Επιμέλεια Ηρακλής Κακαβάνης //
Η Τέχνη παρά τις συμπληγάδες της λογοκρισίας, έγινε όπλο αντίστασης του λαού, στα χρόνια της δικτατρίας. Εβρισκε τρόπους να ξεγελά τη λογοκρισία και να εκπέμπει μηνύματα εξεγερτικά. Στα μουσικά δρώμενα, το έντεχνο λαϊκό τραγούδι αναβιώνει με στίχους καταξιωμένων ποιητών. Μικροί και μεγάλοι, σιγανοτραγουδούσαν «Πότε θα κάμει ξαστεριά…», «Ενα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή», «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ…», «Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία…», «Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις…» και πολλά άλλα.
Πάλι μπλακ άουτ στον «Ευαγγελισμό», στο μεγαλύτερο Νοσοκομείο της χώρας, τη «ναυαρχίδα» του ΕΣΥ! Όλα τα τμήματα του Νοσοκομείου βυθίστηκαν το απόγευμα στο σκοτάδι. Στην…
Η Τέχνη «πρέπει να συνενώνει το αίσθημα, τη σκέψη και τη θέληση… των μαζών και να τις εξυψώνει. Πρέπει να αφυπνίζει τους καλλιτέχνες, που βρίσκονται ανάμεσά τους, και να τους καλλιεργεί» (Ι.Β. Λένιν)
