο ΟΣΕ ο διαχειριστής σιδηροδρομικών υποδομών στην Ελλάδα».
Αναφορικά με το Ευρωκοινοβούλιο σχολίασε τα εξής: «Στη μοναδική πρόταση Κανονισμού της Κομισιόν για τους σιδηροδρόμους που ήρθε για ψηφοφορία και εγκρίθηκε μετά το έγκλημα των Τεμπών από το Ευρωκοινοβούλιο (με τις ψήφους όλων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Βελόπουλου) όχι μόνο δεν υπάρχει, ούτε για τα προσχήματα, αναφορά στο έγκλημα των Τεμπών, αλλά απουσιάζει ακόμα και η απλή αναφορά στην έννοια “ασφάλεια”».
Ο Κώστας Παπαδάκης αναφέρθηκε, επίσης, στην κατάσταση που επικρατεί σε χώρες της ΕΕ, τις τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό, αλλά και τα θανατηφόρα δυστυχήματα που σημειώνονται εξαιτίας της απελευθέρωσης των σιδηροδρομικών δικτύων και την προστασία της κερδοφορίας για το κεφάλαιο.
Κάνοντας αναφορά στους κανονισμούς της ΕΕ που προωθούν την παραπάνω πολιτική, κατέληξε στο εξής: «Η πραγματικότητα είναι όμως ότι με βάση ακριβώς το περιεχόμενο αυτών των Κανονισμών και Οδηγιών της ΕΕ και τους νόμους των κυβερνήσεων θα κριθούν εκτός από πολιτικά και ποινικά οι υπεύθυνοι από τα δικαστήρια. Για αυτό όσοι σκοπίμως υποβαθμίζουν το περιεχόμενο αυτών των νόμων συμβάλλουν στη συσκότιση, στα σχέδια συγκάλυψης της κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων κομμάτων και πάνω από όλα στο να πέσουν στα μαλακά οι υπεύθυνοι με την επίκληση ότι εφόσον ακολούθησαν τους νόμους ΕΕ – κυβερνήσεων τότε “όλα καλά”».
Σε ό,τι έχει να κάνει με τη στάση των υπόλοιπων αστικών κομμάτων ανέφερε τα εξής: «Αυτές τις μέρες και μπροστά στις ευρωεκλογές εντείνεται η επιχείρηση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ να κάνουν το μαύρο – άσπρο για το έγκλημα στα Τέμπη. Επιδιώκουν με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια. Πρώτα από όλα να μείνει στο κάδρο των ευθυνών μόνο η κυβέρνηση της ΝΔ και να αποσείσουν τις δικές τους μεγάλες και βαριές ευθύνες που φέρουν ως κυβερνήσεις και τεκμηριώνει τη συνενοχή τους στο πώς φτάσαμε ως εδώ. Προκειμένου να το πετύχουν εμφανίζουν την ΕΕ ως κατήγορο και τιμητή αντί για συγκατηγορούμενη και συνένοχη».
Ο ευρωβουλευτής του Κόμματος έκλεισε την εισήγηση του, τονίζοντας πως «στα πλαίσια αυτά μπορεί κανείς να αναλογιστεί τη σημασία που έχει η ψήφος στο ΚΚΕ στις ευρωεκλογές. Για τον λαό που ζητά να μαθαίνει την αλήθεια και να μη φλομώνεται από όλα τα αστικά κόμματα με το ψέμα, την ωραιοποίηση “περί κράτους δικαίου”, μιας βαρβαρότητας που όλοι τους έχουν ψηφίσει κι οδηγεί σε τραγωδίες και εγκλήματα, όπως αυτή των Τεμπών και όσα άλλα “Τέμπη” της ζωής μας».
Από τη μεριά του ο Νίκος Καραθανασόπουλος τόνισε κατά την ομιλία του πως «το Κόμμα μας πήρε την πρωτοβουλία για τη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής, πρώτον γιατί διερευνά τις πολιτικές αλλά και ποινικές ευθύνες και δεύτερον γιατί δεν μπορεί η κυβερνητική πλειοψηφία να αποτρέψει τη συγκρότηση μιας Εξεταστικής Επιτροπής».
Σχετικά με τις συμβάσεις και την εμπλοκή ιδιωτών ανέφερε χαρακτηριστικά: «Το πιο ακραίο παράδειγμα, η σύμβαση για τα συστήματα αυτόματης πέδησης στους συρμούς, αυτή παραδόθηκε στις 29/6/2018 και όταν παραδόθηκε η ΓΑΙΑΟΣΕ, που της ανήκουν οι συρμοί, διαπίστωσε σοβαρές παρατηρήσεις ότι το σύστημα δεν ήταν πλήρως λειτουργικό εξαιτίας φθορών από εξωγενείς παράγοντες. Δηλαδή της παραδίδεται ετοιμοπαράδοτο ένα νέο σύστημα που δεν είναι λειτουργικό. Τι παράδοση είναι αυτή; Με αποτέλεσμα από τότε, από το 2018, να μην έχει γίνει συμπληρωματική σύμβαση για να αναβαθμιστεί και να γίνει λειτουργικό, μέχρι σήμερα δεν υπάρχει αυτή η σύμβαση. Άρα οι συρμοί κινούνται χωρίς αυτό το σύστημα. Αυτό είναι το πρώτο πρόβλημα. Δεύτερον, σε μια σειρά έργων, και όταν γινόντουσαν, ήταν τόσο μεγάλη η υποχρηματοδότηση στον ΟΣΕ που δεν μπορούσε να τα συντηρήσει. Με αποτέλεσμα πολύ σύντομα έβγαιναν σε αχρηστία τα έργα αυτά και θα χρειαζόντουσαν νέες συμβάσεις για αντικατάσταση των φθορών, εκσυγχρονισμό και αναβάθμιση των έργων».
Ο βουλευτής του ΚΚΕ αναφέρθηκε και στις μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό, σημειώνοντας τα εξής: «Το 2010 ξεκίνησε αυτή η διαδικασία με τον νόμο του Ρέππα, που ήταν τότε ο μεγάλος νόμος που αναμόρφωσε συνολικά και έβαλε σε εφαρμογή τα διάφορα πακέτα της ΕΕ. Τότε ο ΟΣΕ είχε 5.200 υπαλλήλους και με τις υποχρεωτικές επί της ουσίας μετατάξεις μειώθηκαν στους 2.500, δηλαδή χάθηκαν μια σειρά έμπειρου δυναμικού από σταθμάρχες, μηχανοδηγούς που μετατάχθηκαν άλλοι σε νοσοκομεία τραυματιοφορείς και άλλοι σε διάφορες άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου, με αποτέλεσμα να αποψιλωθεί από έμπειρο δυναμικό και αυτό με την πάροδο των χρόνων και με τις συνταξιοδοτήσεις μειώθηκε ακόμη περισσότερο, με αποτέλεσμα να φτάσουμε την εποχή που έγινε το έγκλημα ο ΟΣΕ να έχει 800 εργαζόμενους ως μόνιμο προσωπικό και 200 με μπλοκάκι, ενώ το ίδιο το ξεπερασμένο οργανόγραμμα να λέει για 2.400 εργαζόμενους».
Ο Νίκος Καραθανασόπουλος έκλεισε την ομιλία του λέγοντας: «Εμείς καταλήξαμε σε ένα συγκεκριμένο πόρισμα, το οποίο πέρα από τις πολιτικές ευθύνες μιλάει και για ποινικές ευθύνες, αποδίδουμε δηλαδή συγκεκριμένες ποινικές ευθύνες και είναι το μοναδικό πόρισμα από όλα τα κόμματα που το κάνει αυτό. Και μάλιστα μιλάμε για δύο κακουργηματικές πράξεις στους υπουργούς από τον Ρέππα και μετά, γιατί το “πουλόβερ” της ασφάλειας άρχισε να ξηλώνεται από το 2009 επί της ουσίας και έφτασε μέχρι τώρα, άρα λοιπόν όλοι έβαλαν το χέρι τους σε ένα κακούργημα για διατάραξη ασφαλείας των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών με ενδεχόμενο δόλο. Και το δεύτερο κακούργημα, το οποίο αποδίδουμε, είναι το κακούργημα της θανατηφόρου έκθεσης. Και βεβαίως και μία σειρά άλλα πλημμελήματα στους υπουργούς αυτούς. Από αυτή την άποψη λοιπόν το πόρισμα του ΚΚΕ βοήθησε πολλαπλά και στο πολιτικό σκεπτικό και στο δικαστικό. Και βοήθησε και περαιτέρω τη δικαιοσύνη να διερευνήσει ακόμα περισσότερο.
Έτσι λοιπόν επί της ουσίας η κυβέρνηση είναι στριμωγμένη σήμερα, ακριβώς γιατί ξεδιπλώθηκε ένα μεγάλο κίνημα λαϊκό. Και η απεργία στον ένα χρόνο από τα Τέμπη ήταν τεράστια, οι συγκεντρώσεις, τα συνθήματα. Και από αυτή την άποψη η ίδια η λαϊκή παρέμβαση, και σε αυτό θα επιμείνει το ΚΚΕ, μπορεί να εμποδίσει τους σχεδιασμούς κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων να συσκοτίσουν τη μεγάλη εικόνα και να συγκαλύψουν το έγκλημα και τις ευθύνες τους».
Ιδιαίτερη στιγμή στην εκδήλωση ήταν η παρέμβαση του Γιώργου Τσακλίδη.
Όπως τόνισε:
«Πώς είναι δυνατόν, εν έτει 2023, να συμβεί μετωπική σύγκρουση τρένων στον κεντρικό σιδηροδρομικό άξονα της χώρας, ενώ υπάρχει διπλή γραμμή; Πώς είναι δυνατόν, εν έτει 2023, δύο τρένα να κινούνται για 12 περίπου λεπτά αντίθετα στην ίδια γραμμή, χωρίς να λειτουργεί κανένα σύστημα ασφαλείας ώστε να αποτραπεί η μετωπική σύγκρουση; Με τέτοια πρόοδο της τεχνολογίας, με τόσες επενδύσεις που υποτίθεται ότι είχαν γίνει για την ποιότητα και την ασφάλεια στις σιδηροδρομικές μετακινήσεις;
- Γιατί εμείς τέτοια ακούγαμε τα τελευταία τουλάχιστον 10 χρόνια, από υπουργούς Μεταφορών και όχι μόνο. Μεγαλόσχημες δηλώσεις που δημιουργούσαν πλαστές εντυπώσεις για την ποιότητα και την ασφάλεια των σιδηροδρομικών μετακινήσεων.
- Νόμοι πολλοί στο όνομα της εξυγίανσης και της “αποδοτικότερης” λειτουργίας του ΟΣΕ. Κατάτμηση του ΟΣΕ σε επιμέρους θυγατρικές εταιρείες (ΕΡΓΟΣΕ, ΓΑΙΑΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ κ.α.), στη βάση Οδηγιών της ΕΕ, για την προώθηση του ελεύθερου ανταγωνισμού στις μεταφορές. Συμβάσεις επί συμβάσεων που δεν υλοποιούνταν.
- Και επρόκειτο για τη λειτουργία βασικών συστημάτων ασφαλείας: Η φωτοσήμανση, η ενδοεπικοινωνία GSMR, που εξασφαλίζει την απρόσκοπτη επικοινωνία μεταξύ σταθμαρχών και μηχανοδηγών, το ETCS, το σύστημα αυτόματης πέδησης και η Τηλεδιοίκηση.
- Επιπλέον, μεγάλες ελλείψεις προσωπικού στον σιδηρόδρομο, εργαζόμενοι σε καίριες θέσεις …με μπλοκάκι!
Το κόστος, το κόστος… κόντρα στην ασφάλεια των μετακινήσεων, κόντρα στην ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής (…) Η κατάσταση που επικρατούσε στον σιδηρόδρομο ήταν γνωστή στους υπευθύνους εδώ και πολλά χρόνια. Συνεχείς καταγγελίες των σωματείων των εργαζομένων, αλλά και διοικητικών στελεχών για τις εγκληματικές ελλείψεις στα συστήματα ασφάλειας των τρένων έφταναν τόσο στο υπουργείο Μεταφορών όσο και στον ΟΣΕ και τη ΡΑΣ (τη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων).
Το άθλιο αφήγημα του “ανθρώπινου λάθους” ήταν αυτό που επικαλέστηκε η κυβερνητική πλειοψηφία στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, υποβαθμίζοντας το γεγονός ότι ο σιδηρόδρομος λειτουργούσε κυριολεκτικά σε ναρκοπέδιο ελλείψεων και παραλείψεων και το τρομερό δυστύχημα ήταν θέμα χρόνου. Η κυβέρνηση εμμένει στις παραβιάσεις του κανονισμού λειτουργίας, εξαιρώντας από τις ποινικές ευθύνες τις κυβερνητικές εποπτεύουσες αρχές, δηλαδή τους υπουργούς της καθώς και τους υπουργούς προηγούμενων κυβερνήσεων. (…)
- Αν λειτουργούσε η σηματοδότηση, δεν θα έμπαινε με κόκκινο φωτόσημο/φανάρι η επιβατική αμαξοστοιχία στην γραμμή καθόδου.
- Αν λειτουργούσε το σύστημα ETCS, αυτόματη πέδηση, και με κόκκινο φωτόσημο να έμπαινε ο μηχανοδηγός στη γραμμή καθόδου, το τρένο θα φρέναρε αυτόματα.
- Αν λειτουργούσε η Τηλεδιοίκηση στη Λάρισα, που καταστράφηκε το 2019 από πυρκαγιά, ο τηλεδιοικητής θα είχε δώσει εντολή ακινητοποίησης των τρένων.
- Αν λειτουργούσε η επικοινωνία GSMR ο μηχανοδηγός της επιβατικής, ξεκινώντας από τη Λάρισα, θα μπορούσε να ακούσει την εντολή που έλαβε η εμπορική από τους Νέους Πόρους και θα γνώριζε ότι υπάρχει αντίθετη κίνηση στην ίδια γραμμή».
Ο Γιώργος Τσακλίδης σημείωσε επίσης ότι «σε 7 από τα 25 δείγματα βρέθηκε ξυλόλιο, ουσία που χρησιμοποιείται και στο λαθρεμπόριο καυσίμων για τη νόθευση της βενζίνης. Μήπως τελικά το εμπορικό τρένο μετέφερε παράνομα καύσιμα και η φωτιά δεν οφείλεται στα έλαια των μετασχηματιστών, όπως αποφάνθηκαν οι διορισμένοι από την Αστυνομία και τις δικαστικές αρχές πραγματογνώμονες;
Θα ήθελα, από την πλευρά μου, να σταθώ στην πρόταση του ΚΚΕ για τη διεξαγωγή της Εξεταστικής Επιτροπής. Η Εξεταστική Επιτροπή συνέβαλε σημαντικά στο να μην ξεχαστεί το έγκλημα και να γίνουν γνωστά πολλά στοιχεία για αυτό, με σκοπό την απόδοση πολιτικών και ποινικών ευθυνών. Οι συγγενείς των θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών αγωνιζόμαστε με κάθε τρόπο για να αποδοθεί δικαιοσύνη: Οργανώνουμε εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, υποβάλλουμε υπομνήματα στις δικαστικές αρχές προτείνοντας με τους δικηγόρους και τους πραγματογνώμονες τρόπους για τη διερεύνηση και την αποκάλυψη των συνθηκών του εγκλήματος. Η συμπαράσταση του κόσμου στηρίζει τον αγώνα μας. Σημαντική η συμμετοχή φοιτητών, Συλλόγων Γονέων, Σωματείων, Εργατικών Κέντρων στις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις που έγιναν».
Στη συνέχεια, πήρε τον λόγο ο Θοδωρής Βαριδάκης που σημείωσε στην παρέμβασή του ότι «ένα χρόνο μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη παραμένουμε στο ίδιο έργο θεατές. Αντί να παρθούν ουσιαστικά μέτρα για την ασφάλεια στον σιδηρόδρομο αντίθετα η κατάσταση γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη για τους εργαζόμενους και τους επιβάτες.
Οι ελλείψεις του προσωπικού παραμένουν απελπιστικά μεγάλες, οι απαρχαιωμένες εγκαταστάσεις, η έλλειψη κατάλληλου και σύγχρονου εξοπλισμού, η ελλιπής εκπαίδευση, η αλλότρια εργασία, η εκτεταμένη υπερεργασία και καταπόνηση του προσωπικού».
Σχολίασε επίσης ότι «σήμερα στον ΟΣΕ μένουν κενές 1.460 κενές οργανικές θέσεις, ενώ αντίστοιχα και στην “Hellenic Train” υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις που καλύπτονται με τη λεγόμενη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και με υποστελεχωμένες βάρδιες».
Ο εργαζόμενος στη «Hellenic Train» στηλίτευσε την αξιοποίηση του σιδηρόδρομου για τους επιθετικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, λέγοντας τα εξής: «Ενώ ο κεντρικός άξονας της χώρας έμεινε κλειστός για μήνες λόγω μίας πλημμύρας, αντί να ιεραρχούνται έργα για την αναβάθμιση και ασφάλειά του, ο ΟΣΕ, η κυβέρνηση και η ΕΕ χρηματοδοτούν έργα όπως αυτό της Αλεξανδρούπολης – Ορμένιο, γιατί εκεί είναι οι μπίζνες που θα τους αποφέρουν κέρδη, σε αντίθεση έργα που θα εξασφαλίσουν την ασφάλεια των επιβατών τίθενται σε τελευταία προτεραιότητα.
Είναι χαρακτηριστική η πρόσφατη οδηγία του ΟΣΕ να φυλάσσονται οι αφύλακτες διαβάσεις μόνο στα δρομολόγια που μεταφέρουν εμπορεύματα και στρατιωτικό υλικό του ΝΑΤΟ και όταν διέρχονται επιβατικές αμαξοστοιχίες να σταματούν σε κάθε διάβαση».
Κλείνοντας την παρέμβασή του είπε πως «οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο θα είμαστε στην πρώτη γραμμή, έχουμε δώσει όρκο και έχουμε χρέος απέναντι στους νεκρούς συναδέλφους μας, τους συγγενείς και φίλους των θυμάτων. Κυρίως έχουμε χρέος απέναντι στους ζωντανούς, θα επιβάλουμε εμείς την εφαρμογή όλων των μέτρων στο ύψος των αναγκών μας».
Λίγο πριν το τέλος της εκδήλωσης, ο Ν. Καραθανασόπουλος αναφέρθηκε και στον νόμο περί ευθύνης υπουργών, επισημαίνοντας την υποκριτική στάση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, μαζί με τη ΝΔ είχαν αρνηθεί κατά τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης να καταργηθεί ο συγκεκριμένος νόμος, σύμφωνα με τον οποίο για να ασκηθεί δίωξη σε νυν ή πρώην υπουργό πρέπει να αποφασίσει η πλειοψηφία της Βουλής, αλλά και στην περίπτωση που ασκηθεί τότε παραπέμπονται σε Ειδικό Δικαστήριο.
Τόνισε ότι λόγω του νόμου περί ευθύνης υπουργών δεν ασκείται δίωξη και στον Καραμανλή, αλλά και στον Σπίρτζη και σημείωσε πως «αυτή είναι η υποκρισία συνολικά του συστήματος».
Στο κλείσιμο της εκδήλωσης ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Λευτέρης Νικολάου – Αλαβάνος ανέφερε ότι «η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, διοργανώνοντας αυτή την εκδήλωση, έχει μία μόνο φιλοδοξία. (…) Να στηρίξουμε με κάθε τρόπο τον αγώνα που διεξάγουν οι συγγενείς των θυμάτων για δικαίωση, ενάντια στη συγκάλυψη, πράγμα που περνά από την απόδοση των πολιτικών αλλά και ποινικών ευθυνών για το έγκλημα αυτό, ενάντια στους νόμους της συγκάλυψης, όπως ο απαράδεκτος νόμος περί ευθύνης υπουργών».
Τόνισε επίσης πως από «τις τοποθετήσεις των ομιλητών τεκμηριώνεται ότι η ευρωενωσιακή στρατηγική της απελευθέρωσης, του κομματιάσματος, της υποστελέχωσης του σιδηρόδρομου, ο ανταγωνισμός ομίλων, με την εμπλοκή των λόμπι, για την απόκτηση των συμβάσεων έργων για τα διάφορα, και μερικές φορές ασύμβατα μεταξύ τους, συστήματα ασφαλείας έχει ως αποτέλεσμα μόλις το 7% του πλήρους δικτύου και το 14% του κυρίως δικτύου των σιδηροδρόμων να καλύπτεται από το ολοκληρωμένο σύστημα ασφαλείας ERTMS. Δημιουργεί τις συνθήκες σε όλη την ΕΕ να προετοιμάζονται, μεγαλύτερα και μικρότερα, ατυχήματα, δημιουργεί τις συνθήκες για ανθρώπινο λάθος».
Καταλήγοντας σημείωσε ότι «το Ευρωκοινοβούλιο δεν αποτελεί “σύμμαχο” στον αγώνα για δικαίωση. Το Ευρωκοινοβούλιο που για 12 μήνες δεν διοργάνωσε παρά “ενός λεπτού σιγή” για τα Τέμπη. Που η μόνη οργανωμένη συζήτηση έγινε μετά από Αναφορά που κατέθεσε ο Σύλλογος Συγγενών των Θυμάτων. (…)
Το να αποδοθεί δικαιοσύνη είναι αίτημα των οικογενειών των θυμάτων, οι οποίες δίνουν έναν μεγάλο, αξιέπαινο κι αξιοπρεπή αγώνα. Είναι απαίτηση του ελληνικού λαού, που το διατράνωσε και πέρσι, στις μεγαλειώδεις, μαχητικές διαδηλώσεις του, αλλά και φέτος. Στη μεγαλειώδη απεργία στις 28 Φλεβάρη, έναν χρόνο μετά το έγκλημα. Η οργή φουντώνει όλο και περισσότερο όσο συνεχίζεται η προσπάθεια συγκάλυψης των πραγματικών αιτιών και ευθυνών.
Η μόνη εγγύηση ώστε αυτές οι προσπάθειες να πέφτουν πάντα στο κενό είναι ο αγώνας μας.
Και σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσει το ΚΚΕ, αξιοποιώντας κάθε δυνατότητα και στο Ευρωκοινοβούλιο, ώστε αυτό το έγκλημα ούτε να ξεχαστεί ούτε να παραγραφεί».