Η άνοιξη φέτο χωρίς καλά καλά να έρθει
με βιάση ξεπροβόδισε
τ’ ανθάκια της αμυγδαλιάς
και της κορομηλιάς
Σκόρπισε πρώιμα αγριολούλουδα
στις πρασινάδες
και στις άκρες του δρόμου
Να χαίρονται οι ταξιδευτές
ν’ αγάλλεται η ψυχή τους
καθώς διαβαίνουν
Σε παράδεισο να μοιάζει
το μονοπάτι
Κι άξαφνα στο ράισμα του χρόνου
σμήνος πουλιά γοργόφτερα
σχηματισμού ανάβασης
κάποιοι τα είδαν
Βράδιασε κι οι μέρες κόλλησαν
κόλλησαν στη λάσπη
Ακόμα 2 Μαρτίου δείχνει ο ημεροδείχτης
Στις αυλές μωβ ίριδες
κι άσπρα τριαντάφυλλα στους τάφους
Κι ο πόνος άθαφτος
μαχαίρι που λιανίζει
Κι η Άνοιξη
παρήγγειλε
να μην την καρτερούμε.
Στην Ελισσάβετ Χατζηβασιλείου, την διακεκριμένη σοπράνο, συγχορωδό στην χορωδία Εὖ choralis Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης
https://ekdoseis-atexnos.gr/book/%cf%83%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%cf%8c%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%81%ce%af%ce%bb%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-2020%ce%bc%cf%87/