Στις 7 Νοεμβρίου 2010, στα 97 της χρόνια, έφυγε από τη ζωή, η ηθοποιός Σμάρω Στεφανίδου. Μικρασιάτισσα στην καταγωγή, σπούδασε στην Αθήνα, τελειώνοντας την Εμπορική Σχολή. Εμαθε ξένες γλώσσες και πιάνο, ενώ από πολύ μικρή έπαιζε θέατρο κι έκανε παραστάσεις στα παιδιά. Οι γονείς της αντέδρασαν πολύ αρνητικά στην απόφασή της να γίνει ηθοποιός κι έτσι μυστικά από την οικογένειά της, δουλεύοντας, χρηματοδότησε τις θεατρικές σπουδές της στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου απ’ όπου αποφοίτησε.
Μετά την αποφοίτησή της, την προσέλαβε η Μαρίκα Κοτοπούλη, αναθέτοντάς της αμέσως μεγάλους ρόλους, και μάλιστα της εμπιστεύτηκε να την αντικαταστήσει δύο φορές, όταν εκείνη είχε αρρωστήσει και δεν μπορούσε να παίξει. Με την Κοτοπούλη συνέχισε αρκετά χρόνια, κι έπειτα πήγε στο θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη, με τον οποίο έμεινε μέχρι το θάνατό του. Επαιξε όλη τη γκάμα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, από ποιοτική επιθεώρηση μέχρι τραγωδία. Σταθμός στην καριέρα της ήταν η Εκάβη στις «Τρωάδες» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Τσαρούχη. Από το γάμο της με τον πρόωρα χαμένο τραγουδιστή Βάσο Σεϊτανίδη απέκτησε μια κόρη.
Στον κινηματογράφο, έπαιξε στις ταινίες: Τα τέσσερα σκαλοπάτια (1951), Ο πύργος των ιπποτών (1952), Σάντα Τσικίτα (1953), Δεσποινίς ετών 39 (1954), Ο ζηλιαρόγατος (1956), Ο γυναικάς (1957), Μανταλένα (1960), Αλλοίμονο στους νέους (1961), Ταξίδι, Ευτυχώς τρελάθηκα, Γάμος αλά Ελληνικά (1964), κ.ά.
Ιδιαίτερα σημαντική ήταν και η παρουσία της στο ραδιόφωνο με σειρές, θεατρικά έργα και αναγνώσεις μυθιστορημάτων και αξέχαστη η φωνή της στη «Βαρώνη Στάφ» και στο «Τρίτο Στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή. Στην τηλεόραση πήρε μέρος σε τέσσερις μόνον σειρές.
Tον αποτροπιασμό της για την παραχώρηση του χώρων του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου για τη διοργάνωση της γαμήλιας δεξίωσης της κόρης των Γλύξμπουργκ, εκφράζει με…
