1945 _σαν σήμερα γεννήθηκε η λογοτέχνης και γραφίστρια Ευγενία Φακίνου, γνωστή κυρίως όταν (τέλη 1975) δημιούργησε το αντικειμενοθέατρο ή κουκλοθέατρο Ντενεκεδούπολη. Αρχικά στέγη του ήταν το Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας στην Κυψέλη. Το 1979 στεγάστηκε στο χώρο του κινηματογράφου Φίλιπ στη συμβολή των οδών Πατησίων και Θάσου επίσης στην Κυψέλη και στο χώρο αυτό έμεινε μέχρι το 1982.
Η Ντενεκεδούπολη είναι μια πολιτεία αλλιώτικη απ’ τις άλλες. Δεν είναι φτιαγμένη από τούβλα, πέτρες, τσιμέντο ή γυαλί. Είναι ολόκληρη φτιαγμένη από ντενεκέδες. Και μένουν σ’ αυτή, τι… άλλο; Ντενεκεδάκια. Άδεια, σκουριασμένα, παλιά ντενεκεδάκια. Βρέθηκαν όλα πεταμένα σ’ ένα σκουπιδότοπο κι αποφάσισαν να φτιάξουν τη δική τους πολιτεία, για να μένουν μόνα τους και να ‘χουν την ησυχία τους.
Τα ντενεκεδάκια που μένουν εδώ έχουν περίεργα ονόματα: Σαρδέλας, Μηλίτσα, Βουτυρένιος, Σοφός, Οκέυ-μπαμ-μπαμ. Ο Σαρδέλας είχε πριν τον πετάξουν σαρδέλες, η Μηλίτσα είχε κομπόστα μήλο, ο Βουτυρένιος βούτυρο, ο Οκέυ-μπαμ-μπαμ είχε κόκα-κόλα κι ο Σοφός είχε μέσα του καφέ.
Ζούσαν όλα πολύ ευτυχισμένα στην Ντενεκεδούπολη, ώσπου μια μέρα…
Σήμερα το σχολείο, το αστικό σχολείο, βρίσκεται σε μια δίνη αλλαγών, σε μια κρίση. Οι μαθητές πιο δύσκολα βρίσκουν νόημα στην παρουσία τους στο σχολείο.…
Συνολικά στο αντικειμενοθέατρο αυτό παρουσιάστηκαν 6 έργα,
- Ο Λαδένιος (1975 — 1976)
- Στο Κουρδιστάν (1976 — 1977)
- Οι Καμινάδες (1977 — 1978)
- Το μεγάλο ταξίδι του Μελένιου (1978 — 1979)
- Η Μις Νάυλον (1978 — 1979)
- Ο κύριος Ουλτραμέρ (1979 — 1980)
Απ’ τα έργα αυτά, τα 5 τα έντυσε με μουσική ο Γιάννης Μαρκόπουλος [7], και το “στο Κουρδιστάν” ο Χρήστος Λεοντής. Η μουσική των 4 εκδόθηκε σε δίσκο το Μάιο του 1980 απ την Μίνως (η μουσική του έργου _η Μις Νάυλον δε συμπεριλήφθηκε στο συγκεκριμένο δίσκο επειδή δεν παρουσιάστηκε για ολόκληρη Χειμερινή περίοδο). Ενώ η μουσική του Λεοντή (για το “Κουρδιστάν”) δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε δίσκο. Σήμερα τα ντενεκεδάκια και τα άλλα αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν στις παραστάσεις του αντικειμενοθεάτρου Ντενεκεδούπολη εκτίθενται στο Θεατρικό Μουσείο.
Το 1982 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα, την Αστραδενή. Τα μυθιστορήματά της έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν στα γερμανικά, αγγλικά, ρωσικά, ουγγρικά, δανέζικα, γαλλικά, ολλανδικά, ιταλικά και σερβικά. Το 2005 τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών (Εθνικό Κέντρο Βιβλίου) για το μυθιστόρημά της «Η μέθοδος της Ορλεάνης» και το 2008 με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή διηγημάτων «Φιλοδοξίες κήπου». Έγραψε κυρίως μυθιστορήματα με τα θέματά της να είναι εμπνευσμένα από την κοινωνική πραγματικότητα. Το 2001 ανέβηκε με πολλή μεγάλη επιτυχία σε θεατρική διασκευή του Δημήτρη Μαυρίκιου και με πρωταγωνίστρια την Αλέκα Παΐζη το έργο της «Το έβδομο ρούχο».
Ντενεκεδούπολη
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1975 (12 Δεκεμβρίου), η Ευγενία Φακίνου εγκαινίασε το αντικειμενοθέατρο Ντενεκεδούπολη στο χώρο του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας στην Κυψέλη _1ο έργο με τίτλο Ο Λαδένιος [1]. Εκατοντάδες παιδιά από όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής, πήγαν και το παρακολούθησαν εκείνη την πρώτη μέρα κι εντυπωσιάστηκαν γιατί δεν είχαν δει ποτέ στη ζωή τους στο παρελθόν, ούτε εκείνα ούτε και οι γονείς τους τέτοιου είδους κουκλοθέατρο. Στο χώρο του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας έμεινε μέχρι 29- Φεβ-1976 και την επομένη μεταστεγάστηκε στο Κύτταρον (Ηπείρου 48) στην Πλατείας Βικτωρίας (μέχρι 16 Μαΐου 1976). Τη Χειμερινή περίοδο 1976 – 1977, το αντικειμενοθέατρο παρουσίασε στο Αθηναϊκό Κοινό το έργο “στο Κουρδιστάν”. Για εκείνη τη Χειμερινή περίοδο στέγη του ήταν το Θἐατρο Κάβα (Σταδίου 50 στα Χαυτεία). Εκτός από τη Χειμερινή περίοδο 1975 – 1976, όλες τις υπόλοιπες Χειμερινές περιόδους οι παραστάσεις ξεκινούσαν το 2ο Σαββατοκύριακο του Οκτωβρίου κάθε χρόνου και ολοκληρώνονταν την Κυριακή των Βαΐων του επόμενου, επειδή μετά το Πάσχα ξεκινούσε τις περιοδείες στην επαρχία. Τη Χειμερινή περίοδο 1977 – 1978, παρουσίασε το έργο Οι καμινάδες.[2] Τότε το αντικειμενοθέατρο μεταστεγάστηκε και πάλι στην αίθουσα Κύτταρον (Οκτ-1977 _19-Μαρτ-1978). Λίγο πριν τελειώσει η πρωινή παράσταση εκείνης της ημέρας, τηλεφώνησε στο ταμείο του Θεάτρου ο Διοικητής του Αστυνομικού τμήματος Πλατείας Βάθη [3] και είπε στην ταμία πως έπρεπε να διακοπούν οι παραστάσεις επειδή ο ιδιοκτήτης της αίθουσας Κύτταρον δεν είχε πάρει την ειδική θεατρική άδεια που προβλέπει ο Νόμος, πράγμα το οποίο και έγινε. Για το διάστημα που έμενε μέχρι την Κυριακή 23 Απριλίου του 1978 [4], οι παραστάσεις συνεχίστηκαν σε διάφορες συνοικίες Αθήνας και του λεκανοπεδίου. Τη χειμερινή περίοδο 1978-1979, παρουσιάστηκε το έργο “Το μεγάλο ταξίδι του Μελένιου”, στο Θέατρο Στοά _Ζωγράφου. 21- Δεκ-1978 διακόπηκαν οι παραστάσεις του έργου και την επόμενη [5] ξεκίνησε “η μις Νάυλον”. [6], ενώ την επόμενη χειμερινή περίοδο (1979 -1980) παρουσιάστηκε το έργο “ο κύριος Ουλτραμέρ”. Τότε το αντικειμενοθέατρο εγκαταστάθηκε στο χώρο του κινηματογράφου Φίλιπ (Πατησίων και Θάσου \ Κυψέλη) κι εκεί έμεινε μέχρι την οριστική διάλυσή του. Αυτό ήταν το τελευταίο καινούριο έργο που έγραψε η Φακίνου για το αντικειμενοθέατρο Ντενεκεδούπολη. Τις 2 επόμενες Χειμερινές περιόδους (1980-1981 \ 1981-1982) παρουσιάστηκαν σε επανάληψη 2 έργα τα οποία σημείωσαν τεράστια επιτυχία, “Ο Λαδένιος” [9] και “Το μεγάλο ταξίδι του Μελένιου”. Στις 7 Μαρτίου 1982 δόθηκε μια και μοναδική παράσταση του έργου “Οι Καμινάδες” [10] και 11-Απρ-1982 [11] δόθηκαν οι 2 τελευταίες παραστάσεις του έργου “Το μεγάλο ταξίδι του Μελένιου” και το αντικειμενοθέατρο Ντενεκεδούπολη τερμάτισε οριστικά τη λειτουργία του.
Εργογραφία
Η Ευγενία Φακίνου έχει ασχοληθεί με το κουκλοθέατρο, το λεύκωμα και το διήγημα. Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος του έργου της απαρτίζεται από μυθιστορήματα. Έτσι το έργο της κατατάσσεται ως εξής:
- Κουκλοθέατρο
Ντενεκεδούπολη (κουκλοθέατρο-αντικειμενοθέατρο) (τέλη του 1975)
Λεύκωμα
Ελληνικό Πανόραμα, λεύκωμα (1995)
Συλλογή διηγημάτων
Φιλοδοξίες κήπου (διηγήματα) (2007)
Μυθιστορήματα
- Αστραδενή (1982)
- Το έβδομο ρούχο (1983)
- Η Μεγάλη Πράσινη (1987)
- Ζάχαρη στην άκρη (1991)
- Γάτα με πέταλα (1990)
- Η Μερόπη ήταν το πρόσχημα (1994)
- Εκατό δρόμοι και μια νύχτα (1997)
- Τυφλόμυγα (2000)
- Ποιος σκότωσε τον Μόμπυ Ντικ; (2001)
- Έρως, θέρος, πόλεμος (2003)
- Η μέθοδος της Ορλεάνης (2005)
- Για να δει τη θάλασσα (2006)
- Οδυσσέας και Μπλουζ (2006)
- Το τρένο των νεφών (2007)
- Πλανόδιοι θεριστές (2013)
- Στο αυτί της αλεπούς (2016)
- Νυχτερινή ακρόαση (2018)
- Το έργο παρουσιάστηκε με τον τίτλο Ντενεκεδούπολη επειδή υπήρχε λογοκρισία και παραδόξως με τον τίτλο αυτό συμπεριλήφθηκε και στο βιβλίο το οποίο πρωτοεκδόθηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1977 απ’ τις Εκδόσεις Κέδρος.
- Για το λόγο που αναφέραμε παραπάνω _για τον Λαδένιο δεν παρουσιάστηκε με τον πραγματικό τίτλο του αλλά με τον τίτλο Ξύπνα Ντενεκεδούπολη. Παραδόξως και στο βιβλίο το οποίο πρωτοεκδόθηκε απ’ τις Εκδόσεις Καστανιώτη 13-Απρ-1979 συμπεριλήφθηκε με αυτόν τον τίτλο (σημεία των καιρών).
- Στου οποίου την αρμοδιότητα ανήκε και η περιοχή της Πλατείας Βικτωρίας.
- Εκείνη την ημερομηνία έπεσε η Κυριακή των Βαΐων το έτος αυτό.
- Δλδ Παρασκευή 22-Δεκ-1978.
- Αυτό το έργο παρουσιάστηκε μόνο για τα Χριστούγεννα του 1978 και οι παραστάσεις του ολοκληρώθηκαν 7-Ιαν-1979.
- Τα 4 πρώτα ήταν τα “ο Λαδένιος”, “οι καμινάδες”, “το μεγάλο ταξίδι του Μελένιου” και “ο κύριος Ουλτραμέρ” _το 5ο “η μις Νάυλον”.
- Στο δίσκο αυτό δε συμπεριλήφθηκε η μουσική του έργου η μις Νάυλον επειδή δεν παρουσιάστηκε για ολόκληρη Χειμερινή περίοδο και για τον ίδιο λόγο το έργο αυτό δεν κυκλοφόρησε ποτέ σε βιβλίο όπως έγινε με τα υπόλοιπα 5.
- Με τον πραγματικό τίτλο του αυτή τη φορά.
- Με τον πραγματικό τίτλο του.
- Εκείνη την ημερομηνία έπεσε η Κυριακή των Βαΐων το έτος αυτό.
- Επικοινωνία _e-mail _
Ακολουθήστε το Ατέχνως σε
Google News, Facebook και Twitter
