Ανακοίνωση για την επέτειο της 15ης του Μάη του 1948, που οι Παλαιστίνιοι ονομάζουν «Νάκμπα» και τη θεωρούν μέρα ολοκληρωτικής καταστροφής, εξέδωσε η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης.
Η ανακοίνωση αναφέρει τα εξής;
«70 χρόνια πέρασαν από τις 15 Μάη του 1948, όταν η επιθετική πολιτική του Ισραήλ, με την υποστήριξη των Βρετανών, ισοπέδωσε εκατοντάδες παλαιστινιακά χωριά και ανάγκασε σε προσφυγιά χιλιάδες Παλαιστίνιους. Από τότε μέχρι σήμερα, η απαίτηση του Παλαιστινιακού λαού για μια πατρίδα ελεύθερη, ανεξάρτητη, κυρίαρχη δεν έχει βρει δικαίωση. Αντίθετα, το Ισραήλ απαντά με όλο και πιο έντονη καταπίεση, με περισσότερες επιθέσεις, καθημερινές συλλήψεις και φυλακίσεις Παλαιστινίων αγωνιστών που με πέτρες παλεύουν ενάντια στον πάνοπλο ισραηλινό στρατό, με το συνεχιζόμενο αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας, με ένα Τείχος που χωρίζει τη χώρα στα δύο, με εκτεταμένους εποικισμούς, με κατεδαφίσεις παλαιστινιακών σπιτιών, που σαν αποτέλεσμα έχουν τη βίαιη απομάκρυνση των κατοίκων από τις εστίες τους.
Από αυτή τη φασιστική πολιτική της κυβέρνησης του Ισραήλ δεν ξεφεύγει καμία μειονότητα. Όπως οι 240.000 Άραβες Βεδουίνοι που ζουν εδώ και χιλιάδες χρόνια στην περιοχή και οι οποίοι, παρά το ότι είναι Ισραηλινοί υπήκοοι, αντιμετωπίζονται σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, στους οποίους αρνείται τις πιο βασικές υπηρεσίες, όπως τρεχούμενο νερό, ασφαλτοστρωμένους δρόμους με πεζοδρόμια, ηλεκτροφωτισμό, ιατρική φροντίδα, σχολεία.
Όλα αυτά γίνονται με την απροκάλυπτη στήριξη των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ αλλά και την ανοχή του ΟΗΕ. Γιατί όλοι μαζί αναγνωρίζουν στα λόγια το δικαίωμα των Παλαιστινίων να έχουν μια δική τους πατρίδα αλλά με την πολιτική τους τους αρνούνται στην πράξη αυτό το δικαίωμα. Από τη μια, εκδίδουν συστάσεις για την αλλαγή της πολιτικής του Ισραήλ και από την άλλη, κλείνουν με την ισραηλινή κυβέρνηση εμπορικές συμφωνίες, οργανώνουν κοινά στρατιωτικά γυμνάσια, κάνουν συναντήσεις με ισραηλινούς αξιωματούχους στους οποίους υπόσχονται ολοένα και περισσότερα τραβώντας, έτσι, το χαλί κάτω από τα πόδια του λαού της Παλαιστίνης. Όλα αυτά γιατί στη δική τους ζυγαριά βαραίνουν περισσότερο τα κέρδη των μονοπωλίων από το δίκιο ενός ολόκληρου λαού.
Τεράστιες είναι οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης, που συνεχίζει στην ίδια γραμμή με όλες τις προηγούμενες. Μόνο που στις σημερινές συνθήκες οι ενέργειές της αυτές γίνονται πιο επικίνδυνες, ενέχουν μεγαλύτερους κινδύνους για την ειρήνη στην περιοχή και, επόμενα, οι ευθύνες της είναι πολλαπλάσιες. Οι μεγαλοϊδεατισμοί για τη δήθεν αναβάθμιση της χώρας μας και η προσπάθεια για τη μοιρασιά της πίτας με τους ιμπεριαλιστές μόνο δεινά έχουν φέρει στο λαό μας, στις πλάτες του οποίου πέφτουν οι επιπτώσεις τους.
Ο ελληνικός λαός γνωρίζει από την πείρα του ότι το πρόβλημα ενός γειτονικού λαού είναι και δικό του πρόβλημα. Γιατί όταν η γειτονιά μας καίγεται από ιμπεριαλιστικούς πολέμους, επεμβάσεις, εκμετάλλευση, ακόμα κι αν όλα αυτά δεν μας αγγίξουν, τα αποτελέσματά τους, που είναι η φτώχεια, η εξαθλίωση, η προσφυγιά θα επηρεάσουν άμεσα και τη δική μας καθημερινότητα».