Στις 14 Ιανουαρίου 1875 γεννήθηκε ο Αλμπερτ Σβάιτσερ. Γερμανογάλλος στοχαστής, φιλόσοφος, θεολόγος, γιατρός, μουσικός, μουσικολόγος, παγκόσμια γνωστός για τον αντιπολεμικό του αγώνα.
Πολυσχιδής προσωπικότητα ο Άλμπερτ Σβάιτσερ αναδείχθηκε «μέσα στον θλιβερό αυτόν κόσμο ένας μεγάλος άνθρωπος», σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του Άλμπερτ Αϊνστάιν.
Το 1900 απέκτησε τον τίτλο του δόκτορα της θεολογίας και το 1913 του δόκτορα της ιατρικής. Ωστόσο, έγινε αρχικά γνωστός ως μουσικός και μουσικολόγος, αφού ανέδειξε τη σπουδαιότητα της μουσικής του Μπαχ.
Το 1913 μαζί με τη γυναίκα του πηγαίνει στην Αφρική και δημιουργεί ένα νοσοκομείο στην Γκαμπόν για την περίθαλψη των μαύρων που θερίζονταν από τις επιδημίες. Αυτό ήταν και το έργο της ζωής του, για το οποίο εξάλλου βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνης το 1952.
Σε βασικό κόμβο υποστήριξης των Αμερικανών και Ισραηλινών με καύσιμα αναδεικνύονται ο λιμένας των Αγίων Θεοδώρων και τα διυλιστήρια της ευρύτερης περιοχής. Πρόκειται για άλλη…
Βάση της κοσμοθεωρίας του Σβάιτσερ είναι το ίδιο το γεγονός της ζωής, ενώ γι’ αυτόν η ηθική δεν είναι μόνο νόμος, αλλά και θεμελιώδης όρος ύπαρξης και εξέλιξης της ζωής. Κατά τον Σβάιτσερ, ο σεβασμός της ζωής πρέπει να αποτελέσει τη βάση της ηθικής ανανέωσης της ανθρωπότητας.
Από την ανθρωπιστική του θέση ο Σβάιτσερ επέκρινε την ηθική κατάπτωση της σύγχρονης αστικής κοινωνίας που δοκιμάζει βαθιά πνευματική κρίση.
Συνδέθηκε με στενή φιλία με τον Νίκο Καζαντζάκη
Πέθανε στις 4 Σεπτεμβρίου 1965.
