Παρουσιάζει ο Ειρηναίος Μαράκης //
Χρόνια τώρα τις ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς καλλιεργείται μια κανονικότητα από την πλευρά της άρχουσας τάξης και των θεσμών. Μια κανονικότητα που προσπαθεί να μας πείσει ότι με λίγη φιλανθρωπία, κάμποση πρέζα τηλεοπτική αγάπη στον αδικημένο συμπολίτη μας και με κάποιες γιορτινές φιέστες όλα μπορούν να διορθωθούν: τα κοινωνικά προβλήματα, η φτώχεια, ο ρατσισμός κι οι διακρίσεις. Χωρίς βέβαια να προτείνουν λύσεις στα κρίσιμα ζητήματα και φυσικά, κρύβοντας τις ευθύνες τους. Έτσι κι αλλιώς η λύση μπορεί να έρθει μόνο από τα χέρια της εργαζόμενης πλειοψηφίας και μέσα από τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες της. Χωρίς ευχολόγια, χωρίς ψεύτικες υποσχέσεις.
Αυτή ακριβώς την ψεύτικη κανονικότητα αποδομεί στο οργισμένο κι ειρωνικό ποίημα του «Χριστούγεννα με ΔΝΤ», ο Παναγιώτης Παπαναγιώτου (έχουμε ξαναγράψει για τον ποιητή) και το οποίο γράφτηκε επί κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου. Συμπεριλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή “Σαπράνθρωποι” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ρεω.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΔΝΤ
Για γαλοπούλα θα φάμε μονάχα
κοπανιστό αέρα και τον εαυτό μας
που θα τον παίρνουμε για καπνιστό χοιρινό.
Για μελομακάρονα και κουραμπιέδες,
θα τρώμε μονάχα πέτρες και χώμα,
πασπαλισμένα με φόρους και περαιώσεις.
Για χριστουγεννιάτικο δέντρο θα έχουμε ιδιωτικοποιημένες ΔΕΚΟ και μπάλες
με τη φάτσα του Στρος Καν
να μας χαμογελά πονηρά.
Ενώ ο Γιωργάκης σαν άλλος Αγιοβασίλης,
αντί να μας δίνει δώρα
θα μας τα αρπάζει μέσα από τα χέρια μας,
για τη σωτηρία της βάρκας
που έχει έτσι και αλλιώς βουλιάξει.
Χριστούγεννα λοιπόν με ΔΝΤ,
μακροοικονομίες και άλλες αηδίες.
Με ισολογισμούς και προϋπολογισμούς,
αντί για ύμνους και κάλαντα.
Από δω και πέρα Χριστούγεννα
θα περνάμε με δίαιτα και ευρωπαϊκή γυμναστική
διεθνών προδιαγραφών.
Αυτά τα Χριστούγεννα ανήκουν στο ΔΝΤ
δεν ανήκουν σε εμένα.
Αυτά τα Χριστούγεννα με πλιάτσικο και λεηλασία
γιορτάζουν οι τοκογλύφοι και οι σαράφηδες.
Σε αυτά τα Χριστούγεννα δεν συμμετέχω εγώ!