Άτλας _να θυμηθούμε λίγο ελληνική μυθολογία υπήρξε Τιτάνας, ο οποίος _ων ανατρεπτικός τύπος ο δυνατότερος και πλέον επιδέξιος νίκησε στην Τιτανομαχία αλλά ο Δίας τον τιμώρησε να κρατάει τον ουρανό για πάντα (να φέρει στους ώμους του τον Ουράνιο θόλο) Επειδή τη αυτή “θεία τιμωρία” την υπέμενε με θαυμαστή και παραδειγματική εγκαρτέρηση, έλαβε το όνομα Άτλας (εκ του προσθετικού α και του τλάν = τα πάντα υπομένοντας).

Άτλαντες σήμερα πολλοί _μεταξύ αυτών (αν δεν το γνωρίζετε) και ο άτλαντας της γεύσης, όπου αναφέρονται αρκετά και στην Ελλάδα. Αναφορικά με το ψάρι λέει πως «το τρώμε μόνο την άνοιξη, σπάνια το καλοκαίρι» και στο σε αφιέρωμα που έχει κάνει για τα 100 καλύτερα πιάτα με ψάρι, στην 31^η θέση βρίσκεται ο Μπακαλιάρος, στην 87^η θέση η Λακέρδα και στην 89^η η Ψαρόσουπα.

Επιλεγμένο

ΔΟΕ: Παραμένουν 18.000 κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία

Παραμένουν τα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, παρά τις προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών και αναπληρωτών, σύμφωνα με τη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (ΔΟΕ).…

• Σχετικά με τον μπακαλιάρο γράφει: Αν και ο όρος αναφέρεται στο συγκεκριμένο ψάρι, οι Έλληνες τον χρησιμοποιούν κυρίως για να περιγράψουν ένα ιδιαίτερο πιάτο. Πρόκειται για χρυσαφένιους και τραγανούς κεφτέδες (σσ. εννοεί κροκέτες) μπακαλιάρου.
  • Tips για τηγανητό μπακαλιάρο: Για να βγει όπως τον ονειρεύεστε να θυμάστε τα εξής:
  • Ο μπακαλιάρος που προορίζεται για τηγάνι πρέπει να είναι σχετικά χονδρός και όχι λεπτός. Να έχει αρκετό, δηλαδή, ψαχνό, για να μη στεγνώσει.
  • Το κουρκούτι δεν πρέπει να είναι πολύ παχύ γύρω του – στόχος δεν είναι να εξαφανιστεί το ψάρι μέσα στο χυλό, αλλά να αποκτήσει ένα ωραίο, τραγανό περίβλημα.
  • Στο τηγάνισμα δεν πρέπει να στοιβάζονται πολλά μπακαλιαράκια μαζί γιατί όταν ακουμπούν και πιέζουν το ένα το άλλο δεν τηγανίζονται σωστά και ομοιόμορφα.
  • Το λάδι πρέπει να είναι καυτό για να τηγανιστούν τα κομμάτια του μπακαλιάρου γρήγορα (όχι να «βράζουν»).
  • Ο τηγανητός μπακαλιάρος συνοδεύετε από σκορδαλιά. Αν και είναι ένα πιάτο με ψάρι το οποίο τρώγεται όλο το χρόνο, στην Ελλάδα το απολαμβάνουμε συνήθως στις 25 Μαρτίου.
  • Λακέρδα: Εξίσου δημοφιλές στην Ελλάδα αλλά και την Τουρκία, η Λακέρδα είναι ωμό ψάρι τουρσί (σσ. παστωμένο _το τουρσί είναι με ξύδι)
    • Οι μερίδες από το φιλέτο είναι αποστεωμένες, εμποτισμένες με άλμη, όπου στη συνέχεια αλατίζονται και ζυγίζονται για περίπου μια εβδομάδα. Στη συνέχεια είναι έτοιμες προς κατανάλωση ή μπορεί να αποθηκευτούν μέσα σε ελαιόλαδο. Μερικές φορές χρησιμοποιείται μεγάλο σκουμπρί ή μικρός τόνος αντί για παλαμίδα.Στην Ελλάδα, η λακέρδα συνήθως σερβίρεται ως μεζές, με φέτες κρεμμυδιού. Ο χυμός λεμονιού και το ελαιόλαδο είναι συνηθισμένα αλλά χρησιμοποιούνται ως συνοδευτικά. Στην Τουρκία, με φέτες κόκκινου κρεμμυδιού, ελαιόλαδο και μαύρο πιπέρι. Συνοδεύεται γενικά με ρακί.
  • Σούπες _Ψαρόσουπα (η ελληνική): είναι ένα απλό πιάτο με ψάρια – συνήθως μπαρμπούνια, το λυθρίνια, μπακαλιάρος ή κοκκινόψαρο – ποσέ με λαχανικά. Τις περισσότερες φορές μέσα στη ψαρόσουπα βάζουμε καρότα, σέλινο και κρεμμύδια, ή πράσα, σκόρδο και πατάτες.
    • Μόλις μαγειρευτεί, το ψάρι αφήνεται στην άκρη ενώ ο ζωμός βράζεται με ρύζι. Πολύ συχνά, ένα αυγό χτυπημένο με χυμό λεμονιού αναδεύεται στο ζωμό, κάνοντας την ψαρόσουπα ένα χορταστικό, αλλά εκπληκτικά ελαφρύ πιάτο.

Μπακαλιάρος: από τους Βίκινγκς στο πιάτο μας