Ο Σωτήρης Μουστάκας, ο ηθοποιός με το μοναδικό – απόλυτα προσωπικού είδους, μεγέθους, χιούμορ και εκφραστικών μέσων – υποκριτικό χάρισμά του, έφυγε από τη ζωή στις 4 Ιουνίου 2007.
Γεννημένος (1940) στη Λεμεσό, ο Σωτήρης Μουστάκας σπούδασε βιολί στην Κύπρο και έπειτα στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Σε ηλικία 15 χρονών, συμμετείχε ενεργά στον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959). Μοίραζε φυλλάδια κι έγραφε συνθήματα στους τοίχους. Συνελήφθη από τους Άγγλους και φυλακίστηκε για εφτά μήνες. Με πλαστό διαβατήριο ταξίδεψε στην Αθήνα για να σπουδάσει ηθοποιός, παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα του.
Όταν έφτασε στην Αθήνα, έπιασε δουλειά σ’ ένα εστιατόριο ως σερβιτόρος και παράλληλα έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Κόπηκε, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Ξαναπροσπάθησε και πέρασε. Εκεί γνώρισε και την ηθοποιό Μαρία Μπονέλου, την οποία παντρεύτηκε το 1973. Την περίοδο που σπούδαζε στο Εθνικό, πέρασε στο πανεπιστήμιο και συγκεκριμένα στην ΑΣΟΕΕ.
Σπουδαστής έπαιξε (1961) στο έργο του Δημήτρη Μόγρη «Χαραυγή». Αποφοιτώντας, στα χρόνια 1962-1964 συνεργάστηκε με το θίασο Αναλυτή – Ρηγόπουλου, παίζοντας σε ελληνικές και ξένες κωμωδίες. Το μέγεθος και η ιδιαιτερότητα του κωμικού ταλέντου αποκαλύφθηκε, πλήρως, το 1964, παίζοντας στο μολιερικό «Ασυλλόγιστο», σε σκηνοθεσία Μιχάλη Μπούχλη. Ακολούθησαν πολλές επιτυχίες σε ελληνικές κωμωδίες και επιθεωρήσεις και το 1969 μια ακόμη σημαντική συνεργασία του με το θίασο Μινωτή -Παξινού στο έργο του Ο’ Κέιζι «Η Ηρα και το παγώνι». Το 1973 δημιουργεί θίασο με άλλους επωνύμους ηθοποιούς και το 1976 δικό του θίασο, ανεβάζοντας μεταξύ άλλων τον «Καλό στρατιώτη Σβέικ» του Σωτήρη Πατατζή. Δεκάδες είναι οι ερμηνευτικές επιτυχίες του σε κωμωδίες και επιθεωρήσεις, αλλά λίγες φορές του δόθηκε η δυνατότητα να παίξει σε κλασικά έργα, όπως ήθελε.
Πολλές ήταν και οι ταινίες που έπαιξε. Ξεκίνησε το 1964 με τον «Ζορμπά» του Μιχάλη Κακογιάννη, όπου υποδύθηκε τον τρελό του χωριού και ολοκληρώθηκε με τον ρόλο του Τιτσιάνο στην ταινία του Γιάννη Σμαραγδή «Ελ Γκρέκο» το 2007. Σταθμός θεωρήθηκε η ερμηνεία του στην ταινία «Ο Νομοταγής Πολίτης», σε σκηνοθεσία Ερρίκου Θαλασσινού και σενάριο Κώστα Μουρσελά («Το πρόσωπο της ημέρας», «Μπετόβεν και μπουζούκι», «Ο μπούφος», «Ο τσαχπίνης», «Ο αρχιψεύταρος» κ.ά.).
Απέσπασε (1996) το Βραβείο Επιθεώρησης του Θεατρικού Μουσείου και το βραβείο «Παπαδούκα» της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων.