Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης //
Φυλάκισαν τον Νοέμβρη της…καρδιάς μας.
Έκλεψαν την χαρά, τα όνειρα και τις προσδοκίες μας. Αχρήστευσαν τις προσπάθειες μας. Μας βύθισαν στον πάτο χωρίς ανάσα.
Το Λοκ-Ντάουν είναι μια βάναυση, ασύλληπτη και παταγώδη αποτυχία.
Ισραηλινά μέσα δημοσίευσαν ένα βίντεο που επιβεβαιώνει τη σεξουαλική κακοποίηση ενός Παλαιστίνιου κρατούμενου από Ισραηλινούς στρατιώτες στο κέντρο κράτησης «Sde Teman». Οι καταγγελίες κρατουμένων και…
Πάγωσε τον κόσμο. Παγίδεψε τον κόσμο.
Απόγνωση, δυσφορία, πανικός και απογοήτευση, αναστάτωση, ανησυχία, κάνοντας τα πράγματα πολύ χειρότερα. Πήρανε τον ομματιών τους και όπου φύγει-φύγει, ρίχνοντας κατάρες.
Αυτό που συνέβη την παραμονή στην Αθήνα είναι εντελώς ακατανόητο. Τέτοιο μποτιλιάρισμα, τέτοιος πανικός δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στην πόλη.
Τα SMS για όποιον έχει κινητό ( για όποιον όμως δεν έχει;- συνήθως οι ηλικιωμένοι. Τι γίνεται;- Το έχουνε εντελώς χαμένο) πνίγονται στο χαρτί και την αγωνία.
Τα SMS λοιπόν μπέρδεψαν και μπουρδούκλωσαν τα πράγματα.
Και τα πρόστιμα- Ω τι ντροπή- Τέτοια ντροπή- Πέφτανε σωρηδόν σε εργαζόμενους (κολυμπάνε στο χρήμα- προσοδοφόρο το επάγγελμα).
Φυλάκισαν τον Νοέμβρη της…καρδιάς μας.
Δεν έχει σύνορα, δεν μπαίνει στο μικροσκόπιο των αναλύσεων και της κριτικής. Είναι υπεράνω. Είναι δικός μας και τα δικά μας από χρυσάφι, οράματα και ιδανικά.
Ο Νοέμβρης της μεγάλης γένεσης, της Σοσιαλιστικής, Οκτωβριανής επανάστασης. Η εξέγερση του λαού για την κατάργηση της τυραννίας.
Στερηθήκαμε τις αετοφωλιές του Γοργοπόταμου, τις πανέμορφες εκδρομές μας.
Ο Νοέμβρης της μεγάλης εθνικής μας αντίστασης και ΔΣΕ.
Ο Νοέμβρης της επετείου της ίδρυσης του ΚΚΕ… 102 ολόκληρα χρόνια, χιλιάδες φυλακισμένοι, εξόριστοι και νεκροί. Με χιλιάδες όνειρα για ένα κόσμο καλύτερο.
Και τέλος, η άλλη μεγάλη εκδήλωση του Πολυτεχνείου. 46 ολόκληρα χρόνια και το Πολυτεχνείο ζει και ζώνεται, γιατί δεν έχουν δικαιωθεί τα αιτήματα τους.
Μην σκιάζεσαι λοιπόν σύντροφε!
Όπως δεν φοβήθηκαν αυτοί που βάδισαν τον δρόμο του θανάτου. Τον δρόμο μπρος στο εκτελεστικό απόσπασμα με το κεφάλι ψηλά για μία πίστη και ένα ιδανικό.
Μην φοβάσαι σύντροφε!
Στοχάσου τον δυναμισμό της υψωμένης σου γροθιάς, της ανοιχτής σου αγκαλιάς, το σφίξιμο των χεριών και την δυνατή φωνή σου.
Μην φοβάσαι…αυτούς που σε φοβούνται!
Είναι το αλάτι της γης!
Το ψωμί, το κρασί, το γάλα, το μέλι!
Εμείς της γης οι κολασμένοι!
