Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης //
Τα εμβόλια αποτελούν μια ιστορική, παγκόσμια κατάκτηση της επιστήμης και της δημόσιας υγείας που σώζει εκατομμύρια ζωές κάθε χρόνο. Η συγκεκριμένη κατάκτηση έχει συμβάλει καθοριστικά στον δραστικό περιορισμό της παιδικής θνησιμότητας, έχει τιθασεύσει ή/και εξαλείψει μια σειρά θανατηφόρα και μεταδοτικά λοιμώδη νοσήματα. Τα εμβόλια κατά της covid-19 μπορούν και πρέπει να ακολουθήσουν αυτή την παράδοση. Κατά συνέπεια, είναι ιδιαίτερα προβληματικό τα εμβόλια να αντιμετωπίζονται με σκεπτικισμό και με υποτίμηση της χρησιμότητας τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο οποίος σκεπτικισμός δεν έχει βάση. Προφανώς, για να αντιληφθεί ο/η εργαζόμενος/η ότι τα εμβόλια της covid-19 είναι για το συμφέρον του/της, όπως και κάθε εμβόλιο, χρειάζονται πραγματικές απαντήσεις σχετικά με τις παρενέργειες, με την κάλυψη που προσφέρουν απέναντι στην ασθένεια και στην μετάλλαξη Δέλτα καθώς και με οτιδήποτε άλλο προκύψει. Όλο αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς να υπονομευτεί το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής. Με λίγα λόγια, ο εμβολιασμός κατά της covid-19 είναι απαραίτητος αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικός.
Το βασικότερο που πρέπει να αναδειχθεί είναι ότι το εμβόλιο μπορεί να αναστείλει την πορεία της πανδημίας αλλά παράλληλα θα καθυστερήσει να εξαλείψει την ασθένεια, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Συνοπτικά, η κυβέρνηση αντί να κάνει δωράκια στα φιλικά της ΜΜΕ και να δημιουργεί διαχωρισμούς μεταξύ των πολιτών, θα όφειλε να κάνει μία εντατική και σοβαρή καμπάνια ενημέρωσης ώστε να αποδείξει γιατί χρειάζεται να εμβολιαστούμε. Προφανώς, δεν υπάρχει τέτοιος σχεδιασμός, συνεπώς μένει στους εργαζόμενους στην υγεία και σε όλους όσους διεκδικούμε μια ζωή πάνω από τα κέρδη, να αγωνιστούμε και να επιβάλλουμε αυτή την προοπτική.
Αγώνας δρόμου
Η αλήθεια είναι ότι η μεγάλη πίεση από τις κυβερνήσεις και ο αγώνας δρόμου μεταξύ των φαρμακοβιομηχανιών για την γρήγορη κυκλοφορία εμβολίων είχε συμπιέσει σε μεγάλο (και αντιεπιστημονικό) βαθμό τα χρονικά όρια καθώς και το εύρος των κλινικών δοκιμών. Όλα τα μέχρι τώρα εμβόλια έχουν πάρει έγκριση υπό το καθεστώς «έκτακτης ανάγκης». Σε αυτό πρέπει να προστεθεί και η μυστικότητα γύρω από τις συμφωνίες των φαρμακοβιομηχανιών με τα κράτη. Η πραγματική αποτελεσματικότητα, οι πιθανές παρενέργειες αλλά και η χρονική περίοδος της ανοσίας που παρέχουν τα εμβόλια δεν είναι ακόμα ξεκάθαρα και αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Όλα τα παραπάνω, δίκαια κλονίζουν την εμπιστοσύνη του κόσμου απέναντι στα διάφορα εμβόλια και καθυστερεί την πορεία του εμβολιασμού. Υπεύθυνοι γι’ αυτό είναι αποκλειστικά οι κυβερνήσεις, με τις εποπτικές αρχές και τις επιτροπές λοιμωξιολόγων καθώς και οι εταιρείες φαρμάκων που προσπαθούν να βγάλουν κέρδος μέσα από την πανδημία και σε βάρος της δημόσιας υγείας. Η επέλαση της μετάλλαξης Δέλτα και οι αγωνιώδης εκκλήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) αναδεικνύουν την ένταση του προβλήματος.
Με σύνθημα «Γράφουμε ιστορία, αλλάζουμε τον κόσμο – Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός!» το Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή μπαίνει στα 50 του χρόνια και το γιορτάζει!…
Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι απόλυτα λογικό να υπάρχουν παρενέργειες από τη χορήγηση εμβολίων. Σε όλα τα εμβόλια (και φάρμακα) που κυκλοφορούν παρατηρούνται παρενέργειες, που εκδηλώνονται ανάλογα με τις ηλικιακές ομάδες και τα υποκείμενα νοσήματα του πληθυσμού. Παρενέργειες, που σε μεγάλο ποσοστό, ανιχνεύονται (και φυσικά πρέπει να ανακοινώνονται) ήδη από τις κλινικές δοκιμές όταν υπάρχει ένα μεγάλο και αντιπροσωπευτικό δείγμα αλλά και ο κατάλληλος χρόνος για να εκδηλωθούν.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι ομόλογοι της στις ΗΠΑ, στην Γερμανία κι αλλού, χρησιμοποιεί τον εμβολιασμό για να εξασφαλίσει πολιτική και κοινωνική συναίνεση που από τη μία θα ξεπλύνει την εγκληματική της στάση στη διαχείριση της πανδημίας και ταυτόχρονα θα καλλιεργήσει ελπίδες για «σύντομο τέλος της πανδημίας» και «αποκατάστασης της κανονικότητας στην οικονομία». Βέβαια, όπως δείχνει η εικόνα μέχρι σήμερα, ούτε το ένα, ούτε το άλλο φαίνεται να είναι σύντομα εφικτό.
Θολό τοπίο
Με λίγα λόγια, αυτό είναι το θολό τοπίο που καλλιεργεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όπως κι άλλες κυβερνήσεις διεθνώς, που αντί μιας σωστής προς το δημόσιο συμφέρον αντιμετώπισης της πανδημίας (με μαζικές προσλήψεις, ενισχυμένο σύστημα υγεία γενικά και ειδικά, με ΜΕΘ και επίταξη της ιδιωτικής Υγείας, με μαζικό εμβολιασμό στο σύνολο της κοινωνίας κτλ) αρκούνται στην καλλιέργεια του ανορθολογισμού μέσα από αχρείαστα παρατεταμένα lockdown και χωρίς να αντιμετωπίζουν τον συνωστισμό στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ) και στους μαζικούς χώρους εργασίας, μέσα από την μπερδεμένη και ελάχιστη ενημέρωση σχετικά με το εμβόλιο και με απαγορεύσεις, που χωρίς να αντιμετωπίζουν την πανδημία, προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη για την εξέλιξη της στην ατομική ευθύνη.
Εκεί ακριβώς, στην ανορθολογική διαχείριση και στην ελλιπή ενημέρωση σχετικά με την πανδημία, βρίσκουν ή προσπαθούν να βρουν, έδαφος διάφορες θεωρίες κι αντιλήψεις – με ακροδεξιό ή και «προοδευτικό» πρόσημο – που υποτίθεται βρίσκονται ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης σχετικά με την πανδημία ενώ στην πραγματικότητα, καταλήγουν να υπερασπίζουν τις ίδιες ακριβώς πολιτικές. Είναι άραγε τυχαίο που η ακροδεξιά, με τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στην κορυφή, προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τον σκεπτικισμό σχετικά με τα εμβόλια και την πανδημία; Όμως η άρνηση του εμβολιασμού ως εκείνο το αναγκαίο εργαλείο ώστε να ξεπεράσουμε το πρόβλημα και με το πρόσχημα της “αντίστασης” επιστρέφει ενάντια σε όλους μας, δίνοντας εκ νέου επιχειρήματα καταστολής στην κυβέρνηση, η οποία με τη σειρά της ανατροφοδοτεί ένα κλίμα συνωμοσιολογίας, σκεπτικισμού και απαξίωσης.
Απαξίωση
Το voucher των 150€ μέσω προπληρωμένης κάρτας σε όσους νέους/ες ηλικίας 18-25 ετών κάνουν την πρώτη δόση του εμβολίου και το οποίο ανακοινώθηκε με χαρά από την κυβέρνηση, είναι το πιο πρόσφατο επεισόδιο της απαξίωσης του εμβολιασμού κατά της covid-19. Μια τέτοια αισχρή εξαγορά μπορεί να απομακρύνει τους νέους από τον εμβολιασμό, αν και η πλειοψηφία έχει δείξει ότι κρατάει ψηλά το ενδιαφέρον για τους συνανθρώπους, την οικογένεια και τους φίλους τους. Παράλληλα, το συγκεκριμένο μέτρο απαξιώνει τους νέους, τις νέες και τις ανάγκες τους. Είναι τόσο προσβλητικό η κυβέρνηση των “αρίστων” να κοστολογεί τόσο φτηνά τους νέους, την ώρα που διεκδικούν καλύτερη δημόσια παιδεία και υγεία για όλους ενώ αγωνίζονται ενάντια στην καταστολή και την υποτίμηση της ζωής τους. Αλλά εάν η κυβέρνηση δεν υποτιμούσε τους νέους δεν θα επιχειρούσε την μεγαλύτερη, μετά την Μεταπολίτευση, επίθεση προς τη δημόσια παιδεία. Για να αστειευτούμε λιγάκι, στην Ινδία τουλάχιστον, δίνουν μηχανάκια σε όσους νέους εμβολιαστούν… Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αντιμετωπίστηκε ουσιαστικά η πανδημία στη χώρα. Και όλα αυτά γιατί, κι εκεί, σε μια μεγάλη πυρηνική δύναμη, δεν υπήρξε ποτέ επιλογή για ανάπτυξη της δημόσιας υγείας. Το αποτέλεσμα είναι οι θάνατοι να φτάσουν σε δυσθεώρητο ύψος ενώ παράλληλα δημιουργήθηκε και μια νέα μετάλλαξη, η μετάλλαξη Δέλτα, που έχει ήδη ξεκινήσει το ταξίδι της στον κόσμο.
Βέβαια το «φιλοδώρημα» των 150€ αναδεικνύει ακόμα ένα ζήτημα: ότι η κυβέρνηση της ΝΔ αδυνατεί να επιβάλλει ως κανονικότητα τη θέληση της, είτε με το «καλό», είτε με το «άγριο». Είναι και αυτό μια παραδοχή της αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής για τον εμβολιασμό αλλά και ακόμα ένας τρόπος ώστε να ενισχυθούν με κρατικό χρήμα διάφορες τουριστικές επιχειρήσεις. Αν, και για να είμαστε ειλικρινείς, ένα τέτοιο πόσο υπολήπτεται κατά πολύ του υψηλού κόστους των υπηρεσιών που παρέχονται.
Εργατική απάντηση
Συμπερασματικά, η λύση για όλα τα παραπάνω δεν είναι άλλη από το να περάσει έλεγχος της ασφάλειας των εμβολίων στα χέρια των εργαζόμενων και των επιστημόνων στην Υγεία, στη χώρα μας και παντού. Η εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο πρέπει να απαιτήσει τα εμβόλια της covid-19 να είναι διαθέσιμα και να παρέχονται δωρεάν σε όλους, παντού. Φυσικά, σε όλα τα παραπάνω πρέπει να περιλαμβάνεται και η άμεση παροχή των εμβολίων στις φτωχές χώρες και όχι με δάνεια από τους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Μόνο έτσι μπορεί να σπάσει το απόστημα της καπιταλιστικής αισχροκέρδειας, του ανορθολογισμού όπως και μόνο έτσι θα αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η πανδημία της covid-19.
Γεννήθηκε στα Χανιά το 1986, απόφοιτος της τεχνικής εκπαίδευσης. Συμμετέχει με ποιήματα του στα συλλογικά έργα (e-books) ενώ ποιήματα του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες λογοτεχνικές σελίδες. Αρθρογραφεί στην εφημερίδα Αγώνας της Κρήτης καθώς και στο διαδικτυακό πολιτικό και πολιτιστικό περιοδικό Ατέχνως. Διατηρεί το ιστολόγιο Λογοτεχνία και Σκέψη.
