Τι θυμήθηκα (λόγω ηλικίας…)
Ο εικοσάχρονος τότε Τεντόγλου, νικητής στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανοικτού στίβου, μόλις ολοκλήρωσε την τελευταία του προσπάθεια, δεν πανηγύρισε.
Κατευθύνθηκε στην κυρία που ίσιωνε την άμμο στο σκάμμα μετά την προσπάθεια κάθε αθλητή.
Μόνο που αυτή η _παραπεταμένη από τον αστικό κράτος της ενωμένης, μετά τις ανατροπές και την καπιταλιστική παλινόρθωση, Γερμανίας εθελόντρια ήταν η -54 ετών τότε- Χάικε Ντρέσλερ, θρύλος του μήκους γυναικών με 19 μετάλλια, εκ των οποίων τα δύο χρυσά ολυμπιακά. Αναγνώρισε μια τεράστια αθλήτρια που μεσουρανούσε πολλά χρόνια πριν γεννηθεί αυτός, ήξερε την ιστορία της και πρώτη του δουλειά μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου ήταν το χειροφίλημα και η αγκαλιά στην έκπληκτη Χάικε.
Αυτή είναι η ιστορία της, συνυφασμένη με τον σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και την DDR (Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας)
Η Χάικε Γκαμπριέλα Ντρέξλερ (Heike Gabriela Drechsler, γεννήθηκε 16 Δεκεμβρίου 1964) υπήρξε αθλήτρια στίβου, μία από τις κορυφαίες στην ιστορία του κλασικού αθλητισμού. Ήταν δύο φορές χρυσή Ολυμπιονίκης και δύο φορές Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στον ανοικτό στίβο (άλμα εις μήκος) και στον κλειστό στίβο (άλμα εις μήκος και 200 μέτρα), εκπροσωπώντας αρχικά την Ανατολική Γερμανία (DDR _Λαοκρατική Δημοκρατία Γερμανίας) και μετά την επανένωση (ανατροπές και καπιταλιστική παλινόρθωση) την ενιαία Γερμανία.
Σε μια ανεξέλεγκτη επέκταση της σύγκρουσης οδηγεί την Μέση Ανατολή το κράτος – αρχιτρομοκράτης του Ισραήλ, με την δολοφονία του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια…
Κατά τη διάρκεια της μακράς καριέρας της κατέρριψε ή ισοφάρισε ΠΕΝΤΕ φορές παγκόσμια ρεκόρ στον ανοικτό στίβο, ενώ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΔΟΣΗ του άλματος εις μήκος στον κλειστό στίβο. Το 1999 η IAAF τη συμπεριέλαβε στις 11 καλύτερες αθλήτριες στίβου του 20ού αιώνα.
Βιογραφία
Γεννήθηκε επί σοσιαλισμού 16-Δεκ-1964 στην πόλη Γκέρα, στη Θουριγγία, της τότε Ανατολικής Γερμανίας και μεγάλωσε με τρία αδέρφια. Ο πατέρας της είχε θανατηφόρο ατύχημα το 1974. Το 1973, όταν ήταν εννέα ετών, την ανακάλυψαν οι ανιχνευτές ταλέντων στο προπονητικό κέντρο της πόλης της και σε ηλικία 12+ (1977) μεταπήδησε στο αθλητικό οικοτροφείο της SC Motor Jena. Το 1979 πηδούσε ήδη έξι μέτρα στο μήκος και το 1980 πήρε την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα κλειστού στίβου της Ανατολικής Γερμανίας. Μετά την αποφοίτησή της από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ολοκλήρωσε τις σπουδές της ως οπτικός.
Καριέρα μέχρι το 1990
Στις 9 Αυγούστου 1981 σε ηλικία 17 ετών πήδηξε στο άλμα εις μήκος 6,91μ στην Ιένα της Ανατολικής Γερμανίας πετυχαίνοντας παγκόσμιο ρεκόρ νέων, δείχνοντας το μεγάλο ταλέντο της στο αγώνισμα. Το ρεκόρ αυτό 43 χρόνια μετά εξακολουθεί να παραμένει. Παράλληλα, άρχισε να ασχολείται και με το έπταθλο έχοντας αξιοσημείωτη επιτυχία (είχε κάνει παγκόσμιο ρεκόρ νεανίδων με 5.891 βαθμούς), αλλά γρήγορα το εγκατέλειψε για να επικεντρωθεί στο άλμα εις μήκος. Το 1982 συμμετείχε στο πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου στην Αθήνα κατατασσσόμενη τέταρτη στο μήκος. Ως αθλήτρια της DDR κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο άλμα εις μήκος στο πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου το 1983 στο Ελσίνκι, με άλμα 7,27 μέτρων. Η επίδοση δεν αναγνωρίστηκε επίσημα λόγω του ανέμου που ήταν πάνω από το επιτρεπτό όριο. Σε ηλικία 19 ετών έγινε και ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Η ΝΕΟΤΕΡΗ ΝΙΚΗΤΡΙΑ του αγωνίσματος σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Με επίδοση 7,14 μέτρα κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ νεανίδων στην Μπρατισλάβα της Τσεχοσλοβακίας στις 4 Ιουνίου 1984, επίδοση που και αυτή παραμένει ως ρεκόρ σε αυτή την ηλικιακή κατηγορία. Λόγω του γνωστού μποϊκοτάζ δεν επέτρεψαν τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες, σε μία χρονιά που είχε τις τρεις καλύτερες επιδόσεις στον κόσμο. Ήταν νικήτρια στους Αγώνες Φιλίας που διοργανώθηκαν από τις χώρες που δεν συμμετείχαν με επίδοση 7,15 μέτρα. Στις 23 Ιουλίου 1984 παντρεύτηκε τον ποδοσφαιριστή Αντρέας Ντρέξλερ (τερματοφύλακας της Καρλ Τσάις Ιένα), του οποίου ο πατέρας Έριχ ήταν ο επί χρόνια προπονητής της, ακόμη και μετά το διαζύγιό τους το 1997.
Στις 22 Σεπτεμβρίου 1985 στο Βερολίνο κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στο μήκος με άλμα στα 7,44 μέτρα, ενώ στις 21 Ιουνίου του επόμενου έτους στο Ταλίν της Σοβιετικής Ένωσης κατέρριψε το δικό της ρεκόρ, (7,45 μέτρα). Λίγες ημέρες αργότερα (3 Ιουλίου) στη Δρέσδη της Ανατολικής Γερμανίας επανέλαβε την ίδια επίδοση. Το 1986 επίσης, η Ντρέξλερ ανέπτυξε το πολύπλευρο ταλέντο της και στους αγώνες ταχύτητας: ισοφάρισε δύο φορές το παγκόσμιο ρεκόρ της θρυλικής Μαρίτα Κοχ στα 200 μέτρα (21,71 δευτ.), με την πρώτη φορά να κατακτά και το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου στη Στουτγκάρδη φτάνοντας έτσι στην κορυφή του κόσμου σε δύο διαφορετικά αγωνίσματα, ενώ και οι επιδόσεις της στα 100 μέτρα (αγώνισμα με το οποίο ξεκίνησε να ασχολείται εκείνη τη χρονιά) ήταν ιδιαίτερα καλές (καλύτερη επίδοση 10,91 δευτερόλεπτα, πετυχαίνοντας τέσσερις φορές στη χρονιά χρόνους κάτω από τα 11 δευτερόλεπτα). Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1986 κατέκτησε επίσης και το χρυσό μετάλλιο στο μήκος με επίδοση 7,27 μέτρα. Η επίδοσή της των 200μ έμεινε ως ρεκόρ κόσμου για δύο χρόνια, αλλά διατηρήθηκε ως ρεκόρ Ευρώπης μέχρι το 2015. Η εξαιρετικά επιτυχημένη σεζόν του 1986 της χάρισε τον τίτλο της αθλήτριας της χρονιάς στην Ανατολική Γερμανία, το βραβείο της Ευρωπαίας αθλήτριας της χρονιάς από την Ένωση Ευρωπαίων Αθλητικών Δημοσιογράφων (UEPS) και της κορυφαίας αθλήτριας του κόσμου όλων των αθλημάτων από την ιταλική Gazzetta dello Sport και το United Press International.
Το 1987 είχε μία κυρίαρχη παρουσία ξεκινώντας με το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου, όπου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 200 μέτρα στις 7 Μαρτίου στην Ινδιανάπολη των Ηνωμένων Πολιτειών με παγκόσμιο ρεκόρ 22,27”. Ήταν πρωταθλήτρια κόσμου και στο μήκος με 7,10μ, έχοντας καταρρίψει το παγκόσμιο μία εβδομάδα νωρίτερα (13 Φεβρουαρίου 1988 στη Βιέννη) με άλμα στα 7,37μ.
Η ΕΠΙΔΟΣΗ ΑΥΤΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΚΑΤΑΡΡΙΠΤΗ. Στο 2ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου το 1987 στη Ρώμη, στη διάρκεια του τελικού του δυνατότερου αγωνίσματός της τραυματίστηκε στο τέταρτο άλμα αδυνατώντας να κάνει τα δύο τελευταία, περιοριζόμενη έτσι στο χάλκινο μετάλλιο με επίδοση 7,13μ.
Η Ντρέξλερ σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ με 7 μέτρα και 48 εκατοστά στις 9 Ιουλίου 1988 στην πόλη Νοϊμπράντενμπουργκ (Ανατολική Γερμανία), που παρέμεινε και η καλύτερη επίδοση της καριέρας της. Πήρε μέρος με την Ανατολική Γερμανία στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988, όπου κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στο άλμα εις μήκος. Η μονομαχία του μήκους ήταν μεγάλη με τη νέα κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ Γκαλίνα Τσιστιακόβα και την Αμερικανίδα Τζάκι Τζόινερ-Κέρσι να έχουν εξίσου υψηλές πιθανότητες για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου. Η Σοβιετική αθλήτρια με 7,11μ στο πρώτο άλμα διατήρησε την πρωτοπορία μέχρι το τρίτο, όταν η Ντρέξλερ προηγήθηκε μέχρι το πέμπτο με 7,22μ αλλά η Κέρσι με άλμα στα 7,40 κατέρριψε το Ολυμπιακό ρεκόρ και κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Η Ανατολικογερμανίδα κατέκτησε επίσης το χάλκινο μετάλλιο στα 100μ με χρόνο 10,85” και στα 200 μέτρα (την ίδια ημέρα με το μήκος, 29 Σεπτεμβρίου) με χρόνο 21,95” _πίσω από τη Φλόρενς Γκρίφιθ-Τζόινερ.
Μετά τους Αγώνες της Σεούλ απέκτησε το πρώτο της παιδί και έμεινε εκτός αγώνων μέχρι το 1990. Στο Σπλιτ, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1990 στις 28 Αυγούστου, ήταν και πάλι πρωταθλήτρια Ευρώπης στο άλμα εις μήκος με επίδοση 7,30μ (επίδοση που παραμένει ως ρεκόρ αγώνων του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, ενώ στα 200 μέτρα, δύο ημέρες αργότερα, ήρθε 2η με χρόνο 22,19”.
Ήταν κομμουνίστρια _και είναι ακόμη, τότε μέλος του κυβερνώντος κόμματος της DDR και μέλος του κοινοβουλίου της στο διάστημα 1986–90, μετά τις ανατροπές και την κυριαρχία του οπορτουνισμού, απείχε κρατώντας για ανάμνηση την κομματική της ταυτότητα. Τα αστικά ΜΜΕ γέμισαν δημοσιεύματα μετά την ενοποίηση_υποταγή για συμμετοχή σε δραστηριότητες της Στάζι ως πληροφοριοδότρια. Η ίδια το αρνήθηκε επανειλημμένα και η έρευνα που διεξήχθη στη δεκαετία του 2010 έδειξε το αβάσιμο αυτών των φημών.
1991 και μετά
Ως αθλήτρια της ενωμένης πια Γερμανίας κέρδισε δύο χρυσά μετάλλια στο άλμα εις μήκος, στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα Στίβου, το 1994 στο Ελσίνκι με επίδοση 7,14μ και το 1998 στη Βουδαπέστη με άλμα στα 7,16μ. Έγινε έτσι η πρώτη αθλήτρια που ΚΕΡΔΙΣΕ ΠΕΝΤΕ ΑΤΟΜΙΚΟΥΣ ΤΙΤΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΩΝ. Η Ντρέξλερ κέρδισε μετάλλια σε δύο παγκόσμια πρωταθλήματα στίβου: το 1991 στο Τόκιο, το ασημένιο μετάλλιο στη σκυταλοδρομία 4×100μ και το 1993, στη Στουτγκάρδη, το χρυσό στο άλμα εις μήκος με επίδοση 7,11μ.
Με την ενωμένη Γερμανία πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Βαρκελώνη και το Σίδνεϊ, το 1992 και το 2000 αντίστοιχα. Και τις δύο φορές ήταν πρώτη στο άλμα εις μήκος: στη Βαρκελώνη επικράτησε της μάχης με την Ινέσα Κράβετς (7,12 μ) και πήρε τη ρεβάνς από την Κέρσι (7,07μ) από την προηγούμενη Ολυμπιάδα πηδώντας 7,14μ. Αρχικά προηγήθηκε η Ουκρανή αθλήτρια, αλλά η Γερμανίδα πέτυχε το νικητήριο άλμα της στην τέταρτη προσπάθεια. Την ίδια χρονιά επελέγη από το περιοδικό Track & Field News ως η καλύτερη αθλήτρια στίβου της χρονιάς. Στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ στα 36 της χρόνια (!!), επικράτησε με άλμα 6,99μ στην τρίτη της προσπάθεια και έγινε η μόνη άλτρια που έχει καταφέρει να κερδίσει δεύτερο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στο αγώνισμα.
Στις 21 Ιουλίου 1992 στο Σεστριέρε της Ιταλίας πήδηξε 7μ+63εκ, το μεγαλύτερο καταγεγραμμένο άλμα στην αθλητική ιστορία, όμως αυτή η επίδοση, που θα αποτελούσε και παγκόσμιο ρεκόρ, δεν αναγνωρίστηκε γιατί έγινε με ευνοϊκό άνεμο 2,1μ/” και σε υψόμετρο άνω των χιλίων μέτρων. Την ίδια χρονιά στη Ζυρίχη ισοφάρισε την καλύτερη επίδοσή της με 7,48 μέτρα. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 επανήλθε αγωνιζόμενη στο έπταθλο, φτάνοντας σε επίδοση 6.741 βαθμών το 1994, καλύτερη στον κόσμο για εκείνη τη χρονιά. Η μόνη μεγάλη διοργάνωση που δεν κατάφερε να διακριθεί ήταν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1995 στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, όπου αγωνίστηκε τόσο στο άλμα σε μήκος όσο και στο έπταθλο αφού ένας νέος τραυματισμός την άφησε εκτός αγώνων για διάστημα αρκετών μηνών. Υποβλήθηκε σε χειρουργικές επεμβάσεις και στους δύο Αχίλλειους τένοντες και η επανάκαμψη την ερχόμενη άνοιξη συνοδεύτηκε με υποτροπή χάνοντας έτσι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996. Η τελευταία της μεγάλη διοργάνωση ήταν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του 2002, όπου απέτυχε να κερδίσει το πέμπτο χρυσό μετάλλιο μένοντας στην 5η θέση με 6,64 μέτρα. Στις 12-Σεπ-2004 αγωνίστηκε για τελευταία φορά στη Διεθνή Συνάντηση Στίβου του Βερολίνου και αποχαιρέτησε την ενεργό δράση στα 40 της χρόνια μπροστά σε πάνω από 60.000 θεατές. Στις 6 Μαΐου 2005 γιορτάστηκε το τελετουργικό τέλος της καριέρας της στη Ιένα. Την ανακήρυξαν επίτιμο δημότη της πόλης
Κλείνοντας την μακροχρόνια καριέρα της είχε σημειώσει πέντε παγκόσμια ρεκόρ, δύο στα 200 μέτρα (ισοφάριση) και τρία στο άλμα εις μήκος και οκτώ παγκόσμια ρεκόρ κλειστού στίβου, ένα στα 200 και επτά στο άλμα εις μήκος. Συγκέντρωσε συνολικά 19 χρυσά μετάλλια σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις. Κατά τη διάρκεια της αθλητικής της σταδιοδρομίας, κέρδισε πολλά βραβεία: Ανατολικογερμανίδα αθλήτρια της χρονιάς το 1986, τέσσερις φορές Γερμανίδα αθλήτρια της χρονιάς, γυναίκα άλτρια εις μήκος του αιώνα από το περιοδικό Track & Field News , το Βραβείο Διακεκριμένης Σταδιοδρομίας από την IAAF, Rudolf το 2000 -Harbig-Gedächtnispreis το 1999 και το γερμανικό τηλεοπτικό βραβείο BAMBI το 1998 και το 2000. Θεωρούμενη ευρέως ως η καλύτερη αθλήτρια του άλματος εις μήκος όλων των εποχών, εξακολουθεί να κατέχει τις τέσσερις από τις 10 καλύτερες επιδόσεις όλων των εποχών κατατασσόμενη τρίτη με 7,48 μέτρα, με τις δύο κύριες αντιπάλους στην Ολυμπιάδα της Σεούλ να μοιράζονται τις άλλες έξι. Η ιδιαίτερα επιτυχημένη καριέρα της τόσο στην Ανατολική Γερμανία, όσο και στην επανενωμένη χώρα, την έκαναν την πιο διάσημη Γερμανίδα αθλήτρια και είδωλο της ενιαίας χώρας. Το Δεκέμβριο του 2001 κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία της με τον τίτλο «Άλμα». Το 2014 ήταν η πρώτη Γερμανίδα αθλήτρια στίβου που εισήχθη στο Hall of Fame της Διεθνούς Ένωσης Ομοσπονδιών Κλασικού Αθλητισμού (IAAF) μαζί με τη Μαρίτα Κοχ. Ο σύνδεσμος «Ντόπινγκ-Θύμα-Βοήθεια» της Γερμανίας και η Γερμανική Ένωση Στίβου επέκριναν την απόφαση, λόγω _δήθεν, εμπλοκής του ονόματός της σε υποθέσεις ντόπινγκ στα χρόνια που αγωνιζόταν με την Ανατολική Γερμανία, αν και ουδέποτε βρέθηκε θετική σε έλεγχο ούτε απαγγέλθηκε οποιοδήποτε κατηγορία εις βάρος της. Το 2017 εισήχθη και στο Hall of Fame του γερμανικού αθλητισμού.
2015
Μετά την αποχώρησή της από την ενεργό δράση
Εργάζεται στο υγειονομικό ταμείο αντικατάστασης Μπάρμερ και δίνει διαλέξεις για την πρόληψη, τα κίνητρα και την ισορροπία μεταξύ ζωής και εργασίας. Είναι πρέσβης της Γερμανικής Ένωσης Ρευματοπαθών από τον Νοέμβριο του 2016, ενώ μετείχε σε εκστρατείες για τα παιδιά, τις γυναίκες και τους πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας. Τον Απρίλιο του 2017, η Ντρέξλερ ολοκλήρωσε σειρά μαθημάτων διαιτησίας. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του 2018 στο Βερολίνο ήταν μέλος της οργανωτικής επιτροπής των αγώνων και χρησιμοποιήθηκε ως κριτής. Τον Ιανουάριο του 2019, παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τον Φινλανδό πρώην εμποδιστή Άρτο Μπρίγκαρε, δευτεραθλητή κόσμου το 1983 στο Ελσίνκι.
Καλύτερες επιδόσεις
- Άλμα εις μήκος : 7,48μ. Το 1992 στο Σεστριέρε της Ιταλίας είχε άλμα στα 7 μ και 63 εκ (με ευνοϊκό άνεμο)
- 100 μέτρα : 10,91 δευτερόλεπτα (6 Ιουλίου 1986)
- 200 μέτρα : 21,71 δευτερόλεπτα (29 Ιουνίου 1986)
- Έπταθλο : 6.741 βαθμοί (11 Σεπτεμβρίου 1994)
Μεγάλοι αθλητές υπάρχουν χιλιάδες.
Δεκάδες χιλιάδες. Μεγάλοι χαρακτήρες λίγοι.
Ρητορική ερώτηση
Υπάρχει περίπτωση να δούμε κάποτε τον Τεντόγλου τον μεγάλο έλληνα πρωταθλητή, με τα 10άδες μετάλλια να κάνει ότι έκανε η μεγάλη Heike Drechsler στο ευρωπαϊκό; _η κάτι σχετικό;
Προϊστορία υπάρχει …μεγάλοι αθλητές πετάχτηκαν στα σκουπίδια από το αστικό κράτος στη χώρα μας και γενικότερα, με διάφορες προφάσεις.
