Σ’ έναν αγωνιστή της Λευτεριάς
στην Κύπρο
που τον πηγαίνανε για εκτέλεση
Σ’ είδα μονάχα μια στιγμή, μα δεν σε λησμονώ,
εχει η καρδιά μου τη γλυκιάν εικόνα σου κρατήσει,
ήσουν πεφτάστρι, μια βραδιά που πέφτει απ’ τον ουρανό
και πού σκορπίζει γύρω του, μια λάμψη πριν να σβήσει.
Σ’ είδα μονάχα μια στιγμή. Σε πήγαιναν για κει…
Κι εσύ, φυσούσες στις ψυχές την πίστη, όλο το δρόμο
κι είχες μια σπίθα στη ματιά, απ’ τη φωτιά που καίει τον κόσμο.
Σ’ είδα μονάχα μια στιγμή, σε μια στροφή μιας δίνης,
και σ’ άρπαξα και σ’ έκλεισα μες της ψυχής μου τ’ άδυτα
τον δρόμο να μου δείχνεις.
Φώτης Αγγουλές: Ποιητής και παλικάρι – Εργάτης και στοχαστής