Σ’ ένα τεράστιο κι ατέρμονο business plan έχει μετατραπεί το σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο με όρους αγοράς, πώλησης και κερδών να ερμηνεύουν κάθε πτυχή του, κάθε μέρα.
Οι ανώνυμες εταιρείες, που διοικούν τα αγωνιστικά τμήματα, αποσκοπούν στον πολλαπλασιασμό των κερδών τους, επαγγελματίες αθλητές, παράγοντες, υπάλληλοι, όλοι εν δυνάμει εκατομμυριούχοι.
Του αναγνώστη μας // Δημ. Παπαθανασίου
Το ποδόσφαιρο, όμως, ακόμα, παραμένει ζωντανό ως έννοια κοινωνικού φαινομένου, ως ανεξάντλητη πηγή συναισθημάτων, μέσα στις συνειδήσεις μας.
Όσο κι αν βιομηχανοποιείται, όσα επιχειρηματικά πλάνα κι αν καταστρώνονται μεταξύ επιχειρηματιών, πάντα θα διαχωρίζεται από αυτή την κόκκινη γραμμή, που ονομάζεται ρομαντισμός και διατηρείται διακριτή από εμάς, τους οπαδούς.
Και πάντα το ποδόσφαιρο, θα ‘χει ανάγκη τόσο τους οπαδούς, τους τοποτηρητές της αγνότητάς του όσο και τους λαϊκούς του ήρωες.
Μεγάλη πρεμούρα έχει πιάσει τελευταία διάφορες αστικές «γραφίδες» για τα μνημεία που στήνει το ΚΚΕ σε μια σειρά από περιοχές, αναδεικνύοντας και τιμώντας την ιστορία…
Εκείνους, που κάθε Κυριακή, ταυτίζονται μέσω της ντρίμπλας, του πείσματος, των μονομαχιών του, των σουτ,
των γκολ, με τα πάθη μας.
Όσοι πιστεύετε, ότι συμμερίζεστε τις παραπάνω σκέψεις, ξεκολλάτε από τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα στο άκουσμα μίας πιθανής αγοραπωλησίας. Μίας πιθανής ευκαιρίας στην εύρεση φλέβας χρυσού, που θα περάσει άφθονο σε τσέπες, που ζητούν όλο και περισσότερα.
Ούτε λογιστές είστε, ούτε διευθύνοντες σύμβουλοι με μερίδιο στα εκατομμύρια που παρελαύνουν μπροστά μας,
την ώρα που σπάμε, πόδια, κεφάλια, χέρια, ψυχές σε δουλειές 6 και 7 φορές την εβδομάδα.
Κρατήστε ζωντανή, όσο μπορείτε, μέσα στη ζούγκλα του κέρδους και της ζημίας, τη σπίθα του ρομαντισμού και μην επικροτείτε τις τακτικές εκείνων που απομυζούν, με όρους χρηματιστηρίου, κάθε ικμάδα της τρέλας μας.
Λίγα λόγια ρομαντικού ρεαλισμού
από έναν οπαδό του ΠΑΟΚ.
