Στις 23-Αυγ-1942 η μάχη του Στάλινγκραντ περνάει στην πιο αποφασιστική της φάση. 35 μέρες μετά την πρώτη επίθεση των ναζιστικών στρατευμάτων (17-Ιουλ-1942), μεταφέρεται στα προάστια και αργότερα στις συνοικίες της πόλης αρχίζει η τιτανομαχία …Ούτε βήμα πίσω! (Ни шагу назад!) τετράγωνο-τετράγωνο, κτήριο-κτήριο, όροφο-όροφο.

Θα χρειαστούν τέσσερις ολόκληροι μήνες (ως τις 19 Νοέμβρη) για να πάρει επιθετικό χαρακτήρα που κατέληξε στη συντριβή –παράδοση άνευ όρων, των Γερμανών (– 2 Φλεβάρη 1943), που αποτέλεσε και την αρχή του τέλους για το ναζισμό και άνοιξε το δρόμο για τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών

Με τη μάχη του Στάλινγκραντ, ο Κόκκινος Στρατός απέσπασε τη στρατηγική πρωτοβουλία «και την κράτησε έως το τέλος του πολέμου» (Γ.Κ. Ζούκοφ: «Αναμνήσεις και Στοχασμοί», εκδόσεις ΣΕ, τόμος 2ος, σελ. 151). Η μάχη αυτή δημιούργησε ευνοϊκές συνθήκες για επιθέσεις όλων των σοβιετικών μετώπων.
Η εξόντωση των ρουμανικών στρατιών και της 8ης ιταλικής στρατιάς οδήγησαν στην αρχή της πολιτικής κρίσης στη Ρουμανία και την Ιταλία.
Η νίκη του Στάλινγκραντ ανέβασε το κύρος της Σοβιετικής Ένωσης, επέδρασε θετικά στην ανάπτυξη του κινήματος Εθνικής Αντίστασης στις κατεχόμενες χώρες και προκάλεσε αίσθημα υψηλής εκτίμησης των εργαζομένων όλων των χωρών προς το σοβιετικό λαό.
Πολλά κράτη, που έως τότε δε διατηρούσαν διπλωματικές σχέσεις με την ΕΣΣΔ, έσπευσαν να τις αποκαταστήσουν. Η Τουρκία και η Ιαπωνία αρνήθηκαν να μπουν στον πόλεμο κατά της ΕΣΣΔ.

Εξαιρετικό αντίκτυπο, είχε η νίκη του Στάλινγκραντ και στην Ελλάδα.
Η μεγαλειώδης νίκη του Σοβιετικού Στρατού στο Στάλινγκραντ, οι κατοπινές νίκες του στο Ανατολικό Μέτωπο – με κυριότερη αυτήν του Κουρσκ, τον Ιούλη και Αύγουστο του 1943, που οριστικά έγειρε την πλάστιγγα της στρατιωτικής πρωτοβουλίας στον Κόκκινο Στρατό – σε συνδυασμό με τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας το Σεπτέμβρη του 1943, άσκησαν ευνοϊκότατη επίδραση στην άνοδο του απελευθερωτικού κινήματος στη χώρα μας, ιδιαίτερα, δε, στην ανάπτυξη του ένοπλου αγώνα. Συνολικά, το κίνημα στην Ελλάδα πέρασε σε μια καινούρια, ανώτερη, φάση.

Ήταν μια νίκη, στην οποία υποχρεώθηκαν να υποκλιθούν όλοι και προπαντός οι Αγγλοαμερικανοί.
«Είναι μία καταπληκτική νίκη», έγραψε ο Τσόρτσιλ στον Στάλιν.
Ο Ρούζβελτ, πιο διαχυτικός, δε δίστασε να χαρακτηρίσει το γεγονός «ως ένα από τα λαμπρότερα κεφάλαια του πολέμου των λαών που ηνώθησαν εναντίον του ναζισμού και των μιμητών του».

Το σημαντικότερο απ’ όλα, όμως, γι’ αυτήν την εκπληκτική εποποιία, ήταν ο ρόλος του Κόμματος των Μπολσεβίκων.
Να τι γράφει ο Α. Μ. Βασιλιέφσκι, Α’ στρατάρχης της ΕΣΣΔ και εκ των πρωταγωνιστών της νίκης: «Η ψυχή της άμυνας του Στάλινγκραντ ήταν το Κομμουνιστικό Κόμμα. Το κόμμα ήταν, που κατηύθυνε όλες τις προσπάθειες του λαού και του στρατού στην υπεράσπιση της γραμμής του Βόλγα, ενέπνευσε τους μαχητές σε ηρωικά κατορθώματα» (Α. Μ. Βασιλιέφσκι: «Απομνημονεύματα, εκδόσεις ΣΕ, σελ. 349).

«Η Σοβιετική Ένωση, με την καθοδήγηση του ΚΚΣΕ, που είχε ΓΓ της ΚΕ τον Ι. Β. Στάλιν, σήκωσε το κύριο βάρος του αγώνα. Συνολικά, στο Ανατολικό Μέτωπο καταστράφηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν 607 γερμανικές μεραρχίες, που σημαίνει ότι οι ναζί είχαν εκεί μέχρι και τετραπλάσιες απώλειες σε σύγκριση με όλα τα άλλα μέτωπα μαζί (Β. Αφρική, Δ. Ευρώπη, Ιταλία).
Σε περισσότερα από 30 εκατομμύρια έφθασαν οι ανθρώπινες θυσίες της Σοβιετικής Ένωσης μαζί με τους ανάπηρους και τους τραυματισμένους.
20 εκατομμύρια ήταν οι νεκροί της, ανάμεσά τους το άνθος των κομμουνιστών, που έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο για τη σωτηρία της σοσιαλιστικής πατρίδας.
Αντίστοιχα, οι νεκροί της Βρετανίας ανέρχονταν σε 375.000 και των ΗΠΑ σε 405.000.

Τρομακτικές ήταν ακόμη και οι άλλες καταστροφές που υπέστη η ΕΣΣΔ: 1.710 πόλεις μετατράπηκαν σε σωρούς ερειπίων. Κάηκαν 70.000 χωριά και κεφαλοχώρια. Καταστράφηκαν ολοκληρωτικά ή εν μέρει 32.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις και 65.000 χιλιόμετρα σιδηροδρομικών γραμμών.
Καταληστεύτηκαν 98.000 κολχόζ, 5.000 σοβχόζ και μηχανοτρακτερικοί σταθμοί, χιλιάδες νοσοκομεία, σχολεία, ανώτερα ιδρύματα και βιβλιοθήκες…

Αν η Σοβιετική Ένωση δεν είχε διανύσει, πριν από τον πόλεμο, στη διάρκειά του και σε ελάχιστο χρόνο, μια τεράστια απόσταση στο δρόμο της συνειδητά σχεδιασμένης κοινωνικοοικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης, της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, θα ήταν αδύνατη η σωτηρία της.

 

Στη μάχη του Στάλινγκραντ, που αποτέλεσε τη ριζική στροφή προς τη νίκη, νικητής ήταν ο σοσιαλισμός και όχι η παγωνιά του ρωσικού χειμώνα, όπως προβάλλεται σκόπιμα από διάφορες πλευρές.

Η κολοσσιαία προσπάθεια του νεαρού σοβιετικού κράτους αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία, αν συνυπολογιστεί ότι πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες καπιταλιστικής περικύκλωσης, εμπορικού αποκλεισμού, ιμπεριαλιστικής προετοιμασίας νέου παγκόσμιου πολέμου, αποβολής της ΕΣΣΔ από την Κοινωνία των Εθνών (ΚτΕ), ανοιχτής παραβίασης διεθνών συμφωνιών και υπονόμευσης από οργανωμένες αντεπαναστατικές εγχώριες αστικές δυνάμεις, ακόμη και μέσα στο στρατό, καθώς και από τη διαβρωτική, υπονομευτική δράση του οπορτουνισμού με τη μορφή κυρίως του τροτσκισμού».
(Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 60 χρόνια από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών»).

[…] Μετά τη συντριβή των Γερμανών στο Στάλινγκραντ, η σκέψη και η δράση των Βρετανών, του αστικού κόσμου στην Ελλάδα, μαζί και της κυβέρνησης των δοσιλόγων, υπό τον Ι. Δ. Ράλλη, ήταν στραμμένη στο πώς θα ελέγξουν τις μεταπολεμικές – μετακατοχικές εξελίξεις, στο πώς θα διασφαλίσουν την αστική εξουσία στην Ελλάδα, καθώς απέναντι στη διασπασμένη αστική τάξη και τις ανυπόληπτες αστικές πολιτικές δυνάμεις, είχε αναπτυχθεί ένα ρωμαλέο ένοπλο λαϊκό κίνημα, με καθοδηγητή το ΚΚΕ.
Το βασικό κριτήριο των επιλογών τους ήταν βαθιά ταξικό. Στήριξαν τη συγκρότηση του ΕΔΕΣ και των Ταγμάτων Ασφαλείας, που δημιούργησαν οι κατοχικές κυβερνήσεις με κύριο σκοπό την αντιμετώπιση του ένοπλου λαϊκού κινήματος του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ.
Μαζί με την ελληνική κυβέρνηση στο Κάιρο προχώρησαν στην καταστολή, τον Απρίλη του 1944, της ηρωικής Αντιφασιστικής Στρατιωτικής Οργάνωσης (ΑΣΟ)…
(ΚΕ του ΚΚΕ για τα 70χρονα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών).

[…] Ο 2^ος Παγκόσμιος Πόλεμος, όπως και ο 1^ος, ήταν απόρροια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για το ξαναμοίρασμα των αγορών, που οξύνθηκαν σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης.
Επιβεβαιώνεται ότι, όταν οι αντιθέσεις των μονοπωλίων για τον έλεγχο των αγορών και την κερδοφορία τους δεν μπορούν να λυθούν με εύθραυστους συμβιβασμούς στο πλαίσιο μιας ιμπεριαλιστικής «ειρήνης», λύνονται με τον πόλεμο.
Γι’ αυτό και σήμερα οι λαοί πρέπει να επαγρυπνούν, ιδιαίτερα στην περιοχή μας, της Ανατ. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής, όπου οι ιμπεριαλιστές συγκρούονται με «μήλον της έριδος» τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους δρόμους Ενέργειας.
Σήμερα που η χώρα μας, με ευθύνη της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, έχει μετατραπεί σε μία απέραντη ΝΑΤΟϊκή βάση, προωθώντας τους επικίνδυνους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με άλλες ισχυρές καπιταλιστικές χώρες.

Η 9η Μάη, μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, παρά τις αντιδραστικές και αντιεπιστημονικές προσπάθειες της ΕΕ να την μετονομάσει σε «μέρα της Ευρώπης», θα υπενθυμίζει για πάντα ότι το καθοριστικό χτύπημα στο τέρας του ναζισμού το έδωσε η ΕΣΣΔ, με περισσότερους από 20 εκατομμύρια νεκρούς, τη στιγμή που οι νικήτριες καπιταλιστικές χώρες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου παρείχαν σημαντική βοήθεια στη ναζιστική Γερμανία, με σκοπό να την αξιοποιήσουν ως δύναμη κρούσης ενάντια στη Σοβιετική Ένωση.
Πριν λίγους μήνες το Ευρωκοινοβούλιο υιοθέτησε με τις ψήφους του Λαϊκού Κόμματος, των Σοσιαλδημοκρατών, των Φιλελεύθερων, των Πρασίνων κ.ά. απαράδεκτο ψήφισμα, που όχι μόνο ξέπλενε το φασισμό-ναζισμό, αλλά χαρακτήριζε ως βασικό υπεύθυνο για τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο την ΕΣΣΔ, την χώρα δηλαδή που σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος για την ήττα του ναζισμού και την λήξη του πολέμου.
Σε αυτήν την προσπάθεια, όμως, δεν συμβάλουν μόνο ακροδεξιές, συντηρητικές και αντιδραστικές δυνάμεις.
Μόλις πέρυσι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, ανήμερα μάλιστα της αντιφασιστικής νίκης, συνυπέγραψε απαράδεκτο ψήφισμα της ΕΕ που αποθέωνε όλο το απαράδεκτο αφήγημα περί «σιδηρού παραπετάσματος» της ψυχροπολεμικής περιόδου σε βάρος της ΕΣΣΔ, όλο αυτό το προκλητικό και ανιστόρητο σκεπτικό με το οποίο διώχτηκαν κομμουνιστές και αγωνιστές σε όλον τον κόσμο και στην χώρα μας.

Η ΕΕ έχει εντάξει στην επίσημη ιδεολογία της την απαράδεκτη «θεωρία των δύο άκρων», την εξίσωση του ναζιστικού τέρατος με τον κομμουνισμό, πρωτοστατεί στον αντικομμουνισμό και την παραχάραξη της Ιστορίας.
Στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, όπως η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, με τη στήριξη της ΕΕ, τίθενται εκτός νόμου τα Κομμουνιστικά Κόμματα και σύμβολα, τιμώνται οι συνεργάτες των Ες Ες και γκρεμίζονται ιστορικά μνημεία της Αντιφασιστικής Νίκης που θύμιζαν στους λαούς πως, ποιοι και με τι θυσίες τσάκισαν τον φασισμό.

Οι νικηφόρες μάχες του Κόκκινου Στρατού στο Στάλινγκραντ, στο Κουρσκ, στο Λένινγκραντ, μέσα στο Βερολίνο και τελικά η συντριβή του ναζισμού, έγιναν δυνατές χάρη στην ανωτερότητα του σοσιαλιστικού συστήματος, της εργατικής εξουσίας, στα πλεονεκτήματα της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας.
Χάρη σ’ αυτά τα πλεονεκτήματα μπόρεσε η Σοβιετική Ένωση να γίνει μια ισχυρή οικονομική δύναμη και να δημιουργήσει έναν αξιόμαχο Κόκκινο Στρατό.
Η ιστορία της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, συνολικά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αποδεικνύει περίτρανα και ανεξίτηλα ότι: Ο ναζισμός – φασισμός είναι γέννημα θρέμμα του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, άλλωστε και ο Χίτλερ αναρριχήθηκε στην εξουσία με τη στήριξη γερμανικών και άλλων μονοπωλίων.
Μόνο το εργατικό – λαϊκό κίνημα, που έχει στόχο την εργατική εξουσία, μπορεί να αντιμετωπίσει ουσιαστικά και να ξεριζώσει το φασισμό, να απομονώσει τέτοιες δυνάμεις που δρουν και στην χώρα μας. Δεν μπορούν να εγγυηθούν την πάλη ενάντια στο φασισμό δυνάμεις που υπηρετούν το σάπιο σύστημα, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, που ασκούν αντιλαϊκές πολιτικές, που δείχνουν ανοχή στη φασιστική δράση.
Η 9η Μάη εμπνέει τους λαούς, τους διδάσκει πίστη στη δύναμή τους. Αυτήν τη δύναμη μπορούν και πρέπει να δοκιμάσουν, με την πάλη και την οργάνωσή τους, για να μην πληρώσουν την νέα καπιταλιστική κρίση, για να φέρουν στο προσκήνιο των εξελίξεων την ανάγκη της εποχής μας: Τον αγώνα για τον Σοσιαλισμό.

Συνεχίζουμε με ακλόνητη την πίστη ότι ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος, η μόνη απάντηση στο βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα, που γεννά και θρέφει το ναζισμό – φασισμό, προκαλεί φτώχεια, πολέμους και προσφυγιά για τους λαούς, προς όφελος των κερδών των λίγων.
Η μνήμη δεν σβήνει. Ο Σοσιαλισμός είναι το μέλλον!
[Ανακοίνωση του ΓΤ της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 75 χρόνια από τη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών)

Πριν απ’ τη δόξα ήρθεν ο ήλιος στις στέπες
και λιώσαν τα χιόνια και ζεσταθήκαν οι καρδιές των ανθρώπων.
Υστερα
πήρε ο χάρος τον Τσάρο.
Κι ύστερα οι λαοί αποκτήσανε Στάλινγκραντ!

---

 

Δείτε τη Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 70 χρόνια από το τέλος
του 2ου’ παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου και τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών

(όλο το αφιέρωμα εδώ)…
|> Κύρια πηγή φωτογραφικού υλικού <|