Γράφει ο Στέλιος Κανάκης //
Εργατοπατέρες, μαϊμούδες σύνεδροι, θλιβεροί οπορτουνιστές, Τυριμόπουλοι και άλλα τσογλάνια για την μπανάνα του συστήματος.
Βγήκαν όλοι. Έτσι τη θέλουν τη ΓΣΕΕ. Και χειρότερα. Φτάνει να μην περάσει στα χέρια της εργατικής τάξης. Και καλά με τους εργατοπατέρες. Αλλά έχουμε και τους κολαούζους τους. Αυτούς που τόσα χρόνια παρασιτούσαν δίπλα τους στις συγκεντρώσεις των «ήταν πέντε, ήταν έξι κι έγιναν οκτώ». Τους ΛΑΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ που τόσα χρόνια τους στήριζαν και πορεύονταν θλιβερά μαζί τους. Όλα εκείνα τα γκρουπούσκουλα που μεσοτοιχία με τους εργατοπατέρες θύμιζαν εποχές αντισυγκεντρώσεων απέναντι στο ταξικό κίνημα. Βλέπεις, το αίμα νερό δεν γίνεται. Δεν είδαν πουθενά, μαϊμούδες σύνεδρους, σεκιουριτάδες, εργοδότες να το παίζουν εργάτες, βαλτούς από τις διοικήσεις και στελέχη εταιριών. Μέτρησαν και τους βρήκαν σωστούς τους 3.525 του Σωματείου κονσερβοποιίας Βέροιας, τους 3.000 αρτοποιούς των Γρεβενών, τους 800 οικοδόμους της Φαρκαδόνας και τόσες άλλες ξεφωνημένες αλητείες. Κάτι ψιθύρισαν για αντιπαραθέσεις, για μάχη καρεκλών, για υστέρηση της… πύκνωσης σωματείων του… ΠΑΜΕ. Ο ποντιοπιλατισμός της καταισχύνης! Οι σύνεδροί τους στην Καλαμάτα (όσους τέλος πάντων έχουν) σφύριζαν αδιάφορα, χαζεύοντας τη… φύση και το βουνό ψηλά εκεί, το όρος Καλάθι που δεσπόζει πάνω απ’ την πόλη ή χάζευαν τα θολά τους είδωλα στην πισίνα του ξενοδοχείου.
Από τον εσμό τους, δεν μπορούσε να λείψουν κι οι διάφοροι Τυριμόπουλοι «ανεξάρτητοι» και κάργα εξαρτημένοι. Στον ίδιο ρόλο στρατευμένοι όλοι τους. Όλοι με τον σάπιο μαφιόζικο μηχανισμό που έχει αλώσει την ΓΣΕΕ.
Κάλιο, για όλους αυτούς, ΓΣΕΕ των εργατοπατέρων κι όχι των εργατών.