Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς επικράτησε σήμερα στις επαναληπτικές εκλογές έναντι της Έφης Αχτσιόγλου.
Στις σημερινές εκλογές ψήφισαν 15.000 λιγότερα άτομα σε σχέση με την πρώτη Κυριακή.
Οπως ανακοίνωσε ο Γ. Δρόσος πρόεδρος της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, με καταμετρημένο το 75% των ψήφων, ο Στ. Κασσελάκης συγκέντρωσε 56,69%, η Εφη Αχτσιόγλου 43,31%, τα άκυρα και λευκά 1,19 %.
Η Έφη Αχτσιόγλου προέβη σε δηλώσεις, αναγνωρίζοντας τη νίκη του κ. Κασσελάκη.
Η προεκλογική εσωκομματική περίοδος διεξήχθη μέσα σ’ ένα κλίμα με ανεβασμένους τόνους, «αλληλομαχαιρώματα» και εκατέρωθεν καταγγελίες για το ποιος στερείται «πολιτικό σχέδιο» και ποιος δεν έχει «διάθεση συνεργασίας», με δεδομένο πάντως ότι το συγκεκριμένο κόμμα, αποτελεί σταθερό πυλώνα του αστικού πολιτικού συστήματος και ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τωνδύθο υποψηφίων δεν υπήρχαν.
Όπως είπε ο Δ. Κουτσούμπας στην χτεσινή του ομιλία στο φεστιβάλ της ΚΝΕ, σχολιάζοντας τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ: «Και για όσους νιώθουν έκπληξη ή και αμηχανία για όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, τους λέμε απλά να σκεφτούν την εξής πλευρά που ίσως δεν έχουν σκεφτεί:
Ότι, δυστυχώς, αυτή ακριβώς είναι μια προδιαγεγραμμένη κατάληξη μιας ολόκληρης πορείας ενσωμάτωσης στο σύστημα που έχει ακολουθήσει ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος.
Αυτή την πορεία του πολιτικού εκφυλισμού σε θέσεις και προτάσεις, σε πολιτική και κινηματική στάση την στήριξαν, την προώθησαν, χρόνια τώρα, στο όνομα πότε του δήθεν “εκσυγχρονισμού”, πότε του “εφικτού”, πότε της “κυβερνησιμότητας στο πλαίσιο του συστήματος”, τα στελέχη του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, μαζί και αυτοί που εμφανίζονται ως θεματοφύλακες ενός δήθεν πιο αριστερού χαρακτήρα.
Η σημερινή κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ είναι το ανώτατο στάδιο της λογικής του “μικρότερου κακού” που την υπηρέτησε η ηγεσία του εδώ και χρόνια και φυσικά όλοι οι σημερινοί του υποψήφιοι και που έφεραν για μια ακόμα φορά τον Μητσοτάκη και τη ΝΔ στην εξουσία.
Είναι η λογική -από την εποχή του ευρωκομμουνισμού ακόμη- που καλεί τον λαό να μειώνει διαρκώς τις απαιτήσεις του, να αποδέχεται απαράδεκτους συμβιβασμούς, να καταπίνει απογοητεύσεις, στο όνομα μιας καλύτερης -δήθεν ανθρώπινης- διαχείρισης του σημερινού συστήματος, που είναι πιο απίθανη και από τη Δευτέρα Παρουσία.
Και πού οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια αυτή η λογική; Στον εκφυλισμό, στην παρακμή, στην αγοραία πολιτική της εικόνας, στη μετατροπή σε ένα καθαρόαιμο αστικό κόμμα με τις σάπιες αξίες του ανταγωνισμού…»
Ο Ζορμπάς, η Έφη (Αχτσιόγλου), ο Στέφανος (Κασσελάκης) και το αύριο…