Ο Μίλτος Σαχτούρης, γιος του δικαστικού και νομικού συμβούλου του κράτους, και δισέγγονος του Υδραίου ναυάρχου, καπετάνιου στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821, Γιώργη Σαχτούρη, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Ιουλίου του 1919.
Ο Μίλτος Σαχτούρης, το 1937, εισήχθη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά το 1940 τα εγκατέλειψε, και λόγω του πολέμου, και για να αφοσιωθεί στην ποίηση. Στα χρόνια της φασιστικής κατοχής, εντάχθηκε στο ΕΑΜ Λογοτεχνών.
Η πρώτη του επαφή με την ποίηση ήταν την Άνοιξη του 1941, όταν πρωτοέγραψε ποίηση. Το 1943 γνωρίστηκε με τον Οδυσσέα Ελύτη και τον Νίκο Εγγονόπουλου, με τον οποίο συνδέθηκε με στενή φιλία. Ως ποιητής στον χώρο των γραμμάτων εμφανίστηκε, ύστερα από παρότρυνση του Ελύτη, το 1944 στο περιοδικό Τα Νέα Γράμματα. Τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή «Η Λησμονημένη». Για την συλλογή αυτή ο Σαχτούρης ανέφερε πολλά χρόνια αργότερα: «το βιβλίο είναι αφιερωμένο σε αυτή τη γυναίκα, η οποία επανέρχεται και σε άλλα ποιήματά μου αργότερα μέχρι τα Εκτοπλάσματα».
Συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Τα Νέα Γράμματα», «Τα Νέα Ελληνικά» και «Νέα Εστία». Παράλληλα με την ποίηση μετέφρασε Μπρεχτ. Τιμήθηκε με τρία κρατικά βραβεία. Το 1956 τιμήθηκε με το Α` Βραβείο «Νέοι Ευρωπαίοι Ποιητές» της ιταλικής ραδιοτηλεόρασης για τη συλλογή του «Οταν σας μιλώ». Το 1962 με το Β` Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή «Τα Στίγματα». Το 1987 με το Α` Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τα «Εκτοπλάσματα».
Εργα του, μεταξύ άλλων, είναι: «Η μουσική των νησιών μου» (ιδιωτική έκδοση, 1941). «Η λατρεία», «Natura», «Η συννεφιά», «Η πολυθρόνα», «Ξυλογραφία σε πλάγιο ξύλο», «Χριστούγεννα ’43» (έξι ποιήματα που δημοσιεύτηκαν στα «Νέα Γράμματα», τεύχος 3, Μάιος 1944). «Οι λησμονημένοι» (1945). «Η ηρωίδα», «Η πληγωμένη», «Ο θάνατος», «Η μάχη» (δημοσιεύτηκαν στο «Μικρό Τετράδιο», 1947). «Παραλογαίς» (ιδιωτική έκδοση, 1948). «Με το πρόσωπο στον τοίχο» (ιδιωτική έκδοση, 1952). «Οταν σας μιλώ» (1956, Α` Βραβείο της ιταλικής ραδιοτηλεόρασης). «Μίμνερπος»(1985). «Τα φάσματα ή η χαρά στον άλλο δρόμο» (ιδιωτική έκδοση, 1958). «Ο περίπατος», (με εξώφυλλο του Αλέκου Φασιανού, ιδιωτική έκδοση, 1960). «Τα στίγματα» (1962, Β` Κρατικό Βραβείο Ποίησης). «Σφραγίδα ή η όγδοη σελήνη» (ιδιωτική έκδοση, 1964). «Το σκεύος», «Κείμενα» (1971). «Ποιήματα (1945-1971)» (συγκεντρωτική έκδοση,1977). Η εταιρία «Λύρα» ηχογραφεί στη σειρά «Διόνυσος» ένα δίσκο με απαγγελία 43 ποιημάτων από τον ποιητή, σε επιμέλεια του ποιητή Μάνου Ελευθερίου. «Χρωμοτραύματα» (1980). «Εκτοπλάσματα» (1989, Α` Κρατικό Βραβείο Ποίησης). «Καταβύθιση» (1990). «Ποιήματα (1941-1972)» (συγκεντρωτική έκδοση, 1991). «Εκτοτε» (1996). «Φωνή από την άλλη ακρογιαλιά» (1997). «Ανάποδα γυρίσαν τα ρολόγια» (1998, η τελευταία, προφητική για το τέλος της ζωής του, ποιητική συλλογή του). Πολλά έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.
Ο Σαχτούρης εντάσσεται στους μεγάλους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Ανήκει σε εκείνους από αυτή τη γενιά, που με πολλά τραύματα και διώξεις «ανταμείφθηκαν» για τα οράματα και τον ΕΑΜικό απελευθερωτικό αγώνα.
Παράλληλα με την ποίηση μετέφρασε Μπρεχτ. Ποιήματά του μελοποίησαν οι Χατζιδάκις, Σπανός κ.ά.
Ο Σαχτούρης εντάσσεται στους μεγάλους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Ανήκει σε εκείνους από αυτή τη γενιά, που με πολλά τραύματα και διώξεις «ανταμείφθηκαν» για τα οράματα και τον ΕΑΜικό απελευθερωτικό αγώνα. Τα ποιήματά του είναι εμπνευσμένα από την περίοδο της κατοχής και της μεταπολεμικής εποχής.