Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης δύο ποιήματα της Ηλέκτρας Στρατωνίου, αφιέρωμα σεβασμού και τιμής στις Γυναίκες Πολεμίστριες
ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ ΚΟΡΗ
Αχέντ Ταμίμι,
ξόβεργες τα ξανθά
μαλλιά σου
και πιάστηκαν
τα πουλιά όλης της γης
αιχμάλωτα!
Θάρρεψαν πως,
τα γαλάζια μάτια σου
ήταν ουρανός,
σημάδεψαν στο κέντρο του
κι όρμησαν
να τον φτάσουν!
Τώρα – εκεί –
μαζί σου στην φυλακή,
ζευγαρώνεται
της καρδιάς σας τους χτύπους
και τραγούδια γράφεται,
της Λευτεριάς και του Έρωτα !
Μυριάδες κελαϊδησμοί
ταξιδεύουν
απ΄την Λωρίδα της Γάζας
στου πολέμου τις γειτονιές ,
του Ιράν – του Ιράκ – της Συρίας,-
φτάνουν στην Αφρίν- γονατίζουν –
υψώνουν σπαρακτικό μοιρολόϊ ,
με αίμα βάφουν
το ηχόχρωμα τους …..
και μετά …….
συνεχίζουν περνώντας το Αιγαίο,
χαιρετούν την Ελλάδα,
– την Κύπρο –
αφήνοντας SOS
στ΄ αφρισμένα κύματα !
Απλώθηκε το τραγούδι σου
Αχέντ Ταμίμι ! Απλώθηκε !
Η μελωδία του χτύπου
της παλάμης σου
στου Ιστραηλίνού
στρατιώτη το πρόσωπο,
σάλπισμα της Αντίστασης
και του Αγώνα !
…………
Το χαστούκι αυτό,
μικρές -κόκκινες- σημαίες
στα στήθη των νεκρών!
Ουράνια τόξα
ζωγράφισε ,
στων προδομένων
λαών τα χείλη !
………
ΝΑΙ ! Αυτό το χαστούκι
της Παλαιστίνης έγραψε
την σύγχρονη Ιστορία !
– ΧΑΙΡΕ Αχέντ Ταμίμι !
Των περήφανων γονιών σου κόρη!
– ΧΑΙΡΕ γενναία έφηβη!
Των μανάδων
όλου του κόσμου,
Κόρη !!!
* * *
ΚΟΥΡΔΙΣΣΕΣ
Δάκρυα δεν ταιριάζουν
στης Κούρδισσας τα μάτια,
μόνο η φωτιά και εκδίκηση
και πόθος για Πατρίδα!
Στους βράχους
κτίζουν φωλιές,
σαν άγριες περιστέρες,
νερό πίνουν απ΄τις πηγές,
λαφίνες διψασμένες,
ψωμί ζυμώνουν
στις σπηλιές ,
παντρεύονται τις νύχτες!
Κρατούν το όπλο
στο δεξί,
μωρό στ΄ αριστερό τους
και πίνει γάλα απ΄το βυζί
και αίμα απ΄την καρδιά τους!
Όχι ! ΠΟΤΕ δεν ταίριαζαν
στην Κούρδισσα τα δάκρυα!
Μόνο τραγούδι και χορός,
της γερακίνας βλέμμα !
Δύο φεγγάρια στα μαλλιά
στις μαύρες της πλεξούδες
και ένα φιλί – ερωτικό –
πίσω απ΄τ΄αφτί κρυμμένο !
– ΠΟΤΕ – ΠΟΤΕ -δεν ταίριαζαν,
στην Κούρδισσα
τα Δάκρυα !!!
_______________________________________________________________________________________________________
Η Ηλέκτρα Στρατωνίου γεννήθηκε στη Χαλκιδική, έζησε σε πολλά μέρη της Ελλάδας και στο εξωτερικό. Είναι ζωγράφος, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει εκδόσει τρεις ποιητικές συλλογές: «Ποιήματα» (1989, Γερμανία), «Στο ναρκοπέδιο του μυαλού» (2011, Αθήνα) και «Σςςς… ο Θεός κοιμάται» (2014, Αθήνα). Η Ηλέκτρα είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε. Ε. Λ.).