Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης //
Με αφορμή ένα θαυμάσιο και απλό κείμενο του Ι. Κορδάτου που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στον Ριζοσπάστη. 1+1=2, 2+1=3: Απλά μαθηματικά, σταράτα, αναντίρρητα, αναμφισβήτητα. Εκτός εάν θέλουν κάποιοι να το αμφισβητούσουν, γιατί έτσι είναι τα συμφέροντα τους.
Η αλήθεια είναι αυτή και μόνο μία που πρέπει να αναλύσουμε.
Ο εργοστασιάρχης δεν παράγει, εκμεταλλεύεται. Κάθεται στο γραφείο του, διατάζει και εξουσιάζει (το έργο του επιτελούν το κακοπληρωμένα τσιράκια του). Αυτός αρκείται αν κουνάει το δάχτυλο στους εργαζόμενους, να προσλαμβάνει και να απολύει όποιον θέλει (ιδίως τους πρωτεργάτες και τους συνδικαλιστές). Αυτός διατάζει και αυτός καρπώνεται το κέρδος και την υπεραξία των εργατών!
Παραμένουν τα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, παρά τις προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών και αναπληρωτών, σύμφωνα με τη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος (ΔΟΕ).…
Το μεγάλο λούκι το τρώνε οι εργάτες και οι εργάτριες που δουλεύουνε στις μηχανές!
Αυτοί δουλεύουνε και αυτοί αγωνίζονται (και ότι πέτυχαν το πέτυχαν με τους αγώνες τους).
Αυτοί τραυματίζονται, αυτοί υποφέρουν, αυτοί στερούνται, αμφισβήτηση καμία.
Ούτε ο έμπορος παράγει. Ο έμπορος είναι μεσάζων. Παίρνει πάντα με ευνοϊκούς όρους από τα χέρια των αγροτών και των μεταπουλητών. Αυτοί αρέσκονται στην διαφήμιση, την προπαγάνδα, την προβολή και το κέρδος. Είναι περιφερειακοί.
Και αν πεις για τους πάμπλουτους εφοπλιστές. Αυτοί κι αν δεν παράγουν!!!
Όπως λέει και το τραγούδι: «Πάρε ναυτάκι, ναυτάκι Συριανό, Λοστρόμο Πειραιώτη, Μηχανικό Μυτιληνιό, τιμόνι Καλαματιανό και καπετάνιο Χιώτη»
Αλλιώς δεν πάει το καράβι. Δεν κινείται τίποτα.
Ξέρει τι κάνει, έχει την εξουσία στα χέρια του, περισσότερα κέρδη, μεγαλύτερη προβολή! Παίρνει και στην κατοχή του τις μετοχές μιας μεγάλης ποδοσφαιρικής ομάδας. Ακολουθούν εφημερίδες και κανάλια και σου κάνει τον κομπάρσο…Και δωροδοκίες στα μεγάλα αστικά κόμματα που εκπροσωπούν τα συμφέροντα του…
Μέσα σ’ αυτούς μπλέκονται οι μεγαλοκατασκευαστές, οι τραπεζίτες, που επιδιώκουν όλη η οικονομία και το κουμάντο να περνά από τα χέρια τους.
Οι τσιφλικάδες, οι μεταπράτες, οι μεσάζοντες, οι τοκογλύφοι, οι ρουσφετολόγοι και όλο το αμφά κατέ της αστικής τάξης.
Και πάλι δεν τους φτάνουν! Κοιτάνε και πλάι τι παράγει και η διπλανή και παραδιπλανή χώρα. Θαύμα! Παράγει πετρέλαιο, αέριο, άνθρακα, μεταλλεύματα…
Οι άλλοι θα παράγουνε όπλα και καράβια για να μπορέσουνε να τους τα πάρουν. Να γίνουνε δικά τους.
Και έτσι ο καπιταλισμός μετατρέπεται σε ιμπεριαλισμό. Πέφτουν σαν τα κοράκια (Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Βενεζουέλα, Λίβανο) και ο πόλεμος αρχίζει. Τον οποίο πάντα πληρώνουν με το αίμα τους οι αθώοι και άπραγοι λαοί.
Υπάρχει λόγος λοιπόν. Υπάρχει λόγος και μάλιστα μεγάλος…Να ξεσηκωθούν οι λαοί, να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους και να υπερασπιστούνε τον μόχθο και τα δικαιώματα που τους ανήκουν…!!!
