Ο Γιάννης Νεγρεπόντης, από τους πρωτοπόρους της «πολιτιστικής επανάστασης» της δεκαετίας του ‘60, έγινε ευρύτερα γνωστός και αγαπητός με τα τραγούδια του «Το ακορντεόν» (που τελειώνει με το σύνθημα «δεν θα περάσει ο φασισμός») και «Τρίτος παγκόσμιος» που μελοποίησε ο Μάνος Λοΐζος. Ο ίδιος μελοποίησε τα αντιρατσιστικά Νέγρικα, που τραγούδησε η Μαρία Φαραντούρη. Ήταν τα τραγούδια που έγιναν αρχικά γνωστά από τις μπουάτ και πέρασαν και τραγουδήθηκαν -απαγορευμένα πια- από στόμα σε στόμα, στα χρόνια της δικτατορίας.
Η ικανότητα του Νεγρεπόντη να περνάει μηνύματα, χωρίς να είναι κραυγαλέος και ευκαιριακός, καταφάνηκε και στα κατοπινά χρόνια με τα Μικροαστικά και τα Μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας» -πολυτραγουδισμένα επίσης- που έντυσε μουσικά ο Λουκιανός Κηλαηδόνης. Τα Μικροαστικά γνώρισαν επιτυχία και ως σατιρικό θεατρικό έργο.
Ένα ακόμη ποιητικό του έργο, το Φυλάττειν Θερμοπύλας, που έγραψε όντας εξόριστος στην απριλιανή δικτατορία, με σαφές αντιδικτατορικό περιεχόμενο, μελοποίησε, υπό μορφή ορατορίου ο Χρήστος Λεοντής.
Δημήτρης Γκιώνης.
(Από τον πρόλογο του βιβλίου «Το τραγούδι της σιωπής»)
***
Ο Γιάννης Νεγρεπόντης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του ποιητή, πεζογράφου και στιχουργού Γιάννη Ξυνοτρούλια) γεννήθηκε στη Λάρισα, το 1930. Σπούδασε Ιστορία-αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών.
Την 21η Απριλίου 1967, συλλαμβάνεται και εξορίζεται για τρία χρόνια, στη Γυάρο και τη Λέρο.
Καταπιάστηκε και διακρίθηκε σε όλα τα είδη του γραπτού λόγου: ποίηση, πεζογραφία, θέατρο, τραγούδι, κριτική, δοκίμιο, χρονογράφημα, σάτιρα, ευθυμογράφημα, παιδικά, ραδιοφωνικό σχόλιο.
Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1949 δημοσιεύοντας διήγημά του στο περιοδικό Ελληνική Δημιουργία, που εξέδιδε ο Σπύρος Μελάς, με το ψευδώνυμο Γ. Νικολάου.
Τραγούδια του έχουν μελοποιήσει οι Μίκης Θεοδωράκης, Χρήστος Λεοντής, Λίνος Κόκκοτος και άλλοι.
Στο βιβλίο «Το τραγούδι της σιωπής» συγκεντρώνονται, για πρώτη φορά, οι μελοποιημένοι στίχοι του
Πέθανε στις 22 Σεπτεμβρίου του 1991.