Όσον αφορά του στόχους του Σχεδίου Μάρσαλ ενδεικτικά τα ακόλουθα αποσπάσματα:
Ο Γ. Μίρκος, επίτιμος διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας, αναφέρει:
«Το Σχέδιο (Μάρσαλ ) από πλευράς “στόχων” και “τεχνικής λειτουργίας” ήταν τέλειο. Καταρχήν λειτουργούσε με ενιαίο τρόπο και κάλυπτε τρεις στόχους. Βοηθούσε σημαντικά την οικονομία των ΗΠΑ, ενώ παράλληλα προωθούσε προς την ανασυγκρότηση την ευρωπαϊκή οικονομία. Πάνω σ’ αυτή την οικονομική ανάπτυξη του Δυτικού Κόσμου στήριζαν οι ΗΠΑ την εξωτερική, κυρίως αντικομμουνιστική, πολιτική τους. Η Ελλάδα, τοποθετούμενη στον ευαίσθητο γεωπολιτικό χώρο της αμυντικής γραμμής των Δυτικών, επωφελήθηκε αναμφισβήτητα από την οικονομική βοήθεια του Σχεδίου, άσχετα αν δεν αξιοποίησε πλήρως τη βοήθεια που έλαβε».
Αποκαλυπτική είναι και η τοποθέτηση του καθηγητή Αγγελου Αγγελόπουλου:
Εκείνο που «ο κόσμος έχει τούμπανο» και οι εδώ Ευρωατλαντικοί «κρυφό καμάρι», επιβεβαίωσε ο Αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία Τζεφ Φλέικ, υπογραμμίζοντας πως οι εξοπλισμοί των…
«Οι βαθύτεροι λόγοι της βοήθειας αυτής είναι οικονομικοί. Είναι η διατήρηση του σημερινού επιπέδου της απασχολήσεως, είναι η επέκταση της οικονομικής ισχύος της Αμερικής, είναι η αποφυγή της οικονομικής κρίσεως. Υπό τις σημερινές συνθήκες, η αμερικανική βοήθεια για την Ευρώπη αποτελεί ζωτική ανάγκη για την αμερικανική οικονομία.
Δίχως αυτήν, η οικονομική κρίση είναι αναπόφευκτη… Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Αμερική προέρχεται σήμερα από το ενδεχόμενο σταμάτημα των εξαγωγών της προς την Ευρώπη».
Στη συνέχεια, αναφερόμενος στους πολιτικούς λόγους της αμερικανικής βοήθειας προς την Ευρώπη, αναφέρει «το φόβο των ΗΠΑ για εξάπλωση του κομμουνισμού στην Ευρώπη».
Η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται στις ιδιαίτερα «ευνοημένες» από το «Σχέδιο Μάρσαλ » χώρες, κυρίως λόγω της γεωστρατηγικής της θέσης και των ιδιαίτερων πολιτικών συνθηκών που επικρατούσαν στη χώρα εκείνη την εποχή, δηλαδή της ένοπλης πάλης του λαού. Στόχος των ΗΠΑ, που διαδέχτηκαν τους Αγγλους ιμπεριαλιστές συμμάχους των Ελλήνων καπιταλιστών όταν εκείνοι αδυνατούσαν πλέον να στηρίξουν την αστική κυβέρνηση, ήταν να σταθεί η αστική κυβέρνηση σε γερά ποδάρια και να χτυπηθεί η λαϊκή επαναστατική πάλη. Ας μην ξεχνάμε ότι η χρονική στιγμή που ξεκίνησε (1948) ήταν η περίοδος του αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού για μια Ελλάδα του λαού της. Από την αμερικάνικη βοήθεια, η αστική τάξη είχε πολλαπλά οφέλη: Γρήγορη αποκατάσταση των ζημιών, ανάκαμψη της οικονομίας, ανάπτυξη της αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής, στρατιωτική ανάπτυξη.
