Μεταξύ δύο πολιτισμών αλλά με διορατικότητα και στους δύο.
Αυτός είναι ο τίτλος της βιβλιοκριτικής που παρουσιάστηκε στην εφημερίδα Riktpunkt του ΚΚ Σουηδίας.
Την παρουσίαση υπογράφει ο πρόεδρος του ΚΚ Σουηδίας Andreas Sörensen.
Περιοδεία στην Ευρώπη κάνουν οι φασίστες του Τάγματος Αζόφ, για να συγκεντρώσουν κεφάλαια και να στρατολογήσουν μέλη και εθελοντές, σύμφωνα με δημοσιεύματα. Σε λιγότερο από…
Πρόκειται για την σουηδική έκδοση του βιβλίου «Πάνε καλά αυτοί οι Σουηδοί?» που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ατέχνως εδώ και σχεδόν 2 χρόνια.
Παραθέτουμε την παρουσίαση:
Πριν από λίγο καιρό εκδόθηκε στα σουηδικά το βιβλίο του Πάνου Αλεπλιώτη (Panos Alepliotis) με τίτλο «Πάνε καλά αυτοί οι Σουηδοί?
Ένας προκλητικός τίτλος που αρχικά απευθύνεται στο ελληνικό κοινό αλλά και αναγκάζει τους Σουηδούς να σκεφτούν αν πραγματικά πάνε καλά.
Η ιστορία ακολουθεί τον νεαρό Πάνο, ο οποίος, μετά από μια γεωλογική αποστολή, πέφτει στα νύχια της Ίνγκριντ, μιας νεαρής κομμουνίστριας.
Μέσω αυτής, ο Πάνος αποκτά μια εικόνα όχι μόνο για τη σουηδική κουλτούρα, αλλά και για τη σουηδική πολιτική ιστορία.
Αυτά είναι και τα κεντρικά θέματα του βιβλίου: ο πολιτισμός και η πολιτική. Διότι ο αναγνώστης όχι μόνο συναντά τις ενίοτε κωμικές συγκρούσεις μεταξύ των πολιτισμών, αλλά παίρνει και ένα μοναδικό μάθημα της σουηδικής πολιτικής, από μια κάπως πρόωρα ώριμη πολιτικά νεαρή γυναίκα που έχει τα αγκάθια απλωμένα προς τα έξω, για να το θέσω ήπια.
Οι αναγνώστες του βιβλίου δεν έχουν μόνο να αντιμετωπίσουν περιπτώσεις που φαίνονται στον Έλληνα σχεδόν παράξενες – όπως στο εστιατόριο όπου σερβίρονται «ξυλοκέρατα» (γαλέτες βρώμης)* με το φαγητό και πληρώνεις πριν φας – αλλά και μια σειρά από καταστάσεις που κάνουν επίσης τον Σουηδό να αναρωτιέται αν είμαστε πραγματικά στα καλά μας. Η σχέση με το αλκοόλ, αν μη τι άλλο.
Σε πολιτικό επίπεδο, το βιβλίο δίνει μια καλή εικόνα της ανάπτυξης της σουηδικής ταξικής κοινωνίας και της βαθμιαίας παρακμής του σουηδικού εργατικού κινήματος υπό την επήρεια της σοσιαλδημοκρατίας.
Δίνει μια κριτική εικόνα όλων αυτών, αλλά και της πολιτικής του παλιού Σουηδικού Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο αναζήτησε τη θέση του στη σκιά των Σοσιαλδημοκρατών.
Για όσους έχουν διαβάσει και γνωρίζουν τον Θεόδωρο Καλλιφατίδη, πρόκειται για ένα βιβλίο παρόμοιου είδους – χωρίς όμως την εμμονή του Καλλιφατίδη για το σεξ.
Περιγράφει τη συνάντηση του μετανάστη με τη νέα κουλτούρα και την αλλαγή που επίσης συντελείται στο πώς να προσαρμοστεί και που τελικά δεν ανήκει πλήρως πουθενά. Στην περίπτωση του Πάνου, πώς είσαι Έλληνας στη Σουηδία και Σουηδός στην Ελλάδα.
Χωρίς να το έχω βιώσει ο ίδιος (ένας χρόνος ως φοιτητής ανταλλαγής στη Γερμανία δεν παρέχει ακριβώς την ίδια εμπειρία, αν και η γερμανική γραφειοκρατία απαιτούσε κάποια υπομονή), είναι μια ιστορία που έχω ακούσει συχνά, μερικές φορές με χιούμορ και μερικές φορές με θλίψη. Μερικές φορές και με τα δύο.
Αξίζει λοιπόν να διαβάσετε το βιβλίο; Φυσικά. Για την πολιτική, για το ιστορικό της περιεχόμενο και για μια συναρπαστική και κριτική ματιά στον δικό μας πολιτισμό – γιατί πόσο στα καλά μας είμαστε πραγματικά;
Andreas Sörensen
*όπως απεικονίζονται στην φωτογραφία.
Πηγή: Riktpunkt 30-3-2023
Mellan två kulturer men med inblick i båda – RiktpunKt.nu
